Alanında oldukça öncü ve etik olarak son derece tartışmalı bir deneyde bilim insanları, canlı bir embriyoda birlikte var olan maymun ve insan hücrelerinin kimerik (iki veya daha fazla türden hücreler içeren organizmalar) bir kombinasyonu olan melezleri başarıyla yarattılar! Gelişmekte olan makak maymunu embriyolarına düzinelerce insan kök hücresi enjekte edildi ve ortaya çıkan melezler, laboratuar kaplarında 19 gün kadar hayatta kaldı. Deneyin bulguları, 15 Nisan 2021'de Cell üzerinden yayımlandı.[2] Evrim Ağacı olarak, aşağıdaki videoda, henüz bu çalışma yayımlanmadan önce, buna oldukça benzer bir konuyu ele almıştık; onu izleyerek bu alandaki çalışmalar hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.

İnsan-hayvan melezleri üzerine yapılan araştırmalar uzun ve tartışmalı bir geçmişe sahipken, son yıllarda araştırmacılar, rejeneratif tıp gibi alanlarda önemli kazanımlar sunan biyoloji sorularını araştırmak için kimerik organizmaları incelemektedirler. 2017'de bilim insanları, nakil ameliyatlarında kullanılmak üzere çiftlik hayvanlarında insan organlarını büyütme hedefiyle, insan kök hücrelerini domuz ve koyun embriyolarına enjekte etmeye çalıştılar.[1] Ancak bu deneylerde, çok az insan hücresi hayatta kalabildi.

(...)

2013 yılında, Amerika'nın Oregon eyaletinde polis, Curtis W. Croft adlı bir adamın arka bahçesinde yasadışı olarak kenevir yetiştirdiğine dair bir ihbar aldı. Polisler, ilk olarak Google Earth'ü kontrol etti. Gerçekten de, dört aylık uydu görüntüsü, Croft'un arazisinde büyüyen düzenli ve sıralı marihuana bitkilerini gösteriyordu. Polisler, Croft'un evine baskın yaptı ve 94 adet Cannabis bitkisi ele geçirdi. 2018'de ise Brezilya'nın Amapá eyaletinde polisler, ağaçların kesildiği bölgeleri tespit etmek için gerçek zamanlı uydu görüntülerini kullandı ve bir bölgedeki ağaçların yasadışı olarak odun kömürü üretmek için kullanıldığını fark etti. Sonrasında polisler, olayla bağlantılı olan sekiz kişiyi tutukladı.

Uydu görüntüleri, her yıl daha net bir hale geliyor. 2008 yılında yörüngede 150 Dünya gözlem uydusu bulunurken günümüzde bu sayının en az 768 olduğu biliniyor. Uydu şirketleri, aldatıcı bir şekilde, her ne kadar 24 saat gerçek zamanlı izleme sunmadıklarını iddia etseler de durum tam tersini gösteriyor. Amerika özelinde gizlilik savunucuları, uydu görüntülerindeki yenilik hızının, ABD hükümetinin teknolojiyi düzenleme kabiliyetini geride bıraktığı konusunda uyarılarda bulunuyor. Şimdi daha katı sınırlar uygulamaya konmazsa, bir gün suç örgütlerinden reklam şirketlerine ve hatta bireysel kullanıma kadar herkes, devlet kurumları için ayrılmış gözetleme araçlarına erişebilecek. Bu, şu anlama geliyor: Herhangi bir kişinin, herhangi bir anda başkası tarafından izlenebilmesi mümkün olacaktır.

(...)

Son on yılda arkeolojide, arkeologların kazmadan toprağın içindekileri görmesini sağlayan önemli gelişmeler yaşandı. Jeofizik, toprak kimyası ve uzaktan algılama sistemlerindeki gelişmeler, antik sit alanlarının bulunmasını ve arkeologların bu sitleri küresel bir boyutta anlamlandırmasını hızlandırıyor.

Bu yazıda, bu tekniklerden en önemli altı tanesini ele alacağız. Bunların her biri ayrı ayrı önemli; ancak gelecek, bu teknikleri birleştirmekte yatıyor. Kim bilir, belki de bir gün gözlemciyi yerin altına indiren, GPS bağlantılı bir sanal gerçeklik gözlüğü üretmek mümkün olacaktır?

(...)

Queensland Üniversitesi Matematik ve Fizik Bölümü; matematik, fizik ve istatistik alanlarında sayısız araştırmaları ve yenilikçi öğretim prensipleriyle uluslararası bir üne sahipken, aynı zamanda ünlü Zift Damlası Deneyi (İng: "Pitch Drop Experiment") isimli deneye de ev sahipliği yapmaktadır. Deney, Guinness Rekorlar Kitabı'nda "Dünya'nın en uzun süredir devam eden laboratuvar deneyi" olarak listelenmiştir.

Queensland Üniversitesi'nin ilk fizik profesörü olan Prof. Dr. Thomas Parnell, 1927'de öğrencilerine viskozite (akışkanlık direnci) kavramını öğretmek ve katı gibi görünen bazı maddelerin aslında akışkan olabileceğini göstermek için bir deneye başladı.

(...)

Yazarları arasında Zeynep Tüfekçi'nin de bulunduğu; Trisha Greenhalgh, Jose L Jimenez, Kimberly A Prather, David Fisman ve Robert Schooley tarafından kaleme alınan ve The Lancet’te yayınlanan bir makalede yazarlar, Dünya Sağlık Örgütü tarafından finanse edilen ve Mart 2021'de bir ön baskı olarak yayımlanan Carl J. Heneghan ve arkadaşlarının, SARS-CoV-2’nin hava yolu ile yayıldığı iddiasındaki 67 çalışma ve 22 inceleme üzerinden vardıkları sonuç ile ilgili kaygılarını dile getirerek, hava yoluyla bulaşmayı destekleyen 10 bilimsel kanıtı kaleme aldılar.[1][2]

Heneghan ve arkadaşları, 1 Şubat - 20 Aralık 2020 arasındaki havadan iletimle ilgili çalışmaları dahil ettikleri incelemede "SARS-CoV-2’nin, çeşitli ortamlarda havada tespit edilebilir olduğu halde bulunamadığını, test edilebilir viral kültür örneklerinin olmaması nedeniyle de havadan bulaşma hakkında kesin sonuçların çıkarılmasının mümkün olmadığını" iddia etmişlerdi. Mevcut kanıtların kalitesinin düşük olduğu, kullanılan yöntemlerin standartlaştırılması ve raporlamanın iyileştirilmesi gerektiği sonucuna varmışlardı. 

(...)