Virüslerin nasıl bulaştığını açıklayan çoğu model, bir kişiden çıkıp, yakındaki bir kişiye bulaşan viral parçacıklara odaklanır. Virüslerin nasıl bulaştığında mikroskobik parçacıkların rolü üzerine yapılan bir araştırma, polenlerin etkisinin de görmezden gelinemeyeceğini gösteriyor.

Physics of Fluids dergisinde yayınlanan makalelerinde Talib Dbouk ve Dimitris Drikakis, polenin COVID-19'a neden olan SARS-CoV-2 virüsü gibi bir RNA virüsünün yayılmasını nasıl kolaylaştırdığını araştırdı.^[1] Çalışma, prototipik bir polen yayıcı olan bir söğüt ağacından gelen polen hareketini taklit etmek için, akışkanlar dinamiğini analiz etmekte kullanılan son teknoloji hesaplama yaklaşımlarından yararlanıyor. Simülasyon sonuçlarına göre havadaki polen taneleri, özellikle kalabalık ortamlarda havadaki virüslerin yayılmasına katkıda bulunuyor. Drikakis, şöyle diyor:

(...)

Ateş, insanın evriminde çok büyük bir öneme sahiptir. Öncelikle sizlerle ateşin geçmişine bir göz atalım:

Şimdiye kadar keşfedilmiş olan en eski ateş kalıntısı günümüzden 476 milyon yıl önce, karaları işgal eden bitkilerin yandığı Orta Ordovisyen Dönem'e aittir. Bu tarih önemlidir, çünkü bu zamanlardan önce atmosferdeki oksijen oranı oldukça düşüktü ve yanmaya kolay kolay izin vermiyordu. Zaten karalarda da yoğun bir yanıcı madde birikintisi olmadığından, alevli yanma tepkimesine pek rastlanmıyordu. Ancak ne zaman ki karalar bitkiler tarafından işgal edilmeye başladı ve oksijen oranları %13 ve üzerine ulaştı, işte o zaman bildiğimiz anlamıyla alevli tepkimeler ve hatta geniş alanlara yayılan yangınların izlerine rastlamaya başladık. Keşfedilen ilk geniş çapta yangın kalıntısı, günümüzden 420 milyon yıl öncesine, Geç Silüryen Devre aittir. Bu zamanlardan sonra ise her dönemde yanma tepkimesi görülebilmiştir.

(...)

Doğada 4 temel kuvvet vardır: kütleçekim, elektromanyetizma, zayıf nükleer kuvvet, güçlü nükleer kuvvet. Ancak 2 deneyden elde edilen sonuçlar, bilim insanlarının, Evren'in temel işleyiş prensiplerine yönelik bilgilerimizle ilgili bir şeylerin yanlış veya eksik olabileceğini düşünmesine yol açıyor.

Müon adı verilen atom altı parçacıklar, Amerika ve Avrupa'da uzun süredir devam eden iki farklı deneyde onlardan bekleneni tam olarak yapmıyor. Bu kafa karıştırıcı sonuçların geçerliliği onaylanırsa, bilim insanlarının Evren'in atom altı seviyede nasıl çalıştığını anlamak ve açıklamak için kullandıkları fizik modelinde büyük sorunlar ortaya çıkacaktır.

(...)

Filler, yaşayan en büyük kara memelileridir. Günümüzde yaşayan 3 türü tanımlanmaktadır: Afrika Savan Fili, Afrika Orman Fili ve Asya Fili. İnsanlar gibi uzun bir ömre sahip olan fillerin yaşam süresi yaklaşık 60-70 yıldır. Hamilelik süreleri 22 ay olan filler, doğumdan sonra yavrularına uzun süre bakım ve anne sütü (en az iki yıl) sağlamaları ile insanlara ve diğer insansı maymunlara benzerler. Karada yaşayan memeliler arasında en büyük beyne ve serebral kortekse sahip olan canlılardır. Oldukça sosyal bir türdür ve kompleks iletişim sistemlerine sahiptir.

Filler, hortumlular (Proboscidea) takımı altındaki filgiller (Elephantidae) ailesinin içinde yer alır. Afrika savan fili (Loxodonta africana), Afrika orman fili (Loxodonta cyclotis) ve Asya fili (Elephas maximus) olmak üzere üç alt gruba ayrılır. İki farklı kıtada yaşayan filler arasında görünüş farklılıkları mevcuttur. Afrika kıtasında yaşayan filler, Asya kıtasındakilere göre daha büyük bir cüsseye ve daha geniş kulaklara sahiptirler. Bununla birlikte Afrika fillerinin sırtı iç bükey şeklinde iken Asya fillerinin sırtları dış bükey şeklindedir ve başlarında kamburumsu bir çıkıntı bulunur.

(...)

Aşağıda göreceğiniz, evrimin nasıl işlediğini öğretmek amacıyla hazırladığımız bir metindir. Lütfen üşenmeden, baştan sona kadar okuyunuz. Ayrıca lütfen bu yazıyı okurken sitemizi Gece Modu'nda kullanmadığınızdan, yani sadece bu yazıya mahsus olmak üzere içeriği Gündüz Modu'nda okuduğunuzdan emin olunuz. Yan veya alt menülerimizi kullanarak gece/gündüz modunu değiştirebilirsiniz.

Eğer başta kıpkırmızı renkte bir metne sahipsek ve metnin rengini her harfte azıcık değiştirmeye karar verirsek, bu renk değişimi çok çok az fark edilebilir olabilir; ama bu, yine de ölçülebilir bir değişimdir! Örneğin, metindeki harflerin HEX kodlarına veya RGB değerlerine bakarak, istediğiniz iki harf arasındaki farkın ne kadar olduğunu tam olarak ölçebilirsiniz. Yazı renginin bu noktaya kadar halen kırmızı olduğunu düşünebiliriz; ancak ortada bir renk değişimi olduğu bellidir. Eğer yazmayı yeterli uzunlukta sürdürürsek, bu yazıya dışarıdan bakan biri tam olarak hangi harfte rengin kırmızı olmayı bırakıp, kahverengi olduğunu tespit edebilir miydi? Metin devam ettikçe, harf rengi de "mikroevrimleşmeye" devam ediyor; ancak göreceğiniz üzere, kırmızıyla tamamen alakasız bir renge ulaşacağız!

(...)

Einstein’ın Genel Görelilik Teorisi ve Kuantum Teorisi, Evren’in nasıl işlediğini açıklayan iki temel kuramdır. Büyük ölçekli Evren’i açıklayan Genel Görelilik Kuramı’nda Einstein, uzay-zamanı bir kumaşa benzetir. Nasıl ki dört tarafından tutularak gerilmiş bir kumaşın ya da bir örtünün üzerine ağır bir cisim bırakırsanız kumaş ağırlıktan dolayı eğilir, işte kütle de uzay-zaman dokusunu benzer şekilde eğer. Buna “kütleçekimi” denir. Daha doğrusu, cisimlerin bu bükülmüş uzay-zaman dokusu içerisinden geçerken birbirlerine doğru hareket etme meyline "kütleçekim" denir. Yani, Evren’deki her şeyin kütleçekimi sebebiyle bir diğerinin üzerine düştüğünü söyler. Örneğin, topu bıraktığınızda, Dünya’nın yerçekiminden (kütleçekiminden) dolayı onun yere düşeceğini bilirsiniz. Ve bu size hiç de garip gelmez. 

Diğer taraftan, atomun ve atom altı parçacıklarının davranışlarını açıklayan Kuantum Teorisi’nde olaylar böyle işlemez. Daha açıklayıcı olmak için, örneğimizdeki topun atom altı bir parçacık olan bir elektron olduğunu düşünün. Atom altı dünyada bu topun konumu için “burada” veya “şurada” diyemezsiniz çünkü o “aynı anda” “her yerde”dir. Gelin bu durumu, atom altı dünyasından çıkarıp kendi dünyamıza taşıyalım. Diyelim ki şu anda, evinizdesiniz. Eğer atom altı bir parçacık olsaydınız aynı anda evde, işyerinizde, Everest’in tepesinde, kısacası her yerde, olabilirdiniz.

(...)

YZ dünyasıyla ilgili öğrendim ki, insanların şaşırtıcı derecede büyük bir çoğunluğu burada bulunuyor:

Emin Köşe'deki insanlar heyecan dolu. Gözlerini kalasın eğlenceli kısmına dikmiş durumdalar ve oraya doğru ilerlediğimizden eminler. Onlar için gelecek, şimdiye kadar umut edebilecekleri her şey, hem de tam zamanında.

(...)

Yapay zeka araştırmaları ve yapay zeka felsefesinde yapay zeka hizalama problemi veya yapay zeka kontrol problemi olarak bilinen problem, yaratıcıları olan insanlara zarar vermekten ziyade onlara yardım edecek yapay zeka sistemlerinin nasıl inşa edilebileceğini inceleyen bir araştırma programıdır. Bir diğer deyişle bu yapay zeka hizalama problemi, insanların çıkarlarıyla yapay zekanın çıkarlarının programatik olarak nasıl hizalanacağı ile ilgilidir.^[1]

Bu araştırmalar, şu temel gerçeğe dayanır: Yapay olarak bile olsa zeki olan bir sistem, insanların onu yaratma amaçlarının dışına çıkabilir. Bu, illâ Hollywood filmlerinde gösterildiği gibi kötücülleşen bir yapay zeka sistemi şeklinde olmak zorunda değildir. Basitçe, insanların iyi niyetle belirledikleri ve yapay zeka tarafından gerçekleştirilebilecek bir amacın, bu amaca ulaşma yolunda yapay zekanın başka insanlara zarar vermesi şeklinde de tezahür edebilir.

(...)

Bu gözlem Evrim Ağacı tarafından yapılmamıştır. Gözlem, Eskişehir Osmangazi Üniversitesi'nden Mehmet M. Karataş'ın: Eskişehir, Kütahya ve Afyonkarahisar illerinde gerçekleştirdiği çalışmalar sırasında gerçekleştirilmiştir.^[1]

Bazı kaynaklarda sadece toy, bazılarında Büyük Toy kuşu olarak geçse de biz bu yazımızda "toy" ismini tercih edeceğiz. Hangi ismini kullanırsak kullanalım, bugün inceleyeceğimiz canlı: Otis tarda. 1758 yılında Carl Linnaeus tarafından bilimsel olarak tanımlanan toy (Otis tarda), uçabilen en ağır kuş türlerindendir. Yetişkin erkek bireyler 15 kg'ı geçebilirken, dişi bireyler 4-5 kg aralığındadır. Yeryüzündeki en cinsel dimorfik kuş türüdür.^[9] 75-105 cm aralığında boy uzunluğuna, 190-260 cm de kanat uzunluğuna sahiptir. Bu boyutlarına rağmen kamuflaj yetenekleriyle kendini çok iyi gizleyebilir.

(...)