Santral Retinal Arter Tıkanıklığı; tek gözde ağrısız, akut görme kaybı ile karakterize, santral retinal arterden kan akışının engellendiği (tıkandığı) bir göz hastalığıdır. Oküler inme (felç) genellikle retinal arter embolisinden kaynaklanır ancak emboliler retinal arterin distal dallarına ilerleyerek görme alanının sadece bir bölümünün kaybına neden olabilir.

Santral Retinal Arter Tıkanıklığı oftalmolojik bir acil durumu temsil eder ve tedavide gecikme kalıcı görme kaybına neden olabilir. Retina sağkalımı kollateralizasyon derecesine ve iskemi süresine bağlıdır. Sorun oluşturan emboli veya trombüsü yerinden çıkarmak veya parçalamak için hızlı teşhis ve erken tedavi, geri dönüşü olmayan retinal hasar ve körlüğü önlemek için çok önemlidir. Ancak o zaman bile prognoz kötüdür ve gözlerin yalnızca %21-35'i yararlı görüşü sürdürür.

(...)

Bir önceki yazımızda, insanların kendi kendilerine zarar verme davranışlarını incelemiş, bunu önlemek için neler yapabileceğimize bakmıştık. Bu yazıda ise intihar kavramına odaklanacağız. Çünkü insanın ruhsallığı yaşam dürtüsüne yaklaştıkça kurucu, uzaklaştıkça ise yıkıcı bir hal alabilir. Hangisine daha yakın olacağımızı ise erken çocukluk döneminde kurduğumuz ilişkiler, mizacımız, genetik yatkınlarımız ve travmatik deneyimlere verdiğimiz ruhsal tepkilerin tümü belirler. Akılda tutulmalıdır ki, yaşam ve ölüm dürtüsü sadece bir ucunda durabileceğimiz, katı ve değişmez ruh halleri değildir. Hayatımız bu iki dürtü arasında salınarak geçer. Ancak, intihar (özkıyım) kişinin benliğine yönelmiş olan ölüm dürtüsünün serbest kalarak, maskelerinden arınarak bütün şiddetiyle karşımızda durduğu zorlu bir ruh halidir.

Dünya Sağlık Örgütü (DSÖ)’nün yapmış olduğu açıklamalara göre, her yıl intihar nedeniyle 800 bin insan hayatını kaybediyor. Dünyada her 40 saniyede bir kişi hayatına son veriyor ve her 20 intihar teşebbüsünden biri ölümle sonuçlanıyor.

(...)

Schrödinger'in Kedisi, büyük fizikçi Erwin Schrödinger tarafından geliştirilmiş meşhur bir düşünce deneyidir. Schrödinger, bu düşünce deneyini Kopenhag Yorumu olarak bilinen ve modern fizikçilerin çoğu tarafından kabul edilip kullanılan bir kuantum mekaniği yorumuna tepki olarak geliştirmiştir.

Kopenhag Yorumu'na göre Evren'deki tüm temel parçacıklar, bir dalga fonksiyonu tarafından tanımlanan olasılıklar çerçevesinde belli bir hız ve konuma sahiptir. Yani atom etrafındaki bir elektron, aslında belirli bir noktada değildir; belirli bir olasılıkla belirli bir noktada ve hızda bulunur. Ancak biz, bunu kesin olarak bilemeyiz. Ta ki gözlem (ölçüm) yapana kadar. Heisenberg'in Belirsizlik Kuramı çerçevesinde, gözlem yapsak bile hız ve konumu aynı anda tespit edemeyiz; ancak en azından bir tanesini ölçmemiz mümkündür. Ancak nasıl olur da belirli olasılıklar çerçevesinde herhangi bir konumda ve hızda bulunabilecek olan bir elektron, gözlem yapıldığı anda belirli bir konuma veya hıza sahip olur? Eğer ki gözlem öncesinde bu elektronun pozisyonu ve hızı belirsiz ise, gözlem sonrasında bu pozisyon veya hızdan en azından 1 tanesi nasıl belirli hale geçer?

(...)

Elektromanyetik Spektrum, evrenin göz alıcı özelliklerinden sadece biridir. Burada gördüğünüz her ışıma aslında birer ışıktır. Bizlerin renk ve ışık diye tabir ettiği bildiğimiz ve gördüğümüz gölge tayfın sadece %0.0035'lik bir kısmını oluşturur! Gözümüz diğer tayfları algılayamadığından sadece bu bölgeyi görebiliyoruz. Işımalar dalga boylarına göre sınıflandırılırlar. Bazı dalgalar sadece atom çekirdeği boyutunda iken; bazıları Dünya'nın boyutuna bile erişebilir!

Yüzeysel bilgileri öğrendiğimize göre şimdi spektrum ışımaları hakkında genel bir bilgiye sahip olalım.

(...)