Sezyum, "Cs" sembolü ile gösterilen ve atom numarası 55 olan kimyasal bir elementtir. Metal, mavi renkte iki parlak çizgi içeren bir spektrum ile karakterize edilir. Gümüşi altın renkte yumuşak ve sünektir. Elektropozitifliği ve alkali özelliği en yüksek olan elementtir. Sezyum, oda sıcaklığında cıvadan sonra sıvı olan tek metaldir. Sezyum soğuk suyla patlayarak reaksiyona girer ve -116 °C'nin üzerindeki sıcaklıklarda buzla reaksiyona girer. Sezyum hidroksit güçlü bir bazdır ve camı aşındırır. Sezyum metali havaya maruz kaldığında hızla oksitlenir ve yüzeyinde tehlikeli bir süperoksit oluşturabilir.

Sezyum, çok yumuşak ve sünek olan gümüşi beyaz renkte parlak bir metaldir. Erime noktası 28,5°C (83,3°F)'dir . El sıcağında kolayca erir. Sezyumun kaynama noktası 705°C (1,300°F) olup yoğunluğu santimetre küp başına 1,90 gramdır.

(...)

Aşağıdaki fotoğrafta sağda, yarım bir şekilde 93 km çapındaki Copernicus krateri gözüküyor. Çarpmanın ardından 800 km kadar uzağa ulaşan ejecta (dağılan hüzmeler) harika bir şekilde belli oluyor. İkinci görüntü de, kraterin ve patlamanın izlerini daha güzel gösteren "false-color" düzenlenmiş hali.

Kraterin güneyinde, hüzmelerin yakınına inen Apollo 12 buradan örnekler alıp incelemek için getirdiğinde, kraterin yaklaşık 800 milyon yaşında olduğu hesaplandı. Ay'ın 4.5 milyarlık yaşına göre oldukça genç sayılır. 

(...)

Televizyona çok yakın oturma, gözlerin bozulur. Düşük ışıkta kitap okuma, gözlerin zorlanır. Fakat bunu kesinlikle yapman gerekiyorsa da, daha fazla havuç yemen sayfaları daha iyi görmene yardımcı olur. Tanıdık geliyor mu? Muhtemelen her birimiz, bu talimatlardan en az birisi ile büyümüşüzdür. Kör olma korkusu, çocuklara söylediklerinizi yaptırmak için epey iyi bir yöntem olsa da, bunların hiçbiri aslında gerçek değil. Bu yüzden ekrana yakın ve iyi bir sandalye çekin ve Mental Floss'un son bölümünde bazı göz efsanelerine son noktayı koyalım.

İlk olarak, hiç anne babanızın sizi yakalamaması için yorgan altında korku kitapları okumaktan dolayı kendinizi suçlu hissettiyseniz, endişelenmeyin; gözleriniz sinsi çocukluk kandırmacanızın etkilerini çekmeyecek (bu arada anne ve babanız ne yaptığınızın tamamen farkındaydı). Şimdiye dek, karanlıkta okumanın gözleriniz için kötü olduğuna dair hiçbir bilimsel kanıt yoktur ve gözlerinizi yorup başınızı ağrıtacak kadar ileri gitmediğiniz müddetçe, göz uzmanları için bunu yapmanızda bir sakınca yoktur.

(...)

Bu sorunun temelini oluşturan; ancak soru yerine düz bir cümle olarak kullanılırsa ciddi bir yanlış olabilecek olan, "daha fazla" ya da "daha az" evrim geçirmek kavramı gerçekten çok ciddi bir yanlış, zira günümüzdeki bütün canlılar, bilimsel ve dolayısıyla biyolojik açıdan modern canlılar olarak bilinmektedir. Yani en basit bakterilerden, en karmaşık hayvanlara kadar günümüzde var olabilen her canlı, moderndir. Çünkü bu canlılarda var olan "özellik" her ne ise, ona hayatta kalma ve üreme şansını sağlamıştır ki Doğal Seçilim tarafından elenmemiştir. Bu da onları bir nevi "kalifiye canlı" olarak kılmaktadır. Ancak şu nokta unutulmamalıdır: Bu özellikleri, yalnızca ve yalnızca günümüz şartları için geçerlidir. 65 milyon yıl önce olduğu gibi meydana gelecek bir göktaşı çarpması, bütün doğal dengeleri alt üst edeceği gibi, canlıların doğal adaptasyonlarıyla ilgili ciddi bir "doğa sınavı" başlatacaktır. Ve bu, Evrim'in çok ciddi bir tetikleyicisi olacak, günümüzün göreceli standartlarına adapte olmuş milyonlarca canlı yok olacakken, zor koşullarda varlığını sürdürebilen arkebakteriler gibi canlılar ve çarpma sonucu değişecek dengelere şans eseri uyumlu olan canlılar hayatta kalabilecektir. Ancak çarpmanın tam etkileri bilinemeyeceği için, hangi canlının böyle bir durumda avantaj sağlayacağını öngörmek mümkün değildir.

Dolayısıyla, asla ama asla bir canlının diğerinden "daha üstün", "daha çok evrimleşmiş" ya da "daha ilkel" olduğunu düşünmememiz gerekir. Bu kıyaslamayı ancak ve ancak soyu tükenen canlılar için yapabiliriz. Zira onların soylarının tükenmesinin doğal bir sebebi vardır ve bu, en nihayetinde onların doğaya adapte olamamasına ya da değişen doğa koşullarına ayak uyduramamalarına bağlanacaktır. Fakat bu konuda bile sıkıntılar vardır: Dinozorlar, günümüz kuşları ya da insanlarından "daha çok" mu evrimleşmiştir? Bunu neye göre kıyaslayacaksınız? Dinozorlar günümüzde var olabilseydi, kuşlardan "daha avantajlı" olurlar mıydı? Peki ya insanlardan? İnsanlar, 60 derecenin üzerindeki sıcaklıklarda dayanamaz ve ölürler; ancak ilk bakışta insana göre son derece "ilkel" olarak addedeceğimiz arkeabakteriler, 120 hatta 140 santigrat derecede hayatta kalabilmektedirler. Burada, "daha fazla" evrimleşmiş olan hangimizdir? Bu soruları cevaplamak olanaksız veya çok güçtür.

(...)