Berlin'de bulunan Max Planck İnsan Gelişimi Enstitüsü'nden araştırmacılar, JAMA Psychiatry dergisinde yayımladıkları makalede uzun saatler boyunca porno film izlemek ile beyindeki gri madde miktarı arasında bir bağlantı ortaya koydular.

Araştırmacılar bu araştırma için 21-45 yaşlar arasındaki 64 sağlıklı erkeği denek olarak kullandılar. Deneklerin her hafta kaç saat boyunca porno izlediklerini sorgulayan bir form doldurmaları istendi. Bu formun sonuçları, deneklerde porno film izlemeye harcanan sürede geniş bir çeşitlilik olduğunu gösterdi. Ortalamadaysa deneye katılan erkeklerin haftada 4 saat civarında porno film izledikleri anlaşıldı.

Efes Antik Kenti kültürel bakımdan çok önemli eski bir Yunan şehri olup Efes'te yerleşimin izleri MÖ 7000'lere kadar dayanmaktadır. Antik kent, halihazırda İzmir'in Selçuk ilçesinde bulunmaktadır. Bölgede Çukuriçi Höyük gibi Neolitik yerleşimin izlerine rastlanmaktadır. Kaystros (Küçük Menderes) deltası ve kıyı çizgisi zamanla değiştiği için hem yerleşim yeri hem de liman alanlarının zaman içinde farklı konumlara kaymıştır.^[1]

Efes, Helenistik ve Roma İmparatorluk dönemlerinde oldukça önemli bir liman kentiydi. Bu nedenle çağının önde gelen ticaret ve politika merkezleri arasında yer alıyordu. Ayrıca Anadolu'nun yerel ana tanrıça geleneklerinden etkiler taşıyan Artemis Ephesia kültürünün büyük tapınağı Artemis Tapınağı gibi yapılara sahip olması, Efes'in kültürel bağlamda da özel bir kent olmasını sağlamıştır.

İnsan beyni de proto-primat ataları gibi Dünya'nın manyetik alanını algılayabildiği tespit edildi. Jeomanyetik alanı taklit eden modifiye Faraday kafesinde, 24'ü erkek 12'si dişi toplam 34 katılımcı üzerinde EEG (elektroensefalografi) ölçümleri yapıldı ve manyetik alanın değişmesi sırasında alfa bandında (8-13 Hz) dikkate değer miktarda tekrarlanabilir düşüş saptandı. [E.N. Katılımcı sayılarındaki tutarsızlık orijinal makaleden kaynaklanmaktadır ve doğru sayıları şu an için bilememekteyiz.]

EEG verileri, belirli manyetik alan rotasyonlarının güçlü ve tekrarlanabilir beyin tepkilerini tetikleyebileceğini ortaya koydu. Mevcut araştırmada kullanılan alfa-ERD (olay-bağımlı desenkronizasyon) adı verilen bir EEG modelidir. Bu, tipik olarak bir kişinin aniden bir duyusal uyaran algıladığı ve işlediği zaman ortaya çıkar. Çalışmada görüldüğü üzere beyinler manyetik alan yönündeki beklenmedik değişikliklerin “farkındaydı” ve bu alfa dalgasının azalmasını tetikledi. Basit manyetik rotasyonlara cevaben bu tür alfa-ERD modelleri, insan manevra algısı için güçlü bir kanıttır. Araştırmada elde edilen görüntüde, alfa dalgasındaki dramatik düşüşü (solda mavi/mor) görebilirsiniz.

Diyelim ki hayatınızla ilgili veriler toplamayı seven birisiniz ve içtiğiniz kahve miktarını gün gün takip ediyor, notlar alıyorsunuz. Ayrıca, işe gitmek için harcadığınız süreyi de her gün ölçüyor ve not alıyorsunuz (veya akıllı telefonunuz bunu sizin için yapıyor). Aradan 3 ay geçtikten sonra, hayatınızla ilgili topladığınız verilere dönüp baktığınızda, ilginç bir gerçekle karşılaşıyorsunuz: Kahve içme miktarınız arttıkça, trafikte geçirdiğiniz süre de artıyor! Hmm, demek ki kahve içmenizi azaltarak, trafikte kaldığınız süreyi azaltmanız mümkün!

Yukarıdaki paragrafta sondan ikinci cümlede ("Kahve içme miktarınız arttıkça, trafikte geçirdiğiniz süre de artıyor!"), bir korelasyon (ilişki) ifadesi mevcut. Eğer ki veri toplama yönteminizde bir hata yoksa, yani yanlış ölçümler yapıp, yanlış notlar almadıysanız, tartışmasız bir gerçekten söz ediyorsunuz demektir: Kahve miktarınız ile trafikte geçirdiğiniz süre koreledir (ilişkilidir). Bu ölçüm, başlı başına bir gerçektir ve ek bir kanıtı gerektirmez (tabii daha fazla veri toplayarak, bu ilişkinin ne kadar güçlü olduğunu daha iyi tespit edebilirsiniz).

Büyük Göller (İng: "Great Lakes"), Kuzey Amerika'da, Kanada-ABD sınırında bulunan, birbirine bağlı 5 tatlısu gölünden oluşuyor. Bu göller topluluğu, Dünya'daki tatlı su havzasının %21’ini oluşturuyor ve gezegenimizdeki en büyük tatlı su havzası olarak biliniyor. ABD ve Kanada’daki bu göller (Superior, Michigan, Huron, Erie ve Ontario gölleri), civarında yaşayan yaklaşık 40 milyon insana çeşitli ekosistem hizmetleri sağlıyor.

Ticari denizcilik, ticari balıkçılık ve hobi balıkçılığı endüstrisi için oldukça önemli olan bu göller, haliyle istilacı türler gibi dış tehditlere de fazlasıyla maruz kalıyor. Bu beş büyük gölde bildiğimiz yaklaşık 180 ayrı, göle özgü olmayan, dışarıdan tanıtılmış tür bulunuyor. Daha da önemlisi, Kanada ve ABD’de bilimsel camia ne kadar iyi olursa olsun, bu göllerin biyolojik çeşitliliğini anlamak adına çalışmalar yeni yeni yapılmaya başlandı.

Eski bir müzisyen şakası şöyle der: “Üç tip davulcu vardır: Sayabilenler ve sayamayanlar.”

Müziğin eski çağlardan beri bazı ruhsal sorunların tedavi edilmesinde gerek ana etken, gerekse yardımcı olarak kullanıldığını bilmekteyiz. Günümüzde de benzer çalışmalar sürdürülmekte ve müzik terapisi doktorlar tarafından tavsiye edilmektedir. Bunu belki de tıbbın söylemesine gerek kalmadan bizler zaten uygulamaktayız. Stres altında kaldığımızda, öfkelendiğimizde veya konsantrasyon sorunları yaşadığımızda müziğin bize yardımcı olacağını umuyoruz.

NASA, boyutlar ve yıldıza olan yakınlık konusunda Dünya'ya müthiş derecede yakın olan ve bir ihtimalle üzerinde en azından eskiden yaşam barındırabilecek yeni bir gezegen keşfetti! Kepler-452b adı verilen yeni gezegen, bir sanatçı tarafından yaratılan fotoğrafta soldan 3. sırada gözüküyor. Fotoğraftakiler soldan sağa sırasıyla Kepler-22b, Kepler-69c, Kepler-452b (yeni keşfedilen), Kepler-62f, Kepler-186f ve son olarak, Dünya. Bu gezegenler, Kepler uzay teleskobu tarafından keşfedildiği için bu şekilde isimlendiriliyor.

"Yine mi Dünya-benzeri gezegen keşfettiler?" diye düşünüyor olabilirsiniz. Böyle düşünüyorsanız, çok feci bir uyuşukluk içerisindesiniz demektir. Çünkü NASA'nın geride bıraktığımız yıllarda ilan ettiği gezegenlerin her biri, Dünya'ya benzerlik, dolayısıyla yaşama elverişlilik konusunda bir öncekinden daha uygun yapıda! Son keşfedilen ve 23 Temmuz 2015'te Dünya'ya ilan edilen Kepler-452b gezegeni ise, adeta kategorileri alt üst ediyor. Öyle ki, bu gezegene şimdiden Dünya'nın "yakın kuzeni" lakabı takıldı. 

Günümüzde insan yaşantısı sembolik ifadeler ve gelişmiş planlama yetenekleriyle karakterize olmuştur. Peki, bu yaratıcı ve yenilikçi kültür için gereken yeterlik ne zaman gelişti?

Paleoantropoloji ve arkeolojinin başlıca çalışma konularından biri hominin atalarımızın ne zaman bizim gibi olduğudur. Günümüz insanı ‘modern davranış’ için gereken yeterliği geliştirmiştir. Modern davranış yaratıcı ve yenilikçi kültür, dil, sanat, dini inançlar ve karmaşık teknolojilerden belirlenebilir (d'Errico & Stringer 2011). Modern davranışın altında yatan evrimleşmiş yetilerden biri, alışılmış bir şekilde ve çaba harcamadan semboller üzerinden iletişim kurma yetisidir. Arkeologların sıklıkla “sembolik aracılı davranış”ı yansıtan eserler aramalarının nedeni, sembolizmin günümüz insan kültüründe yaygınlaşmasıdır (Henshilwood & Marean 2003). Modern davranış aynı zamanda ileri düzeyde problem çözme ve uzun dönemli planlama yetenekleri gibi diğer bazı unsurları da içerir (Wynn & Coolidge 2011). Gelecek eylemleri önceden düşünüp problemleri sezerek ve bu problemlere cevaplar hazırlayarak üretilmiş arkeolojik eserler modern planlama yeteneklerinin kanıtı niteliğindedir (Wadley 2010).

Bilim insanları, Samanyolu'ndaki en az yedi yıldızın, Dyson küresi olarak bilinen varsayımsal, süper gelişmiş bir uzaylı teknolojisi barındırma potansiyeline dair işaretler gösterdiğini iddia ediyor. Araştırmacılar bu yıldızların zeki uygarlıklara ev sahipliği yaptığından tam olarak emin olamasalar da dünya dışı yaşam arayan bilim insanlarının ilgisini çekecekleri kesin.

Teorik fizikçi Freeman Dyson, Dyson küresi fikrini ilk kez 1960 yılında ortaya atmıştı. Dyson küresinin genel fikri, teknolojik olarak üstün uzaylı uygarlıkların, kendi yıldızlarının veya karadeliklerinin enerjisini kullanarak uygarlıklarını ilerletmek için onları çevreleyen devasa yapılarak inşa etmektir. Bu mega yapıların en uç versiyonu, tüm bir yıldızı içine alan devasa bir küre olabilir. Daha küçük versiyonları ise halka istasyonları ve devasa ayna sürüleri olarak düşünülebilir.

uzaya giren ilk yapay nesne bir alman V-2 füzesi oldu, Haziran 1944'te 176 km irtifa ile alt yörünge test uçuşu yapmıştır, V-2 teknolojisinin büyük oranda ABD uzay öncüsü Robert Goddard tarafından ilk tasarımına dayanıyordu, daha sonra soğuk savaş Süper güçlerin başlattığı uzay yarışı da alt yapı olarak kullandı, bu yarış uluslararası jeofizik 1957 de hem de Sovyetler Birliği uzaya uydu fırlatmayı amaçladığı da resimlik kazandı altta yatan açık mesaj şuydu: yörüngeye bir uzay aracı yerleştirebilecek yeterliliğe ulaşmak aynı zamanda bir füzeyle dünya üzerindeki bir hedefi vurabilecek yeterlilikte amaçlanmıştır. Ekim 1957 de Sputnik 1'i fırlatarak bu etabı Sovyetler Birliği kazandı. Ve bir süreliğine Amerikalıların çabalarını boşa çıkardı taki Apollo programına kadar. İlk Amerikan uzay aracı Explorer 1 1958 de gerçek bir bilimsel keşif yapmayı başardı. Ve daha öncesinden Sovyetler uzaya çıkan ilk insan ve kadını uzaya götürerek Amerika'ya fark attı. Taki niel Armstrong un tarihte Apollo 11 programı ile birlikte aya ayak basan ve Amerika uzay yarışını kazanana dek.