Normalde yavruya gen aktarımı yapılırken DNA ile yapılır. Ama ebeveyninin elektrikten korkup kokuyu tanıması RNA'ya kodlanır. Yavruya geçerken de türün devamlılığı için ebeveyninin doğduğu gibi zaten oluşmuş olan DNA degilde ileride canlının yararına olacak RNA da kodlanan bilginin türün yararına olacağı düşünülüyor.
Bilginin kaydediliş metodu, beyin için halen anlaşılamamış bir mekanizmadır. Yakın zamanda da anlamanın mümkün olamayacağı düşünülmekte otörler tarafından. Sadece bazı teoriler var. Nöronların şebekeler halinde çalışarak, dış uyaranların bizdeki etkisine göre farklı nöron ağlarında kodlandığı, bir nöronun birden çok şebekeye dahil olduğu gibi. Bir ŞEYin hatırlarken, ona ait hislerin, duyguların, etrafındakilerin de hatırlanıyor olmasının da bu iç içe geçmiş şebekelerin uyarılmasıyla ilgili olduğuna dair bu teori. Ancak, beynin bir bilgiyi kaydetme metodunu, yine beynin kendisiyle yapmaya çalışmak, üretilmiş bir sonucu, o sonuç referanslarıyla açıklamaya çalışmak olduğu için açıklamanın zorluğu artmakta. Günümüzde taklit edilmeye çalışılsa da, bilgisayarın dijital veri işleme metodlarının beyinle kıyaslanması temelde tamamen yanlış kabul edilmekte. Bir görüş de, konnektom un hafızayı oluşturduğu şeklinde. Beyin bağlantısal bütünselliği, hem bilince hem hafızaya dönüşen bir süreç olarak da görülmekte. Ancak araştırmalar devam etmesine karşın bilgi kaydı, ve bilginin hafızadan çağırılma süreçleri net bilinmemekte. Ayrıca hafızadan çağırmanın, kayıttan okuma şeklinde olmadığı, YENİDEN OLUŞTURMA ile bilince aktarıldığı bilinmekte. Bu nedenle geçmişe dair hatıralarda manipülasyon sık görülür. Aynı hatırayı farklı kişiler çok farklı hatırlayabilir. Kayıt metodu bilinmediği için, hafızadan çağırmanın mekanizması anlaşılamamakta, sadece işleyiş üzerinden çıkarıma gidilmekte henüz....
Aksine karadelikler yaşam dahil herşeyin yok edildiği yerlerdir. Jet akımlarından gelen gamma ışınları ve Hawking radyasyonu bildiğimiz kadarı ile karadeliklerden kaçabilen az sayıda materyaldir ve ikisi de yaşam için ölümcüldür. Işığın bile kaçamadığı bir kütle çekim kuyusunun içinde hiç bir molekül birbirine bağlı kalamaz hatta bu basınç ve sıcaklık altında hiçbir atom çekirdeği bile bozunmadan duramaz.
Bir karadeliğin ömrünün ne kadar olduğunu bilmiyoruz ama Hawking'in çalışmaları doğrultusunda, çok uzun bir süre sonunda buharlaşarak yok olacaklarını düşünüyoruz. Bu süre yüz milyarlarca yıl sürebilir ve yaşam için hiç de teşvik edici br süre değildir.
Evrende yaşamı destekleyen yegane kütle yıldızlardır. Çok uzun bir süre sonra evrende sadece karadeliklerin kalacağını ve çok daha uzun süre sonra onların da buharlaşacağını düşünüyoruz. Böylece, her şey yıldızlarda oluşur ve karadeliklerde yok olur dememiz de, şu andaki evren modelimize göre yanlış olmayacaktır.
Merhabalar. Evrimi anlamak için öncelikle evrimin kanıtlarını bilmemiz gerekmektedir. Mesela osteoloji ve embriyoloji evrime birer kanıt niteliği taşımaktadır. Osteoloji atlası( insan ve diğer canlılara ait osteoloji atlası ) insan ve diğer canlılar arasındaki iskelet sisteminin benzerliklerini sana sunacaktır. Ben evrimi anlatan bir kitaptan bahsetmedim onu belirtmek istiyorum evrime kanıt niteliği taşıyan birşeyi ilk önce kavramalısınız o yüzden atlasları ilk önce incelemelisiniz. Başarılar dilerim.
https://evrimagaci.org/mikroevrim-ve-makroevrim-yumusak-ama-istikrarli-bir-degisim-3230
https://evrimagaci.org/makroevrim-primat-dunyasindan-ornekler-7354
https://evrimagaci.org/insanin-evrimi-uzerine-60
https://evrimagaci.org/tek-hucreliligin-cok-hucrelilige-evrimi-videoya-kaydedildi-7627
https://evrimagaci.org/turlesme-8-evrim-devam-ediyor-guncel-turlesme-ve-evrim-ornekleri-161
https://evrimagaci.org/evrimcilerin-cevap-veremedigi-sorular-darwin-yok-evrim-yalan-2392
Bunun gibi birçok gözlem ve örnek var. Bunlar sadece birkaçı.
Kabul Edilen Cevap
Çok çok nadir; belki yok denecek kadar az. Ancak felsefe ve bilimin kesiştiği noktalardan biri olan zihin felsefesi alanında evrimle ilgili tek bir soru işareti daha kaldı denebilir: Bilincin evrimi. Aslında evrimsel biyologlar bilincin de sıradan biyolojik bir olgu olarak evrimleşebileceğinde hemfikirler; ancak felsefede son dönemde yükselişe geçen panpsişizm (yani nesnelerin de bilinçli olabileceği ve bilincin Evren'de sonradan beliren değil, en baştan beri var olan bir özellik olduğu düşüncesi) dolayısıyla bilincin evrimleşebilirliğine bazı itirazlar var. Bunlar tabii ki evrim-karşıtı itirazlar değiller; tamamen metafiziksel (felsefi anlamda) itirazlar. Bilincin evrendeki konumunu sorguluyorlar; evrimin kendisini değil (günümüzde evrimin gerçekliğini ve canlı özelliklerini açıklayabilirliğini sorgulayan saygın pek bir isim kalmadı).
Sorgu da şu: Bilinç öylesine ilginç bir kavram ki, biyolojik bir amaca hizmet etmiyor gibi gözüküyor. Örneğin bilinç olmadan da canlılar tehlikelere tepki gösterebilir, eşlerini bulabilir, karmaşık davranışlar sergileyebilirlerdi; illa "bu deneyimleri dışarıdan bir göz ile deneyimleme hissine" sahip olmamıza gerek yoktu (sadece biz değil, diğer hayvanlarda da). Bunu söylüyorlar, çünkü genellikle bilincin evrimleşmesini mümkün kılan evrimsel avantajın çeşitli yönelimleri etkileme ve kontrol etme gücü olduğu söylenir. Fakat zihin filozoflarının bir kısmı (hepsi değil), bilince atfedilen işlevlerin bilincin kendisi olmadan da evrimleşebileceğini söylüyorlar. Amaçları da, dediğim gibi, bilinci Evren'de daha merkezi bir noktaya çekmek.
Bu çok tartışmalı bir iddia ve bilim camiasında pek kabul görmüyor (üzerinde duran pek kimse de yok). Ancak ilginç bir tartışma ve üzerinde düşünmeye değer. Onun haricinde balıkların desenleridir, atasal türlerin torun türlere evrimidir, türleşmedir, bunların gerçekliğini sorgulayan pek kimse kalmadı dediğim gibi, çünkü malum olanı tekrar tekrar ilan etmeye gerek yok. Evrim sıradan bir doğa yasası ve bu yasanın mekanizmalarını açıklayan Evrim Teorisi, türlerin bugünkü formlarına nasıl ulaştıklarını hiçbir zorlukla karşılaşmadan izah edebiliyor. Bilinç konusunda da sinirbilimde genel geçer kabul eden açıklamalar silsilesini buradan görebilirsiniz.
Öne Çıkarılan Cevap
Aşı yaptırmayan insanlar topluma karışmadığı müddetçe teknik olarak toplumu tehdit etmezler, sadece kendilerini tehdit ederler. Çünkü virüsler ve bakteriler açık camlar, kapıya gelen apartman görevlisi, marketten alınan cisimler, rüzgarlar, vb. nedenlerle evin içine ulaşıp kişiler dışarı çıkmasa bile hasta edebilirler; ancak bu çok sorun değil çünkü bir insan nasıl öleceğini kendisi seçebilir. Eğer aşılara güvensizlik nedeniyle önlenebilir bir hastalığa yakalanarak ölmek istiyorsa, bu kişinin tercihidir. Bunun etik tarafı ötenazi veya intihar gibi konularla aynı başlıklar altında, felsefi olarak tartışılabilir.
Sorun, (neredeyse) hiçbir insanın toplumdan izole yaşayamaması gerçeğinde başlıyor. Aşılara dayanaksız bir güvensizlik besleyen aşı karşıtları ve çocukları toplum içine çıktıklarında, aşılar sayesinde hastalıklara karşı ördüğümüz savunma duvarında delik açıyorlar. Neden? Çünkü toplum %100 aşılanamıyor (sadece aşı karşıtları dolayısıyla değil, teknik yetersizlikler gibi gerekçelerle de). Örneğin toplumun %15'i çeşitli nedenlerle aşısız olsa, Türkiye'de bu 12.450.000 civarı kişinin aşısız olması demektir. Bir salgında bu kişilerin her biri savunmasız demektir.
Ama bu kişilerin aşısız olma nedeni aşılara karşıt olmaları olmayabilir. Köyde, vs. yaşıyorlardır, sağlık hizmetlerine erişimleri olmayabilir. Bir aşının içindeki bir maddeye alerjileri vardır, ondan olamıyorlardır. Aşı olmalarını gerektiğini bilmiyorlardır, vs. Bu gibi milyonlarca kişi, aşı olmaları gerektiğini bilen, aşı olabilmeleri önünde hiçbir engel bulunmayan kişiler nedeniyle doğrudan doğruya virüslerin ve bakterilerin hedefi haline geliyorlar. İşte bu nedenle toplumda yeterince kişinin aşılanması çok önemli, çünkü kazanılan toplumsal direnç, aşı olmayan kişiler etrafında da duvar örüyor. Ama ne kadar çok insan aşısız olursa, toplum sağlığı o kadar tehdit altında oluyor.
Sadece bu da değil. Aşı olmadıkça, virüslere ve bakterilere bulaşabilecekleri alanlar sağlamış oluyoruz. Bu da, onların üreme döngülerini sürdürebilmelerini ve evrimleşmelerini mümkün kılıyor. Ama toplumun çoğu aşılandığında, sadece insanlara bulaşabilecek biçimde özelleşmiş virüs ve bakteriler çoğalamıyorlar/üreyemiyorlar ve dolayısıyla efektif olarak onları durdurmuş oluyoruz. Bu nedenle sebep oldukları hastalıklar toplumdan siliniyor, böylece yeni nesiller bu berbat hastalıkların neye sebep olduğunu hatırlayamıyorlar, "cool" olmak istedikleri için aşı karşıtlığı yapıyorlar ve toplumun geri kalanının sağlığını, antik ve bize yenilmiş hastalıklarla yeniden tehdit ediyorlar, böylece aşıların önemi bir kez daha anlaşılıyor, halkın bebekleri pıtır pıtır ölmeye başlayınca aşı karşıtları üzerinde baskı oluşuyor, toplum yeniden aşılanıyor ve hastalıklar (şanslıysak) yeniden siliniyor ve yeni nesil gene bu hastalık ve salgınların ne berbat şeyler olduğunu unutuyorlar ve döngü böyle devam ediyor.
Alternatifi, bilimi anlamak, bilime güvenmek ve rasyonel olmak. Aşılarla ve sözünü ettiğim hastalıklarla ilgili daha fazla bilgi burada.
