Tek hücre dizileme; moleküler biyolojide genomların, transkriptomların ve diğer multi-omik verilerin tekil hücre düzeyinde araştırılmasını sağlayan gelişmiş bir yöntemdir. Zaman içinde onkoloji, mikrobiyoloji, nöroloji, immünoloji ve üreme biyolojisi gibi çeşitli alanlarda güçlü bir araç haline gelmiştir. Geleneksel toplu dizilemenin aksine, tek hücre dizilemesi hücre popülasyonları içindeki heterojenliği ortaya çıkarır ve ayrıntılı hücre haritaları oluşturarak hücresel evrimsel ilişkilere dair iç görüler sağlar.^[1] Bu iç görüler bize daha kesin biyolojik veriler sunarak medikal alandaki gelişmelere katkı sağlar. Buna örnek olarak bir ilacın bir reseptör proteinini ifade eden kanser hücresindeki etkisi verilebilir.

Tek hücre dizileme, devrim niteliğindeki potansiyeli nedeniyle 2013 yılında Nature Methods tarafından "Yılın Yöntemi" seçilmiştir.^[2] Ancak erken dönemdeki başarısına rağmen yüksek işletme maliyetleri yaygın olarak benimsenmesini sınırlamıştır. Yeni nesil dizileme maliyetlerindeki düşüşler, mikroakışkan cihazların geliştirilmesi ve damlacık tabanlı platformlardaki iyileştirmeler dahil olmak üzere teknolojik gelişmeler, tek hücre dizilemesini hem akademik hem de endüstriyel araştırmalar için daha erişilebilir hale getirmiştir. Bu yenilikler, analiz edilebilen ilk birkaç hücreden sonra dramatik bir artışla yüz binlerce hücrenin dizilenmesini sağlamıştır.^[3]

İnsanlar arasında yaşlanan veya hasta bir akrabaya günlük yaşamdaki işlerde yardımcı olmanın insanlara tatmin ve anlam duygusu kazandıracağı düşüncesi yaygındır. Ancak bu olumlu beklenti her zaman gerçeği yansıtmayabilir. Psychological Science dergisinde yayınlanan bir çalışma; resmi programlar dışında bireylerin hasta bakıcılık rolünü üstlenmesinin yaşam memnuniyetini ve ruh halini olumsuz etkilediğini, özellikle bakıcılığın ilk iki yılında depresyon, anksiyete ve yalnızlık gibi duygularım arttığını gösteriyor.^[1] Çalışmayı Zürih Üniversitesi'nden Wiebke Bleidorn ile birlikte yürüten klinik psikolog Michael D. Krämer şöyle anlatıyor:

Krämer ve Bleidorn; Hollanda, Almanya ve Avustralya'da yaklaşık 20 yıl boyunca yapılan hane halkı araştırmalarından elde edilen 28.663 bakıcıya ait verileri inceledi. İncelenen ülkeler farklı sağlık ve sosyal yardım programlarına sahip olmalarına rağmen üçü de aile için bakım ile birlikte vatandaşlarına evde bakım hizmeti sunan evrensel sağlık sistemlerine sahiptir.

Zihin felsefesi denildiği zaman, pek çok kişi, Descartes'ın yıllar yılı dillendirilen ama derinine pek inilmeyen "Düşünüyorum, o halde varım." sözünü anımsayabilir. Nitekim Descartes, modern felsefenin kurucusu olarak ve zihin felsefesiyle ilgili en önemli problemlerden birisi olan zihin-beden ayrımı sorununu ortaya atarak da, bu alanın ortaya çıkışında önemli ölçüde etkili olmuştur. 

Descartes'ın bu girişimi, alanla ilgili ilk gözle görülür çalışmayı başlatması anlamında önemliydi. Lakin bugün "zihin felsefesi" denildiği zaman, bu disiplin içerisinde çalışan kişilerin aklına Descartes ve düalizmden çok daha fazlası gelmektedir. Kavram olarak zihin dediğimiz zaman, onu teşkil eden unsurlar, zihin felsefesini ana hattan ilgilendiren bir tartışma olarak zihinsel dediğimiz şeyin kendisinin fiziksel olup olmadığı ve zihnin kendisini açıklamaya çalışan teoriler bu alanın çalışanları tarafından farklı şekillerde ele alınarak tartışılır. Bundan beş yüz sene öncesine kıyasla bugün, zihin kavramını ele almak ve irdelemek için çok sayıda düşünsel yapı geliştirildiği söylenebilir.

Kutup ayıları değişen ve ısınan dünyada özellikle kışın yaşadıkları buzlu yaşam alanlarının azalmasıyla birlikte artan zorluklarla karşı karşıya kalıyor. Ayrıca mikrop ve parazitlerle enfekte olma riskleri de artıyor olabilir. Araştırmacıların 23 Ekim'de PLOS ONE dergisinde yayınladıkları rapora göre Alaska yakınlarında yaşayan kutup ayıları birkaç on yıl öncesine kıyasla beş farklı patojene daha sık maruz kalıyor.^[1] Anchorage'daki ABD Jeolojik Araştırmalar Kurumu'nun Alaska Bilim Merkezi'nden vahşi yaşam biyoloğu Karyn Rode şöyle anlatıyor:

Ancak bu değişiklikler, iklim değişikliği etkisi altında hızla değişen bir bölge olan Kuzey Kutup bölgesinde yeterince anlaşılmamıştı. Rode ve ekibi, önemli bilgiler elde edebilmek için kutup ayılarının bağışıklık sistemlerini inceledi.

Yer çekimi, Dünya üzerindeki cisimlerin yere, yani Dünya'ya doğru düşme eğilimine verilen isimdir. Kütle çekimi (veya kısaca "kütleçekim") ise, uzay içindeki iki cismin birbirine doğru hareket etmeye meyilli olmasını ifade etmekte kullandığımız bir doğa yasasıdır.

Yer çekimi, kütleçekim yasasının Dünya özelindeki ismidir. "Yer çekimi", "kütle çekimi" ve "kütleçekim" gibi terimler arasında fiziksel olarak hiçbir fark bulunmamaktadır; sadece kütleçekim yasası ilk olarak Dünya'da fark edildiği için, Türkçede bu şekilde bir isim almıştır. Fakat yer çekimi tabiri, "Yer" (yani "Dünya") ile sınırlı olduğu için, kısıtlayıcı olabilir ve bu nedenle daha ziyade kütleçekim sözcüğü kullanılmaktadır.