Öğrenimin ilk basamaklarından beri bahsedilen, hücrelerin dokuları, dokuların organları, organların da sistemleri oluşturduğudur. Bu, gerçekten de böyledir, çünkü evrimsel süreçte karmaşık yapılar genellikle basit yapıların kademeli olarak değişmesi ve giderek karmaşıklaşması sonucu ortaya çıkarlar. Yani hiçbir organ ve hiçbir sistem son haliyle bir anda var oluvermemiştir, zaten böyle bir oluşum biçimi doğada asla gözlenmez.

Ancak evrimsel süreç kusursuz işlemediğinden ve çok sayıda değişkenin rastgele etkisi sonucu, bazı öngörülemez ve saçma gibi görünen yapıların veya organlar arası ilişkilerin oluşması mümkündür. Özellikle zaman zaman organların neden belli şekil ve sayılarda olduklarını bilemeyiz, çünkü gerçekten kimi zaman tekil ve görülebilir bir nedeni olmayabilir. Örneğin tek bir böbrekle de yaşamanız mümkünken, genelde iki böbrekle doğarsınız (sayı 4'e kadar çıkabilir). Çünkü bunun sebebi, vücut planlarının evrimleşmesi sırasında organların da yaklaşık olarak simetrik dağılımı olabilir. Evrim genelde israfı önleyecek önlemler alıyor olsa da, süreç içerisinde iki böbreğin avantajlı olduğunu düşünebiliriz. Zira tek böbrekli insanlar yaşayabiliyor olsalar da, kolay bozulan organlardan biri olarak böbreğin bir "yedeğinin" bulunması, uzun vadede türler için avantaj sağlıyor olabilir.

İnternette kimi zaman "İnsanlarla sineklerin de genlerinin %60'ı benzer, demek ki sinekten geliyoruz." ya da "Patateslerin de 48 kromozomu var, şempanzelerin de; belki de patatesten geldik." gibi düşük seviyeli ama halkın kafasını karıştırabilecek argümanlar görmek mümkündür. Bu yazımızda, bu argümanların hatalarını izah edeceğiz.

Genetik benzerlik, ele alınan iki türün ya da tür grubunun genomlarının (var olan bütün genlerinin toplamının) birbirlerine olan benzerlik oranı olabileceği gibi, bu tür veya tür gruplarının sadece belli başlı gen bölgelerinin birbirine benzerliği anlamına da gelebilmektedir. 

Antimon, sembolü "Sb" ve atom numarası 51 olan kimyasal bir elementtir. Antimonun erime ve kaynama noktaları sırasıyla, 630.74°C ve 1950°C olarak bilinmektedir. Bilinen iki farklı allotropik antimon formu mevcuttur. Bunlar, sabit metalik form ve amorf gri form olarak isimlendirilir. Sabit metalik form, amorf gri forma kıyasla doğada daha yaygın şekilde bulunur. Aynı zamanda son derece kırılgandır. Kesintili kristal dokuya ve metalik parlaklığa sahip, beyaz bir metaldir. Oda sıcaklığında hava ile oksitlenmez. Ancak, ısıtıldığında parlak bir şekilde yanar ve beyaz renkte Sb2O3 dumanları çıkarır. Isıyı ve elektriği iyi derecede iletmez.

Antimon, yer yüzünde arsenik kadar bol miktarda bulunur. Yer kabuğunun ortalama olarak her tonuna yaklaşık bir gram katkıda bulunur. Metal formundaki küçük doğal birikintileri bulunmuştur ancak çoğu zaman minerallerde bulunur. Bunlardan en önemlisi stibnit, Sb2S3'tür. Cezayir, Bolivya, Çin, Meksika, Peru, Güney Afrika ve Balkan Yarımadası'nın bazı kısımlarında stibnit yatakları bulunur. Bakır ve kurşun üretimi esnasında kullanılan stibnit, az miktarda geri kazanılabilir. Üretilen tüm antimonların yaklaşık yarısı, sertlik sağlamak için antimon eklenmiş eski pillerden ve hurda kurşun alaşımlarından geri kazanılır.

Baryum, "Ba" sembolü ile gösterilen ve atom numarası 56 olan kimyasal bir elementtir. Baryum, element olarak doğada bulunabilen gümüşi beyaz renkte bir metaldir. Kükürt, karbon veya oksijen gibi diğer kimyasallarla birlikte oluşur. Çok hafiftir ve yoğunluğu demirin yarısı kadardır. Baryum havada oksitlenir, hidroksit oluşturmak için suyla kuvvetli reaksiyona girerek hidrojeni serbest bırakır. Baryum, neredeyse tüm ametallerle reaksiyona girerek genellikle zehirli bileşikler oluşturur.

Baryum, yer kabuğunda şaşırtıcı derecede bol miktarda bulunur ve en bol bulunan 14. elementtir. Yüksek miktarda baryum yalnızca toprakta , deniz yosununda, balıklarda ve bazı bitkilerde bulunabilir.

Hieronymus Bosch'un üç kanatlı, ünlü tablosunda (The Garden of Earthly Delights; Dünyevi Zevkler Bahçesi) âlem yapan çıplak figürler, cennetvâri masumiyete bir methiye, bir övgü gibidir. Bu tablo, püriten uzmanlarca sıklıkla ileri sürülen "ahlakın çöküşü" ve "günah tasviri" olarak yorumlanabilmesi için bana kalırsa fazla mutlu ve huzurlu görünmektedir. Daha ziyade, insanoğlunun dünyaya düşmeden önceki utanç ve suçluluk duygularından muaf halini temsil etmektedir. Benim gibi primatologlar için, çıplaklık (cinsellik ve doğurganlığa referansla), kuşların ve meyvelerin bolluğu ve gruplar halinde hareket etmek oldukça tanıdıktır ve dini ya da ahlaki yorumlamaları gerektirmez. Bosch, insanlığı en doğal haliyle tasvir etmiş görünmekle birlikte, kendi ahlaki bakış açısını da üç kanatlı tablonun orta kısmında resmettiği eğlenen insanların değil de, en sağdaki kısmında rahiplerin, rahibelerin, açgözlü oburların, kumarbazların, savaşçıların ve ayyaşların cezalandırılması resmederek gösterir.

Beş yüzyıl sonra, hala dinin toplumdaki rolünün ne olduğu ile ilgili tartışmaya devam ediyoruz. Tıpkı Bosch'un yaşadığı dönemde de olduğu gibi, ana temamız "ahlak". Tanrısız bir dünya öngörebilir miyiz? Böyle bir dünya "iyi" olur muydu? Bir dakikalığına günümüzde biyoloji ile köktendincilik arasındaki savaşı bir kenara bırakalım. Günümüzde, evrimden şüphe etmek için kanıtlara karşı oldukça dirençli olmak gerekmektedir; bu yüzden de evrimden şüphe duyanları ikna etmek amacıyla hazırlanan kitaplar ve belgeseller, aslında boşa emek kaybıdır! Bu materyaller dinlemeye hazır olanlara yardımcı olabilir;ancak esas hedef kitleye ulaşmada başarısızdır. Tartışma gerçeğin ne olduğundan ziyade, bu gerçekle nasıl baş edeceğimizle ilgilidir. Ahlakın doğrudan yaratıcı Tanrı'dan geldiğine inananlar için, evrimi kabul etmek ahlaki bir cehenneme açılan kapı gibidir.

University of California San Diego’da mühendisler, insanların yalnızca el-kol hareketlerini kullanarak makineleri kontrol etmesini sağlayan yeni nesil bir giyilebilir sistem geliştirdi. Kullanıcılar koşu esnasında, arabada seyahat ederken veya dalgalı bir denizde yüzerken bile makineleri kontrol edebiliyorlar.

Nature Sensors’da 17 Kasım 2025’de yayımlanan sistem, giyilebilir teknolojide uzun süredir devam eden, gerçek dünya koşullarında hareket sinyallerinin güvenilir bir şekilde tanınması sorununu çözmek adına esnek elektroniği yapay zekâ ile birleştiriyor.