İnsanların deri rengi, siyaha yakın bir kahverengiden beyaza yakın renklere kadar geniş bir yelpazede değişebilmektedir. İnsanlar arasındaki bu deri rengi (veya ten rengi) farklılığının yakın nedeni genetik faktörler ve/veya Güneş'e maruziyettir; ancak yaş, cinsiyet, hastalıklar, hormonlar, duygudurum gibi diğer faktörler de deri rengini kalıcı veya geçici olarak etkileyebilmektedir. İnsan popülasyonları arasındaki deri rengi farklılıklarının nihai sebebiyse, insan toplumlarının Dünya üzerinde farklı yaşam alanlarında yaşaması ve bu sırada deri altına ulaşabilen zararlı ultraviyole ışınlarının miktarının değişmesi nedeniyle, doğal seçilim yoluyla meydana gelen biyokimyasal bir adaptasyondur (evrimdir).^[1]

İnsan derisinin farklı renklerine etki eden birçok etmen vardır. Bu faktörlerin bir kısmı kalıtsal ve kalıcı etkilere sahiptir (yani evrimsel nedenlerdir); diğerleriyse gelişimsel etkilere sahiptir ve duruma bağlı olarak kalıcı veya geçici etkilere sahip olabilirler. Aşağıda, bu faktörlerin bir listesini bulabilirsiniz.

Canlıların halk arasındaki isimleri genellikle oldukça hatalı çağrışımlara neden olabilmektedir. Bu nedenle bilimsel perspektiften çeşitli canlılardan söz ederken genellikle Latince isimlerini kullanmaya çalışırız, böylelikle hangi türden bahsettiğimiz kesin bir şekilde anlaşılır.

Bu görselde, halk arasındaki isimleri hatalı veya en azından yanıltıcı olan canlılardan sadece birkaçına yer verilmektedir. Ne yazık ki bunlardan çok daha fazlası bulunmaktadır.

İnsanlar oldu olalı hayvan davranışına kafa yormuşlardır (Frison 1998). Hayvan davranışının kavranması, atalarımızın avlanma sırasında avı zekaları ile alt edebilmeleri veya diğer bir hayvanı dost edinebilmelerine olanak tanımıştır; ikincisi nihayetinde hayvanların evcilleştirilmesinin önünü açmıştır. Hayvan çiftleşme sistemlerine dair bilgi, insan toplumlarının büyümesine yardımcı olmuştur; zira evcil besi hayvanlarının çoğalması, güvenilir besin kaynaklarının varlığını sağlama almıştır (Zeder 2008).

Günümüzde de yabani veya evcil hayvanları gözlediğimizde, belli bir eylemi gerçekleştirmedeki istikrarlarına çoğu kez hayran kalırız; mesela saksağanlar bir yuva yapmak için çubukları tek tek düzenledikleri ya da bir evcil hayvan en sevdiği oyuncağını aradığında (Görsel 1). Ve hayvan davranışı hakkında temel sorular sormaya devam ederiz: Hayvanların güdü (motivasyon) ya da tercihleri var mıdır? Bilinçli seçimler yaparlar mı? Birden çok eş arasından ya da çeşitli besinlerden istediklerini seçebileceklerinde hayvanlar kendileri için iyi olan uyumlanımlı (adaptif) seçimler mi yaparlar? Bu sorular ve benzerleri, gözlemlenen bir davranış ile onun kuramsal etkenleri arasındaki bağlantıları ölçen ve sınayan kontrollü deney tasarımları ile irdelenir.

2024’ün başında, Avustralya'nın nesli tükenme tehlikesiyle karşı karşıya olan hayvanlar listesine yaklaşık 144 yeni tür eklendi. Kıta büyüklüğündeki ülkede şu anda yaklaşık 2.000 yerli hayvan ve bitki türü yok olma riski altında. Hükümet, Nisan ayında tehlike altındaki türler için daha fazla finansman içeren doğa planının 2. aşamasını açıkladı, ancak çevreciler, bu planın biyoçeşitliliği korumak için yeterli olmayabileceğinden endişelenmeye devam ediyor.

Yok olma tehlikesiyle karşı karşıya olan hayvanlardan biri de uçamayan kuşlardan Güneyli Kasuari. Belki de dinozor denince aklınıza gelen canlılara en çok benzeyen bir buçuk metre boyundaki bu kuşlar, jilet gibi keskin pençeleri ve parlak mavi gagalarıyla Avustralya’daki yağmur ormanlarında, Yeni Gine ve bazı Pasifik adalarındaki bazı bölgelerde dolaşıyorlar. Kıyı ve Tepeli Devekuşu Koruma Derneği’nden Peter Rowles şöyle anlatıyor: