Şizotipal Kişilik Bozukluğu Nedir? Belirtileri ve Tedavi Seçenekleri Nelerdir?

Şizotipal kişilik bozukluğu (veya kısaca şizotipal bozukluk), zihinsel ve davranışsal bir bozukluktur. DSM sınıflandırması, bozukluğu özellikle düşünce bozukluğu, paranoya, karakteristik bir sosyal kaygı biçimi, derealizasyon, geçici psikoz ve geleneksel olmayan inançlarla karakterize bir kişilik bozukluğu olarak tanımlar. Şizotipal Kişilik Bozukluğu, "garip veya eksantrik" küme olarak da bilinen bir A kümesi kişilik bozukluğu olarak sınıflandırılır.

Şizotipal kişilik bozukluğu olan kişiler, öncelikle diğer insanların kendileri hakkında olumsuz düşünce ve görüşlere sahip oldukları inancı nedeniyle, diğer insanlarla sosyal bağlantı kurma ve sürdürme konusunda belirgin bir rahatsızlık hissederler. Tuhaf konuşma tarzları ve sosyal olarak beklenmedik giyim tarzları da karakteristiktir. Şizotipal insanlar konuşmalarda garip tepkiler verebilir, cevap vermeyebilir veya kendi kendine konuşabilir.

Astrology Psychic Reading

Sıklıkla, durumları "tuhaf" veya onlar için "olağandışı bir anlam ifade eden şeyler" olarak yorumlarlar; paranormal ve batıl inançlar yaygındır. Şizotipal insanlar genellikle düşüncelerinin ve davranışlarının bir "bozukluk" olduğu önermesine katılmazlar ve bunun yerine depresyon veya anksiyete için tıbbi yardım ararlar.

Şizotipal kişilik bozukluğu, genel popülasyonun yaklaşık %3'ünde görülür ve erkeklerde daha sık teşhis edilir.

Belirti ve Semptomlar

Şizotipal Kişilik Bozukluğu'nun belirtileri üç ana bileşeni içerir:

1. Birincisi, kişide ciddi rahatsızlığa neden olabilecek yakın ilişkiler kurma kapasitesinin azalmasıdır.
2. İkincisi, kişinin düşünmesinde veya olayları algılamasına çarpıtmalar yaşamasıdır.
3. Üçüncüsü ise eksantrik davranış sergilemesidir.

Genç insanlarda, Şizotipal Kişilik Bozukluğu ilk olarak dikkat sorunları, sosyal kaygı veya tek başına oynamaya veya çalışmaya ilgi olarak ortaya çıkabilir. Çocuklar, sosyal kaygıyı daha da artırabilecek alay edilme veya zorbalıkla mücadele edebilirler.

Genel olarak, Şizotipal Kişilik Bozukluğu'nun semptomları aşağıdakileri içerir:

• Garip düşünce ve davranışlar,
• Olağan dışı inançlar,
• Sosyal ortamlarda rahatsızlık,
• Duygu eksikliği veya uygunsuz duygusal tepkiler,
• Belirsiz veya tutarsız konuşma,
• Yakın arkadaş eksikliği,
• Aşırı sosyal kaygı,
• Paranoya.

Şizotipal Kişilik Bozukluğu olan insanlar yalnız yaşam sürme eğilimindedir. Yoğun bir sosyal kaygı nedeniyle ilişki kurmakta zorlanabilirler. Sosyal ortamlardaki rahatsızlıkları için başkalarını suçlayabilirler.

Şizotipal Kişilik Bozukluğu olan kişilerde semptomlar genellikle psikotik değildir. Halüsinasyonlar, sanrılar ve gerçeklikle temas kaybı psikozun ayırt edici özellikleridir. Fakat, Şizotipal Kişilik Bozukluğu olan kişilerin genellikle referans sanrıları (İng: "delusions of reference") vardır. Referans sanrıları, bir bireyin zararsız olaylar veya sadece tesadüfler yaşadığı ve bunların güçlü kişisel öneme sahip olduğuna inanmasıdır. Genellikle olumsuz ve düşmanca bir şekilde, "kişinin dünyada algıladığı her şeyin kendi kaderiyle ilgili olduğu fikri"dir.

Hastalıkla İlişkili Genler, Etken Faktörler ve Risk Faktörleri

Şizotipal Kişilik Bozukluğu'na belirli bir faktör neden olmaz. Etiyolojisinin biyolojik ve çevresel faktörlerin bir birleşimi olduğu düşünülmektedir. Aşağıdakiler de dahil olmak üzere, bireyi bu bozukluğu geliştirmeye daha yatkın hale getirebilecek bir dizi risk faktörü vardır:

• Ailede şizofreni bozuklukları veya diğer zihinsel sağlık koşulları öyküsü,
• Beyin travması dahil beyin arızası,
• İstismar veya ihmal dahil çocukluk deneyimleri,
• Kişiden daha soğuk veya kopuk bir ebeveyn figürüne sahip olmak,
• Doğumdan önce veya doğum sırasında yaralanma veya hastalık,
• Psikotik kırılmalar veya sanrı dönemleri öyküsü,
• Beyin yapıdaki veya kimyadaki anormallikler.

Genetik Faktörler

Şizotipal Kişilik Bozukluğu, yaygın olarak şizofreninin karakteristik beyin temelli anormalliklerinin çoğunu paylaştığı için "şizofreni spektrumu" bozukluğu olarak anlaşılmaktadır. Bu nedenle, etiyolojisinin öncelikle biyolojik olduğu düşünülmektedir. Şizofrenili bireylerin akrabalarında şizotipal kişilik bozukluğu oranları, diğer ruhsal hastalığı olan kişilerin akrabalarına veya ruhsal hastalığı olmayan kişilere göre çok daha yüksektir.

Teknik olarak ifade etmek gerekirse, şizotipal kişilik bozukluğu, genetikçilerin şizofreni patogenezinde rol oynayan genlerin ailesel veya genetik aktarımını izlemesine yardımcı olan "genişletilmiş bir fenotip" olarak da düşünülebilir. Ancak Şizotipal Kişilik Bozukluğunun özellikle duygudurum bozuklukları ve depresyonla genetik bir bağlantısı da vardır. Şizotipal özelliklere dayalı şizofreni tahmini, Şizotipal Kişilik Bozukluğu için genetik riski yüksek olan bireyler için daha yüksek doğruluğa sahiptir.

Şizotipal Kişilik Bozukluğunun Kalıtılabilirliği

İlk çalışmalar, Şizotipal Kişilik Bozukluğu'nun, şizotipal probandların akrabaları arasında, A Kümesi olmayan kişilik bozukluğu olan ailelere kıyasla daha yaygın olduğunu ortaya koymuştur. İkiz çalışmaları, Şizotipal Kişilik Bozukluğu'nun hem ailesel-genetik hem de benzersiz çevresel faktörler tarafından belirlendiğine dair kanıt sağlamıştır.

Şizotipal Kişilik Bozukluğu'nun, farklı etyopatojenik yollarla ilişkili 3 farklı fenotipik sınıfta ortaya çıkabileceği de gözlemlenmiştir. Belirgin bir genetik katkı, son derece yüksek düzeyde tuhaf görünüm/davranış, sınırlı duygulanım/uzaklık ve yakın arkadaş eksikliği sergileyen fenotipik bir Şizotipal Kişilik Bozukluğu sınıfıyla ilişkilendirildi. Yüksek düzeyde büyüsel düşünce ve algısal rahatsızlıklarla işaretlenmiş ikinci bir Şizotipal Kişilik Bozukluğu sınıfı da ailesel-genetik ve benzersiz çevresel etkiler tarafından belirlendi. Fakat üçüncü bir Şizotipal Kişilik Bozukluğu sınıfı, orta derecede yüksek referans sanrıları, sosyal kaygı ve şüphecilik, ancak düşük seviyelerde garip davranış, garip konuşma ve kısıtlı duygudan oluşan, kalıtsallık göstermedi, aksine tamamen benzersiz çevresel etkiler tarafından belirlendiği ortaya çıktı.

Şizotipal Kişilik Bozukluğu'nun kategorik tanısına ek olarak, klinik olmayan popülasyonlarda psikometrik şizotipinin ve ilişkili boyutların kalıtsallığı incelenmiştir. Bu raporlar, genetik ve benzersiz çevresel etkiler tarafından belirlenen çeşitli şizotip ölçütlerine/boyutlarına özgü ve ortak olan sorumluluk faktörlerinin olduğunu göstermiştir.

Sosyal ve Çevresel Faktörler

Ortak kardeş deneyimlerinden farklı olan benzersiz çevresel faktörlerin Şizotipal Kişilik Bozukluğu'nun ve boyutlarının gelişiminde rol oynadığı tespit edilmiştir. Ebeveynlik tarzları, erken ayrılık, travma/kötü muamele geçmişinin (özellikle erken çocukluk ihmali) şizotipal özelliklerin gelişmesine yol açabileceğini gösteren kanıtlar vardır.

Bordermail

İhmal veya istismar, travma veya çocuklukta aile işlev bozukluğu, şizotipal kişilik bozukluğu geliştirme riskini artırabilir. Ayrıca doğum öncesi çevredeki hakaretlerin Şizotipal Kişilik Bozukluğu'nun gelişimi üzerinde etkisi olabileceğini gösteren kanıtlar da vardır. Zamanla, çocuklar sosyal ipuçlarını yorumlamayı ve uygun şekilde yanıt vermeyi öğrenirler, ancak bilinmeyen nedenlerle bu süreç bu bozukluğu olan kişiler için iyi çalışmaz.

Şizotipal Kişilik Bozuklukları, bu bozukluklara biyolojik yatkınlığın bir göstergesi olarak hizmet edebilecek çeşitli derecelerde yaygın bir dikkat bozukluğu ile karakterize edilir. Bunun nedeni, bilgi almakta güçlük çeken bir kişinin, kaliteli etkileşim için kişilerarası ipuçlarının ve özenli iletişimin gerekli olduğu karmaşık sosyal durumlarda zorlanmasıdır. Bu, sonunda bireyin çoğu sosyal etkileşimden çekilmesine ve dolayısıyla asosyalliğe yol açabilir.

Teşhis Yöntemleri

Tarama

Şizotipal kişilik için çeşitli tarama (İng: "assessment") yöntemleri vardır. Şizotipal Kişilik Anketi (SPQ), bir öz bildirim değerlendirmesi kullanarak Şizotipal Kişilik Bozukluğu'nun aşağıdaki dokuz özelliğini ölçer:

• Referans Sanrıları/Fikirleri,
• Aşırı Sosyal Kaygı,
• Tuhaf İnançlar veya Büyüsel Düşünme,
• Olağandışı Algısal Deneyimler,
• Garip veya Eksantrik Davranış,
• Yakın Arkadaş Olmaması,
• Garip Konuşma,
• Kısıtlanmış Duygu,
• Şüphe.

Everyday Bravery Counseling

Bir çalışma, tüm SPQ puanlarının ilk %10'unda puan alan katılımcıların %55'ine klinik olarak Şizotipal Kişilik Bozukluğu teşhisi konduğunu buldu. Psikoz geliştirme riskini kişisel bildirimler yoluyla ölçen yöntem Wisconsin Şizotipi Ölçeği'dir (WSS). WSS, şizotipal kişilik özelliklerini Algısal Sapma, Büyülü Fikir, Gözden Geçirilmiş Sosyal Anhedonia ve Fiziksel Anhedonia için 4 ölçeğe ayırır. SPQ ve WSS'nin karşılaştırılması, bu önlemlerin Şizotipal Kişilik Bozukluğu'nun tarama amaçları için dikkatli bir şekilde kullanılması gerektiğini göstermektedir.

DSM-5

Amerikan Psikiyatri Birliği (APA), Şizotipal Kişilik Bozukluğu'nu "erken yetişkinlik döneminde başlayan ve çeşitli bağlamlarda ortaya çıkan, yakın ilişkilerde akut rahatsızlık ve yakın ilişkilerde azalma kapasitesinin yanı sıra bilişsel veya algısal çarpıklıklar ve tuhaf davranış biçimleriyle kendini gösteren, yaygın sosyal ve kişilerarası yetersizlik örüntüsü" olarak tanımlar.

DSM-5'e göre, Şizotipal Kişilik Bozukluğu tanısı için aşağıda belirtilen 9 kriterden en az beşi mevcut olmalıdır:

• Referans sanrıları (referans fikirleri),
• Davranışı etkileyen ve altkültürel normlarla tutarsız olan garip inançlar veya büyülü düşünce (örn. batıl inanç, basiret inancı, telepati veya “altıncı his”, tuhaf fanteziler veya meşguliyetler),
• Bedensel yanılsamalar da dahil olmak üzere anormal algısal deneyimler,
• Garip düşünme ve konuşma (örneğin, belirsiz, koşullu, mecazi, aşırı ayrıntılı veya basmakalıp),
• Şüphecilik veya paranoyak düşünce,
• Uygunsuz veya kısıtlı duygulanım,
• Garip davranış veya görünüm,
• Yakın arkadaş eksikliği,
• Aşinalık ile azalmayan ve benlik hakkında olumsuz yargılardan ziyade paranoyak korkularla ilişkili olma eğiliminde olan aşırı sosyal kaygı,

Bu belirtiler yalnızca benzer belirtilere sahip bir bozukluğun (şizofreni veya otizm spektrum bozukluğu gibi) seyri sırasında ortaya çıkmamalıdır.

ICD-10

Hastalıkların Uluslararası Sınıflandırılması (ICD) Şizotipal Kişilik Bozukluğu'nu DSM-5'te olduğu gibi bir kişilik bozuluğu olarak değil, klinik bir bozukluk olarak sınıflandırır ve Şizotipal Bozukluk adını kullanır.

Agora Bilim Pazarı

Ve... Sonraki Hayattan Kırk Öykü

“Eagleman gerçekten farklı. ‘Ve…’yi okuyun, büyülenin. Tekrar okuyun, tekrar büyülenin.” Time
“Şaşırtıcı derecede orijinal… Dudak uçuklatacak kadar dahice.” Geoff Dyer, Observer

“‘Ve…’ dünyanızı ihtimaller ile zenginleştirecek ve bunu yaparken size bir insanın hayal gücünün ne kadar derin ve gizemli olabileceğini gösterecek.” Mary Postgate, Scotsman
“Gerçekten muhteşem. Öykülerin yaratıcılığı, anlaşılırlığı ve zekiliği ile tüm kitaba hükmeden dinginlik birleşerek ortaya tamamen özgün bir yapıt çıkarıyor.” Philip Pullman

“Bu yıl Eagleman’ın ‘Ve…’sinden daha baş döndürücü bir kitap okuyamazsınız.” Stephen Fry

Öldükten sonra başımıza neler gelir? Ve bu insanlığımız hakkında bize neler söyler?
Sonraki hayatta Tanrı’nın bir bakteri boyutunda ve varlığınızdan tamamen bihaber olduğunu keşfedebilirsiniz ya da yanınızda yalnızca hatırladığınız insanları bulabilirsiniz. Kimi sonraki hayatlarda tüm yaşlarınıza ayrılmış halinizdesinizdir, kimisinde kredi kart kayıtlarınıza bakılarak yeniden yaratılırsınız, kimisindeyse aslında olabileceğiniz ama olmadığınız kişiliklerinizin moral bozucu varlıklarıyla birarada yaşamanız gerekir.

Eagleman aynı anda hem komik, hem hüzünlü hem de sarsıcı olabilen kurmaca öyküleriyle geleneksel kavramlar kulesini yerle bir ediyor ve bizlere kendimizi ‘burada’ ve ‘şimdide’ görmemizi sağlayan, büyüleyici bir mercek sunuyor. Dudak uçuklatıcı bir hayal gücüne dayanan bu öykülerin kökleri bilime, romantizme ve gizemli varoluşumuza yönelik huşuya dek uzanıyor. Bu kitap, ölüm, ölümsüzlük, ümit, aşk, biyoloji ve insanlığımızın yepyeni çehrelerini ortaya çıkaran arzunun bir karışımı.

Devamını Göster

₺190.00

Satın Al Tüm Ürünler

• Dış Sitelerde Paylaş

ICD-10 bozukluğu, "herhangi bir aşamada kesin ve karakteristik şizofrenik anomaliler ortaya çıkmamış olsa da, şizofrenide görülenlere benzeyen eksantrik davranış ve düşünce ve duygulanım anomalileri ile karakterize bir bozukluk" olarak tanımlar. Baskın veya tipik bir rahatsızlık yoktur, ancak aşağıdakilerden herhangi biri mevcut olabilir:

• Uygunsuz veya kısıtlanmış duygulanım (kişi soğuk ve mesafeli görünür),
• Tuhaf, eksantrik veya garip davranış veya görünüm,
• Başkalarıyla zayıf ilişki ve sosyal olarak geri çekilme eğilimi,
• Davranışları etkileyen ve altkültürel normlarla tutarsız olan tuhaf inançlar veya büyüsel düşünce,
• Şüphe veya paranoyak fikirler,
• İç direnci olmayan takıntılı ruminasyonlar (aynı konu üzerinde tekrar tekrar düşünme),
• Somatosensoriyel (bedensel) veya diğer yanılsamalar, duyarsızlaşma veya derealizasyon dahil olmak üzere olağandışı algısal deneyimler,
• Garip konuşmalarla veya başka şekillerde, büyük bir tutarsızlık olmadan kendini gösteren belirsiz, dolaylı, mecazi, aşırı ayrıntılı veya basmakalıp düşünme,
• Yoğun illüzyonlar, işitsel veya diğer halüsinasyonlar ve sanrı benzeri fikirlerle birlikte, genellikle harici bir kışkırtma olmaksızın ortaya çıkan, ara sıra geçici yarı psikotik ataklar.

Bozukluk, yoğunluk dalgalanmalarıyla kronik bir seyir izler ve bazen açık şizofreniye dönüşür. Kesin bir başlangıç ​​yoktur, evrimi ve seyri genellikle bir kişilik bozukluğununki ile aynıdır. Şizofreni hastalarıyla ilişkili bireylerde daha yaygındır ve şizofreninin genetik spektrumunun bir parçası olduğuna inanılmaktadır.

Teşhis Yönergeleri

Şizotipal Kişilik Bozukluğu Basit Şizofreniden, Şizoid Kişilik Bozukluğu ya da Paranoid Kişilik Bozukluğu'ndan veya (bahsedildiği gibi muhtemelen) Otizm Spektrum Bozukluklarından kesin olarak ayrılmamıştır. Bu nedenle, tanılama tablosu genel kullanım için önerilmez. Terim kullanılıyorsa, yukarıda sıralanan tipik özelliklerin üç veya dördünün en az iki yıl boyunca sürekli veya dönemsel olarak mevcut olması gerekir. Birey, şizofreni kriterlerini hiçbir zaman karşılamamış olmalıdır. Birinci derece akrabada şizofreni öyküsü olması tanıya ek ağırlık verir, ancak ön koşul değildir.

Şizotipal Kişilik Bozukluğu'nun (klinik olmayan popülasyonlardaki şizotipinin yanı sıra) sürekli olarak çok boyutlu bir yapı olduğu gösterilmiştir. Tüm çalışmalar uyum içinde olmasa da, Şizotipal Kişilik Bozukluğu analizleri en tutarlı şekilde 3 faktörlü bir çözüm ortaya koymuştur:

• Bilişsel-Algısal Faktör(garip inançlar, algısal rahatsızlıklar, referans fikirleri ve paranoya/şüphecilik),
• Kişilerarası Faktör(yakın arkadaş eksikliği, sosyal kaygı, +/- kısıtlı duygulanım),
• Düzensiz/Gariplik Faktörü (tuhaf konuşma/düşünce, tuhaf davranış, +/- sınırlı duygulanım).

Kişilerarası veya Tuhaflık faktörüne "kısıtlı/uygun olmayan duygulanım"ın atanması, değerlendirmenin klinik olmayan popülasyonlarda öz bildirim yoluyla mı yoksa Şizotipal Kişilik Bozukluğu veya kişilik bozukluğu olan hastalarla yarı yapılandırılmış görümeyle mi yapıldığına bağlı görünüyor. aşağıdakiler tarafından yapılıp yapılmadığına bağlı gibi görünmektedir.

Alt Türler

Theodore Millon, şizotipal kişiliğin iki alt tipini önerir. Şizotipal kişilik bozukluğu olan herhangi bir birey, aşağıdaki biraz farklı alt tiplerden birini sergileyebilir. (Millon'un tek saf bir varyanta sahip kişiliğin nadir olduğuna, bunun yerine bir ana varyantın bir veya daha fazla ikincil varyantla karışımı olduğuna inandığı unutulmamalıdır.)

• Sıkıcı Şizotipal: Şizoid, depresif ve bağımlı özellikleri içeren, pasif-bağımsız modelin yapısal bir abartısı. Kişilik özellikleri arasında gariplik ve yokluk (var olmama) duygusu; açıkça sıkıcılık, durgunluk ve ifadesizlik; içsel olarak mülayimlik, kayıtsızlık ve duyarsızlık; belirsiz, muğlak ve yüzeysel düşünceler bulunur.
• Ürkek Şizotipal: Kaçınmacı ve olumsuz özellikleri içeren, aktif-bağımsız modelin yapısal bir abartısı. Kişilik özellikleri arasında ihtiyatla endişelilik, dikkatlilik, şüphecilik, aşırı duyarlılık; kendine ve başkalarına yabancılaşma; kendi düşüncelerini kasıtlı olarak engelleme, tersine çevirme veya diskalifiye etme (menetme) bulunur.

Komorbiditeler

Şizotipal Kişilik Bozukluğu sıklıkla majör depresif bozukluk, distimi ve sosyal fobi ile birlikte görülür. Ayrıca, bazen Şizotipal Kişilik Bozukluğu obsesif-kompulsif bozuklukla (OKB) birlikte ortaya çıkabilir ve varlığının tedavi sonucunu olumsuz etkilediği görülmektedir. Klinik olarak OKB tanısı konan bazı kişilerin, şizotipal OKB olarak adlandırılabilecek duruma yol açan birçok şizotipal kişilik özelliğine sahip olduğu bulunmuştur. Uygun tedavi olmadan, büyülü düşünme ve paranoid düşünce gibi Şizotipal Kişilik Bozukluğu eğilimleri, bir bireyde OKB semptomlarını kötüleştirebilir. Bipolar bozuklukla da bir ilişki olabilir. Gilles de la Tourette sendromu olan kişiler genellikle bazı şizotipal özelliklere sahip olabilirler.

Diğer kişilik bozuklukları ile komorbidite açısından, Şizotipal Kişilik Bozukluğu, diğer iki 'Küme A' koşulu olan şizoid ve paranoid kişilik bozukluğu ile yüksek komorbiditeye sahiptir. Ayrıca borderline kişilik bozukluğu ve narsisistik kişilik bozukluğu ile de önemli komorbiditeye sahiptir.

Bazı şizotipal insanlar şizofreni geliştirmeye devam eder, ancak çoğu değildir. Şizotipal Kişilik Bozukluğu olan bireylerin çok geniş bir yelpazedeki nöropsikolojik testlerde şizofreni hastalarına benzer puanlar aldığını gösteren düzinelerce çalışma vardır. Şizotipal Kişilik Bozukluğu olan hastalardaki bilişsel eksiklikler, şizofreni hastalarındakilere çok benzer, ancak nicel olarak daha hafiftir.

Tedaviler veya İdare Yöntemleri

Şizotipal kişilik bozukluğu tedavisi genellikle psikoterapi ve ilaç kombinasyonunu içerir. Psikoterapi, Şizotipal Kişilik Bozukluğu olan kişilerin bir terapistle güvene dayalı bir ilişki kurarak başkalarına güvenmeye aşlamasına ve baş etme becerilerini öğrenmesine yardımcı olabilir. Psikoterapi şunları içerebilir:

• Bilişsel-Davranışçı Terapi: Olumsuz düşünce kalıplarını belirleyerek, bunlara meydan okumayı öğrenmeye; belirli sosyal becerileri öğrenmeye ve sorunlu davranışları değiştirmeye yardımcı olabilir.
• Destekleyici Terapi: Teşvik sunarak, uyum sağlama becerilerini geliştirmek için yardımcı olabilir.

FDA (Gıda ve İlaç İdaresi) tarafından özel olarak şizotipal kişilik bozukluğu tedavisi için onaylanmış herhangi bir ilaç bulunmamaktadır. Bununla birlikte, doktorlar depresyon veya anksiyete gibi belirli semptomları hafifletmeye veya azaltmaya yardımcı olmak için bir antidepresan reçete edebilir. Bazı ilaçlar düşünmede esnekliği artırmaya yardımcı olabilir.

Psikoterapi

Theodore Millon'a göre şizotipal kişilik bozukluğu, tanımlanması en kolay, ancak psikoterapi ile tedavisi en zor olan kişilik bozukluklarından biridir. Şizotipal Kişilik Bozukluğu olan kişiler genellikle kendilerini eksantrik veya uyumsuz olarak görürler; sosyal uyumsuzluklarını bir problem olarak görme dereceleri, bunun psikiyatride bir problem olarak görülme derecesinden farklıdır. Artan aşinalık ve yakınlık genellikle kaygı ve rahatsızlık düzeylerini artırdığından, Şizotipal Kişilik Bozukluğu olan kişilerle yakınlık kurmak zordur.

New Life Centers

Şizotipal Kişilik Bozukluğu olan kişiler için grup terapisi, yalnızca grup iyi yapılandırılmış ve destekleyiciyse önerilir. Aksi takdirde, gevşek ve yüzeysel düşüncelere yol açabilir. Paranoid semptomları baskın olan şizotipal hastalar için destek özellikle önemlidir, çünkü yüksek düzeyde yapılandırılmış gruplarda bile çok fazla zorluk yaşayacaklardır.

Müddet Tahminleri (Prognoz)

Şizotipal kişilik bozukluğu, yaşam boyu tedavi gerektiren kronik bir durumdur. Tedavi edilmediği takdirde, Şizotipal Kişilik Bozukluğunun prognozu genellikle kötüdür. Şizotipal Kişilik Bozukluğu olan kişilerde aşağıdakiler de dahil olmak üzere diğer zihinsel sağlık koşullarına sahip olmak çok yaygındır:

• Sosyal Anksiyete Bozukluğu,
• Depresyon,
• Obsesif Kompulsif Bozukluk,
• Madde Kullanım Bozukluğu.

Görülme Sıklığı ve Dağılımı (Epidemiyoloji)

ABD'de Şizotipal Kişilik Bozukluğu'nun yaşam boyu yaygınlığının yakın zamanda (2018) %4'ün biraz altında olduğu ve erkeklerde (%4,2) kadınlardan (%3,7) biraz daha yüksek oranlarda olduğu tahmin edilmektedir. Şizotipal Kişilik Bozukluğu olasılığı siyah kadınlarda, düşük gelirlilerde ve ayrılmış, boşanmış veya dul kişilerde daha yüksekti; ve Asyalı erkeklerde Şizotipal Kişilik Bozukluğu olasılığı daha düşüktü.

Sosyodemografik parametreler ve komorbiditeler için düzeltme yapıldıktan sonra, Şizotipal Kişilik Bozukluğu, Bipolar I ve II Bozukluklar, Travma Sonrası Stres Bozukluğu, Borderline Kişilik Bozukluğu ve Narsisistik Kişilik Bozukluğu ile önemli ölçüde ilişkiliydi. Ek olarak, sosyodemografik parametreler ve Eksen I ve II komorbiditeleri için düzeltme yapıldıktan sonra bile, Şizotipal Kişilik Bozukluğu olan hastalar, bu bozukluğu olmayanlara göre önemli ölçüde daha fazla yeti yitimine sahipti.

Önlem Yöntemleri

Şizotipal Kişilik Bozukluğu'nu önlemenin bilinen bir yolu yoktur. Yukarıda belirtilen risk faktörlerinden (bkz. Hastalıkla İlişkili Risk Faktörleri) kaçınmak faydalı olabilir.

Etimoloji

"Şizotip" terimi ilk olarak Sandor Rado tarafından 1956'da "şizofrenik fenotip"in kısaltması olarak kullanılmıştır.