2004 yılında kaçak avcılar, Fildişi Sahili'nin Taï Ulusal Parkı'ndaki bir şempanze grubunda yaşayan son iki yetişkin erkekten biri olan Marius'u vurdu. Araştırmacılar bu ay Current Biology dergisinde yayınlanan raporlarında, Marius öldüğünde grubun "lehçesinde" bir hareketin de yok olduğunu belirtiyor. Farklı şempanze topluluklarında erkeklerin dişilerden seks talep etme biçimleri farklılık gösteriyor ve Marius'un öldürülmesiyle bu tür bir jest sonsuza dek yok oldu.

Araştırmacılar, Marius'un ölümüyle birlikte grubun kültürel bir davranışını kaybettiğini belgeledi. Bu durumu değerlendiren ve çalışmaya dahil olmayan Zürih Üniversitesi’nden primatolog Kathelijne Koops şunları söylüyor:

OpenAI'ın GPT4-o'su veya StabilityAI'ın Stable Diffusion'u gibi üretken yapay zekâ modelleri kod, metin, resim ve video üretmekte şaşırtıcı derecede yetenekli. Ancak bu modelleri eğitmek o kadar büyük miktarda veri gerektiriyor ki yapay zekâ mühendisleri şimdiden teknik sınırlamalarla karşılaşmaya başladı ve yakında model eğitmek için veri bulamayabilirler!

Bu veri kıtlığı durumunda, yeni nesil yapay zekâ modellerini eğitmek için sentetik veriler kullanmak teknoloji endüstrisi için cazip bir fikir olabilir. Yapay zekâ tarafından üretilen veriler gerçek dünyadan alınmış verilere göre çok daha ucuz ve sınırsız şekilde üretilebilir; başka yapay zekâ modellerini eğitmekte kullanılabilirler. Ancak bu da tıbbi verilerin kullanıldığı durumlar gibi bazı senaryolarda güvenlik riskleri teşkil eder. Öte yandan bazı durumlarda ise sentetik veri kullanmak modelin performansını artırabilir.

On binlerce kemik, tekstil, yemek artığı ve kömür parçasından elde edilen radyokarbon tarihleri, Avrupalıların gelişinden önce Amerika kıtasındaki Yerli nüfus sayılarındaki dalgalanmalara ışık tutuyor. Araştırmacılar, Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS) dergisinde yayınladıkları bir çalışmada, Kuzey Amerika nüfusunun MS 1150 civarında zirve yaptığını, ancak 1500 yılına gelindiğinde en az %30 azaldığını tespit ettiklerini bildiriyor. Bu sayılar, Avrupalı sömürgecilerin Yerli toplumlara yönelik yıkıcı etkileri başladığında yeniden toparlanma sürecine girmişti. Kansas Üniversitesi'nde arkeolog ve Pawnee Ulusu vatandaşı Carlton Shield Chief Gover şunları söylüyor:

Wyoming Üniversitesi'nden arkeolog Robert Kelly liderliğindeki bir grup araştırmacı, daha sağlam bir veri seti oluşturarak Kanadalı meslektaşları tarafından daha önce yapılan bir nüfus çalışmasını geliştirmeyi denediler. Son 2000 yıl boyunca Amerika Birleşik Devletleri ve Kanada'dan elde edilen çeşitli eserler için, ocak kömürü, av hayvanlarının kemikleri, insan kalıntıları, tekstiller ve seramiklere yapışmış yiyecek artıklarını da kapsayan, daha önce belirlenmiş 60.000'den fazla radyokarbon tarihini derlemek üzere yaklaşık 10 yıl harcadılar.

Astronomlar için dünya dışı yaşam arayışında en önemli maddelerden biri karbondur. Bu nedenle astronomlar karbon içerikli materyallerin dağılımını ciddi şekilde incelemektedir. James Webb Uzay Teleskobu Samanyolu Galaksisi'ndeki önemli karbon kaynaklarından biri olan uzun bir yörüngeyi takip eden iki büyük yıldızdan oluşan bir sistem olan Wolf-Rayet 140'ı inceledi.

Webb'in yapmış olduğu gözlemler, yıldızların birbirlerinin etrafından geçerken yıldız rüzgarlarının çarpması sonucu oluşan karbon içerikli tozların orta kızılötesi ışıkta parlayan ve düzenli aralıklarla çevredeki uzaya doğru genişleyen 17 toz küresi oluşturduğunu göstermektedir.

2024’ün sonlarında Amazon Nehri’nin bir kolu olan Xingu Nehrinde keşfedilen yeni bir tür; piranalara olan bakış açınızı kökten değiştirecek! Londra Doğa Tarihi Müzesi yöneticilerinden balık bilimci Dr. Rupert Collins, keşfettikleri bu yeni türün popüler kültürde oluşmuş pirana algısını değiştirebileceğini savunuyor. Ayrıca tüm bu algıları değiştirebileceğine olan inancın yanında, bu türün bize piranaların evrimsel süreçte nasıl değiştiğini, ne gibi zorluklar ya da seçilim baskıları sonucunda günümüzdeki halini aldığı konusunda da perspektif sunabileceği düşünülmektedir.

Bu tür; kendisini genel anlamda bildiğimiz vahşi yakın akrabalarından ayıran pek çok morfolojik farklılığa sahip. Kuyruğunun, karın ve sırt bölgesinin alışageldiğimiz piranalar gibi olmamasının yanı sıra kanadı boyunca uzanan siyah çizgi onu oldukça özel yapıyor.