Bir zamanlar biyolojik uyumsuzlar olarak görülen melezler başı dertte olan birçok hayvan türünün gizli kurtarıcıları olmuşlardır. Bu gerçeği koruma politikalarıyla uzlaştırmak, bilimin önünde çözülmesi gereken zor bir durum olarak durmaktadır.

2006 yılında Kanada’nın kuzeybatı bölgesinde bir avcı, kutup ayısı sandığı bir hayvan vurdu. Fakat ayrıntılı incelemeler sonucunda hayvanın beyaz kürkünde kahverengi lekeler bulunduğu, pençelerinin alışılmadık biçimde uzun ve sırtının biraz kambur olduğu ortaya çıktı. Hayvan, aslında bir melezdi; annesi bir kutup ayısı, babası ise bir bozayıydı. Bu çaprazlamanın mümkün olduğu bilinse de -iki tür daha önce korumalı yetiştirme programı altında çiftleşmiştir- bu, doğada rastlanan ilk vakadır. Sonradan bu vakanın münferit bir vaka olmadığı anlaşılmıştır. Çevreciler ve diğer doğa koruma grupları, iklim değişikliği nedeniyle bozayıların kutup ayılarının yaşadığı yerlere sokulması devam ederse bu tip melezleşmenin daha da yaygınlaşacağından ve sonunda kutup ayısı popülasyonunu tahribata uğratacağından endişe duymaktadırlar. Hatta türü korumak amacıyla melezlerin öldürülmesini teklif edenler bile olmuştur.

Kanser hücresi içeren parazit insana geçti ve tümör hücreleri türler arası çizgiyi atlamış olabilir! Kolombiyalı bir adamın akciğer tümörü çok ender rastlanan bir vakaya dönüştü. Rapora göre hızlıca çoğalan kütle insan hücresi değil, hastanın içinde yaşayan tenyaya ait idi. Araştırmacıların söylediklerine göre bu durum, parazit içinde gelişen kanser yüzünden hastalanan kişinin şu ana kadar bilinen ilk raporuydu. Hastalık Kontrolü ve Bulaşıcı Hastalık Önleme Patoloji Dalı'ndan Dr. Atis Muehlenbachs şöyle diyor:

Araştırmacılara göre adamda, bağışıklık sistemini zayıflatan ve muhtemelen parazitin gelişmesine yol açan HIV virüsü vardı. Hastanın durumu her ne kadar ender olsa da araştırmacılar tenyaların ve HIV virüsünün dünya çapında milyonlarca insanı etkilediğini belirtiyorlar. Muehlenbachs, farkına varılmamış buna benzer durumların olabileceğini söylüyor.

Davranışsal olarak modern insanların ortaya çıkışından önceki dönem, kaotik bir şekilde değişen bir iklime ve çevreye sahipti - ki zaten insan evrimini şekillendiren de, yüz binlerce yıl boyunca meydana gelen bu çevresel baskılardır.

Cambridge Archaeological Journal'da yayınlanan yeni araştırmada ileri sürülen ve insanın bilişsel evrimine yönelik geliştirilen yeni bir teori olan Tamamlayıcı Biliş Teorisi, atalarımızın bu dramatik çevresel ve iklimsel değişimlere uyum sağlarken, farklı ama tamamlayıcı düşünme biçimlerinde uzmanlaşacak şekilde evrimleştiğini ileri sürüyor.^[1] Strathclyde Üniversitesi'nde Araştırma Görevlisi ve Cambridge Üniversitesi McDonald Arkeolojik Araştırma Enstitüsü'nde görev yapan baş yazar Dr. Helen Taylor, şöyle açıklıyor:

1769-1832 yılları arasında yaşamış olan ve Berkeley Üniversitesi'nden Dr. Ben Waggoner tarafından tarihin şüphesiz en parlak zekalarından biri olarak nitelenen ve Darwin'in Evrim Teorisi'ni geliştirebilmesini sağlayacak temellerden birini keşfeden Jean Léopold Nicolas Frédéric Cuvier veya kısaca Georges Cuvier, tarihin gidişatını değiştirecek olan, ölümünden 1 sene önce (1831'de) basılan "Yerkürenin Yüzeyindeki Devrimler Üzerine Söylev: Hayvanlar Alemi'ndeki Değişimler" ("Discourse on the Revolutions of the Surface of the Globe and the Changes Thereby Produced In The Animal Kingdom") başlıklı kitabında şöyle diyordu:

Cuvier, neredeyse başka hiç kimseden yardım almaksızın, tek başına, bir bilim dalı olan omurgalı paleontolojisini kurmuş ve organizma biyolojisindeki en güçlü araçlarımızdan biri olan karşılaştırmalı yöntemleri geliştirmiştir. Hatta bazı bilim tarihçileri; omurgalı paleontolojisi, karşılaştırmalı anatomi ve jeolojik tarihlendirme bilimlerinin temellerini atmasından ötürü onu "üç bilim dalının kurucusu" olarak da anmaktadır.

İnsanın gözü sadece görünür ışığı algılar. Bu görünür ışık 400 nanometre(mor) ile 700 nanometre(kırmızı) arasında olan elektromanyetik ışımaya duyarlıdır. Doğada farklı ışık türleri olduğunu keşfetmemiz uzun zaman almıştır. Işığın farklı dalga boyları, onları farklı renkte algılamamıza yardımcı olur. Yani dalga boyu aslında ışığın rengini belirler.

Mavi: 450-500 nm

İnsanlığın teknoloji kullanımı tarihi, bir karşılıklı evrim (veya birlikte evrim) tarihi olarak süregelmiştir. Rousseau'dan Heidegger'a, Heiddegger'dan Carl Schmitt'e kadar uzanan pek çok filozof; teknolojinin, insanlığın hedeflerine erişebilen, tarafsız bir vasıta olmadığını iddia etmiştir. En temelinden en gelişmiş olanına kadar tüm teknolojik yenilikler, insanların bulundukları çevreyi kontrol altında tutması için kullanılır. Bu sebeple de insanları yeniden şekillendirebilir.^[1] Yapay zeka, insanlık için yeni ve etkili bir araçtır ve bu aracın, insanlığı değiştirme gücü bulunmaktadır.

Yazının geliştirilmesi ve sonrasında icat edilen matbaa, tarihin en az hatayla kayda geçirilip bilginin kolaylıkla yayılmasını mümkün kılmıştır. Ama bu, yüzyıllardır süregelen bir gelenek olan hikaye anlatıcılığının sonunu getirmiştir.^[2] Her yerde bulunan dijital kameralar ile telefon kameraları, insanların olayları deneyimleme ve algılama açısını değiştirmiştir.^[3] Yaygın kullanılan GPS sistemleri, sürücülerin doğru güzergahta gitmesini sağlasa da, bu sistemlere bağlı kalmaları, sürücülerin yön duygularını köreltmiştir.^[4]