Neon, sembolü "Ne" ve atom numarası 10 olan kimyasal bir elementtir. Asal bir gaz olan neon; standart koşullar altında renksiz, kokusuz ve tek atomlu bir gazdır. Hava ile kıyaslandığında daha az yoğun olduğu görülmektedir (yaklaşık %60). 1898 yılında yapılan bir deneyde, havadan oksijen, argon ve karbondioksitin ayrıştırılmasıyla keşfedilen üç elementten biri olarak (kripton ve zenon ile birlikte) ortaya çıkmıştır.

Neon, keşfedilen bu üç asal gazdan ikincisiydi. Parlak kırmızı bir emisyon spektrumuna sahip olması sebebiyle bilim insanlarının çok dikkatini çekti ve incelemeler sonucunda hemen yeni bir element olarak kabul edildi. Neon, -248.59 °C erime noktasına ve -246.08 °C kaynama noktasına sahiptir. Kararlı bir soygaz olması nedeniyle, elektronegatifliği ve elektron ilgisi neredeyse sıfırdır.

Charles Darwin'in Türlerin Kökeni'nin ilk baskısı daha yayınlandığı gün tükendiyse bile, kitabın ortaya koyduğu gerçeklerin etkisi ilk birkaç ay/yıl boyunca pek fazla hissedilmedi, üzerinde çok fazla durulmadı. Ancak aradan 1-2 sene geçtikten sonra, bilim camiasında müthiş bir patlamaya neden oldu ve kısa sürede en çok tartışılan konu haline geldi. Aradan 10 sene geçmemişti ki, Dünya çapındaki tüm bilim insanlarının ezici bir çoğunluğu, doğadaki evrim yasasını ve bunu izah eden Darwin'in Evrim Teorisi'ni, canlılığın çeşitliliğini ve değişimini açıklayan tek teori olarak kabul etmişlerdi.

Sonradan, 1900 yılında Hugo de Vries tarafından Mendel Genetiği'nin yeniden keşfiyle bilim insanları kısa bir süreliğine Biyometriciler ve Mutasyoncular olarak ikiye bölündülerse de, kısa bir süre sonra Thomas Morgan Hunt, Sergei Chetverikov, Theodosius Dobzhansky, Ledyard Stebbins, George Gaylord Simpson, Ronald Fisher, JBS Haldane ve Ernst Mayr gibi büyük evrimsel biyologların araştırmaları sayesinde bu kutuplar ortak bir paydada bir araya getirilerek Modern Sentez inşa edildi. Bu sentez, Mendel Genetiği'nin, Darwin'in Evrim Teorisi'ni birebir desteklediğini ve bütünlediğini tüm Dünya'ya ispatlamış oldu. Bu birliktelikten doğan popülasyon genetiği, modern bilimin en güçlü sahalarından biri olarak çalışmalarını sürdürmekte ve biz de dahil olmak üzere tüm türlerin nereden geldiğini, nasıl geldiğini ve şu anda nasıl değiştiğini açıklamayı başarmaktadır.

Psikoloji, bir zihin ve davranış bilimidir. Astrolojiyle, Rhonda Byrne'ın Sır kitabından doğan The Secret akımıyla veya diğer Yeni Çağ gevezelikleri ile hiçbir ilgisi yoktur. Ancak psikolojiye ilgi duyan birçok zeki insan, bazen kulağa "psikoloji ile ilgiliymiş gibi" gelen bu bilimsel temelden yoksun mantık dışı mevhumlara çekildiğini de hissedebilir. Peki bu konuda endişelenmemiz gerekir mi?

Belki de bu konu, o kadar da önemli değildir? Bazı insanlar bu inançların saçma ve çoğunlukla zararsız olduğunu düşünür, ayrıca insanların kahir ekseriyeti bunlara zaten inanmaz, değil mi?

Bu metnin mizahi dili, okuyucuyu eğlendirebilir. Fakat bu mizahi dilin amacı meselenin ehemmiyetini gizlemektir. Medawark bu görüşlerini 1960’ların ekonomik açıdan gösterişli günlerinde dile getirmiştir. İngilizlerde bilime ayrılan bütçe, o dönemde her beş yılda bir %10 artış gösteriyordu. Daha düşük bir oranla olsa da, bu büyüme 1970’lere kadar devam etti. Ancak 1980’lerde şiddetli bir değişim meydana geldi. 1980’lerin ilk 5 yılında, Britanya’da bilim için yapılan kamu harcamaları %10 azaldı ve bütün göstergeler bu kesintinin devam edeceği yönündeydi. Fakat İngiliz bilim insanları da bu konuda uyarılmadıkları hususunda sitemde bulunamazlar. Dönemin parlamento üyesi ve daha sonra eğitim ve bilim bakanlığı yapmış olan Shirley Williams 1971’de açık bir uyarıda bulundu:

Bilim için yapılan kamu harcamaları diğer ülkelerde de azalma gösterdi. Britanya’ya özgü bir takım sebeplerin birleşimi, Britanya’nın durumunu gelişmiş ülkeler arasında belki de en kötüsü haline getirdi. Buradaki amacımız bütün bu sebepleri burada tartışmak değildir. Buradaki amacımız yalnızca Britanya’da değil, tüm dünyada, günümüzde bilimin düştüğü kötü durumun en temel ve aynı zamanda en az fark edilen sebebini tanımlamak ve ona savaş açmaktır. 1986’da İngiliz bilim insanları bu kesintilere “Save British Science” (İngiliz Bilimini Kurtar) adında bir kampanya başlatarak karşılık verdi. Kampanyanın belirtilen amaçları şunlardı:

Genomun gardiyanı olarak da tanımlanan p53 proteini, ilk kez 1979 yılında hayvan deneylerinde incelenen tümörlerde belirlenmiş ve ilerleyen 20 yıl boyunca görevi tam olarak anlaşılamamıştır. Kendisini “gen” olarak tabir etsek de aslında TP53 geni tarafından sentezlenen kısa ömürlü bir proteindir. İlk belirlendiğinde (1979) ağırlığı 53 kDa (kilodalton) olarak bulunduğundan “p53” olarak adlandırılmıştır.

p53, temel görevi hücre bölünmesini düzenlemek olan bir transkripsiyon faktördür. Hücre büyümesinin durdurulması, programlanmış hücre ölümü, hücre farklılaşması ve DNA tamir mekanizmasının başlatılması gibi işlevleri ve birçok organizmada kanserin baskılanmasında rolü olan bir proteindir.

Evrimsel biyolojiye ve genel olarak modern bilime karşı olan kitlelerin genellikle ileri sürdükleri iddialardan birisi, çeşitliliklerin evrim olmadığıdır. Bu şekilde söylendiğinde, iddia doğrudur: çeşitlilik, evrim değildir. Ancak bazıları, işi bir adım daha öteye götürerek şunu söylerler: "Çeşitlilik, evrimin kanıtı değildir." İşte burada bir anda büyük bir hataya düşülür. Zira çeşitlilik, evrimin kanıtıdır. Onun en net göstergelerinden birisidir. 

Çeşitliliğin evrimle ilişkisini anlamak için, öncelikle evrimin yavaş bir süreç olduğunu kavramak gerekmektedir. Evrim, tıpkı Güneş'in gökyüzündeki rotası, kıtaların ayaklarımızın altındaki hareketi, bir ağacın büyümesi veya iklimin değişimi gibi çok yavaş olan bir süreçtir. Çok uzun zaman dilimlerinde bakacak olursanız, onu tartışmasız bir şekilde görürsünüz. Ancak çoğu zaman ömrümüz buna yetmez (her ne kadar evrimsel değişimleri bizzat gözlediğimiz onlarca araştırma olsa da).

Bizim kadar akıllı olan bir bilgisayar yaratmanın ne kadar inanılmaz derecede zor olduğunu öğrenmek kadar insan zekasını takdir ettirecek bir şey yok. Gökdelenler inşa etmek, uzaya insan yollamak, Büyük Patlama'nın nasıl gerçekleştiğinin detaylarını bulmak — bunların hepsi beynimizin nasıl çalıştığını anlamaktan ve onun kadar havalı bir şey yapmaktan çok daha kolay şeyler. Şu an itibarıyla insan beyni, evrende bilinen en karmaşık cisim.

İlginç olan şey şu, YGZ (yalnızca tek bir alanda değil, genel olarak insanlar kadar akıllı bir bilgisayar) yaratmanın zor kısımları, düşündüğünüz şeyler değil. Bir salisede iki tane on basamaklı sayıyı çarpabilen bir bilgisayar yapmak — inanılmaz derecede kolay. Bir köpeğe bakıp onun köpek mi kedi mi olduğunu söyleyebilen bir tane yapmak — zor bir iş. Satrançta herhangi bir insanı yenebilecek bir YZ yapmak mı? Tamamdır. Altı yaşında çocuklar için hazırlanan resimli bir kitaptan bir paragrafı okuyup yalnızca kelimeleri değil, anlamlarını da kavrayabilecek bir YZ yapmak mı? Google şu an bunun için milyarlarca dolar harcıyor. Zor şeyler — hesap, finansal piyasa stratejileri, dil çevirmek — bir bilgisayar için son derece kolay, fakat kolay şeyler — görme, hareket etme, algılama — çıldırtıcı derecede zor. Veya, bilgisayar uzmanı Donald Knuth'un sözleriyle, “Yapay Zeka şimdiye kadar ‘düşünme’ isteyen neredeyse her şeyi yapmayı başardı, fakat insanlar ve hayvanların 'düşünmeden’ yaptığı birçok şeyde başarısız oldu.”