Dünya Dışı Akıllı Yaşam Formları, Kendilerini Çoktan Yok Etmiş Olabilir mi?

Samanyolu Galaksisi'nde akıllı yaşamın ortaya çıkışını ve yok oluşunu haritalamak için modern astronomi ve istatistiksel modellemeden yararlanan ve Arxiv üzerinden yayınlanan bir önbaskı, galaksimizin ölü medeniyetlerle dolu olabileceğini ileri sürüyor.^[1]

Üç NASA fizikçisi tarafından yazılan bu makalede, Samanyolu'nda yaşamın var olabileceği en olası zaman ve yer ile yaşamın yaygınlığını etkileyen en önemli olası etkenlerden biri olan teknolojik akıllı yaşamın kendini yok etme eğilimi ele alınıyor. Araştırmacılar, bunun önemini şöyle vurguluyor:

Galaktik akıllı yaşamın miktarını ve yaşını belirleyen en etkili parametrenin, karmaşık yaşamın kendini yok etmesi olduğunu bulduk.

Araştırmacılar, makalede şöyle yazıyor:

Dünya dışı zekanın varlığı, doğrudan yaşanabilirlik ve galaktik yaşanabilir bölge (GHZ) ile ilgilidir. GHZ, yaşanabilir gezegenlerin bulunduğu ve potansiyel olarak yaşamın oluşma olasılığının en yüksek olduğu yerlerdir.

Araştırmacılar, analizlerinin derinliğini artırarak tartışmaya nüans eklemek istediler ve herhangi bir yabancı medeniyetin muhtemelen ne kadar "yaşlı" olabileceğini ölçmek istediler. Bu, bir medeniyetin uzayda seyahat edip edemeyeceği ya da galaksiler arası yayın yapması konusunda kritik bir faktördür. Böylece bu araştırma, Dünya dışı akıllı yaşam hakkında devam eden tartışmaya göreceli yaş boyutunu da ekliyor. Araştırmacılar, makalede şöyle yazıyor:

Genel olarak, yaşanabilirlik ve akıllı yaşam olasılığı ile ilgili önceki çalışmalar, birçok değerli anlayış sağlamıştır; ancak, galaktik bir "akıllı yaşamın ortaya çıkma eğilimi" henüz uzamsal ve zamansal analizlerle araştırılmadı ve herhangi bir araştırma galaksi içindeki potansiyel yaşam için bir yaş dağılımını açık bir şekilde tahmin etmedi (...) Yüksek yok olma olasılığının önüne geçemeyeceğimiz için, sonuçlar, galaksideki potansiyel karmaşık yaşamın çoğunun çok genç olabileceğini gösteriyor.

NASA'nın Caltech'teki Jet İtim Laboratuvarı'ndan astrofizikçi ve makelenin ortak yazarı Jonathan H. Jiang, şöyle söylüyor:

Carl Sagan'dan bu yana pek çok araştırma yapıldı. Özellikle Hubble Uzay Teleskobu ve Kepler Uzay Teleskobu'ndan bu yana, Samanyolu Galaksisi'ndeki gaz ve yıldızların yoğunlukları, yıldız-ötegezegen oluşum ve süpernova patlaması oranları hakkında pek çok bilgiye sahibiz. Aslında (Drake denklemine dair) bazı hesapları artık biliyoruz.

Araştırmacılar, Dünya gibi gezegenleri barındıran Güneş benzeri yıldızların yaygınlığı gibi akıllı yaşamın evrimini etkilediği düşünülen bir dizi faktörü incelediler: radyasyon yayan ölümcül süpernovaların patlama sıklığı; abiyogenez; uygun koşullar altında, akıllı yaşamın evrimleşmesi için gereken süre ve olasılık; gelişmiş uygarlıkların kendilerini yok etme olasılıkları...

Bu faktörleri göz önünde bulundurarak yaptıkları araştırma sonrasında, bilinen faktörlere dayanarak yaşamın ortaya çıkma olasılığının, Samanyolu'nun oluşmasından 8 milyar yıl sonraki süreçte, galaktik merkezden yaklaşık 13.000 ışık yılı uzaklıkta konumlanan yıldız sistemlerinde zirveye ulaştığını buldular. Karşılaştırma olması için Dünya, galaktik merkezden yaklaşık 25.000 ışık yılı uzaklıkta bulunuyor ve insan uygarlığı, Samanyolu'nun oluşmasından yaklaşık 13.5 milyar yıl sonra evrimleşti (Ayrıca, Dünya oluştuktan kısa bir süre sonra basit yaşam ortaya çıktı).

Cai et al.

Başka bir deyişle, muhtemelen, öz farkındalığa sahip Samanyolu sakinleri sahnesine görece geç gelenler olarak, galaktik coğrafya açısından bir sınır uygarlığıyız. Bununla birlikte, yaşamın oldukça sık bir şekilde ortaya çıktığını ve sonunda akıllı hale geldiğini varsayarsak, galaksimizde muhtemelen başka medeniyetler de vardır ve yine muhtemelen bu medeniyetlerin çoğu, oradaki Güneş benzeri yıldızların yaygınlığından dolayı, galaktik merkeze 13.000 ışık yılı uzaklık bandının etrafında konumlanıyor olmalıdır. Bu durumda yabancı medeniyetler, bizden 12.000 ışık yılı gibi çok büyük bir uzaklıkta yer alıyor olmalıdır.

Galakside, bizimle aynı zamanda varlığını sürdüren bu olası diğer uygarlıkların çoğu, akıllı yaşamın uzun zaman ölçeklerinde kendisini ortadan kaldırmasının oldukça muhtemel olmasından dolayı, insanlık gibi genç olmalıdır. Araştırmacılar, Samanyolu uygarlık sayısı zirvesine 5 milyar yıldan daha uzun bir süre önce ulaşmış olsa dahi, o zamanlar etrafta bulunan uygarlıkların çoğunun muhtemelen kendilerini yok ettiği sonucuna ulaştı.

Bununla birlikte, makaledeki en belirsiz değişken, medeniyetlerin ne sıklıkla kendilerini yok ettiği değişkenidir. Ancak, araştırmacılara göre aynı zamanda medeniyetlerin ne kadar yaygın olduğunu belirlemekte oldukça önemlidir. Herhangi bir yüzyılda belirli bir medeniyetin kendisini yok etmesi olağanüstü bir şekilde düşük bir olasılık olsa bile, galaksimizdeki medeniyetlerin - örnek olarak iklim değişikliği, nükleer facia veya düşman yapay zeka yoluyla - ezici çoğunluğunun yine de çoktan yok olmuş olması gerektiği sonucuna ulaşılmaktadır. Son olarak, araştırmacılar, çalışmalarının odak noktasını şöyle özetliyor:

Burada akıllı yaşamın tam sayısını tahmin etmek, çalışmamızın odak noktası değildir. Bunun yerine çalışmamızın odak noktası, yaklaşık 20 milyar yıl boyunca akıllı yaşamın potansiyel gelişme eğiliminin izini süren istatistiksel, kapsamlı bir galaktik çerçevenin ortaya konmasıdır.

Bu tarz bilimsel gelişmelere ilgi duyuyorsanız, "Aşma Hipotezi, Fermi Paradoksu'na İlginç Bir Çözüm Sunuyor: Sanal Gerçeklik!" başlıklı yazımızı da okumanızı tavsiye ederiz.