Bir İnsanın Ağaca Dönüşmesi Mümkün Mü?

Hepimiz her yılın belli dönemlerinde Grip, Soğuk Algınlığı gibi hastalıklarla mücadele etmişizdir. Peki bizi Grip ve Soğuk Algını yapan şey nedir?

Tabii ki de Virüsler! İşte bu virüslerden biri olan Papilloma Virüsünün yıkıcı etkilerinden ve ne olduğundan bahsedeceğim. Gelin bir göz atalım.

^[1]BOYNUZLU TAVŞAN!

Boynuzlu Tavşanlar efsaneden fırlamış Jackalope (Kuzey Amerika folklorunda antilop boynuzlu efsanevi bir hayvan) canlılar değildir, gerçekten de böyle bir durum tavşanlar için gerçektir.

1930'ların başlarında, Boynuzlu Tavşandan bahsedildiği duyulmuştu ve bu konu üzerinde Rockefeller Üniversitesinden Richard Shope adlı bir bilim insanı merak sarmıştı. Şüphelerinin ana sebebi Rockefeller'daki Francs Rous adlı bir meslektaşıydı. Zamanında Rous'u ziyarete gelen Long Island'daki bir tavuk çiftçisi Rous'a göğsünde tuhaf bir çıkıntının bulunduğu Playmouth Rock tavuğu getirmişti. Ve bunun yayılabilecek bir enfeksiyon olmasından korkuyordu. Rous bu çıkıntıyı öğütüp, suyla karıştırdı ve ince bir filtreden geçirdi. Tıpkı Beijerinck (Virolojinin Babası) gibi bulaşıcı bir yaşam sıvısı ortaya çıkardığını anlamıştı. Ancak Rous bunlara mikroskop altında baktığında çok şaşırmıştı, bunlar tümördü!. Rous kansere neden olan bir virüs keşfetmişti. Bu bilim camiası için yepyeni bir olaydı ve Shope bu virüsleri tavşanların başına sürdü. Deneyin sonucunda ise tıpkı tavukta olduğu gibi Tavşanda da boynuz çıkmıştı. Tavşanlar muhtemelen virüsü fiziksel temas yoluyla birbirine geçiriyorlardı ve bu da neden derilerinde tümör olduğunu açıklıyordu. Rous daha sonra bu virüsün vücudun diğer kısımları üzerinde nasıl bir etkisi olabileceğini merak etti ve bunu anlamak için tavşanların vücuduna virüs yüklü sıvı verdi ve bu sefer virüs zararsız boynuzlar oluşturmak yerine ölümcül kanserlere neden olmuştu. Rous bu çalışmalarından ötürü de 1966'da tıp dalında Nobel Ödülü kazandı.

San Francisco Chronicle

ENDONEZYALI SİĞİL?

1980'lerin başında Dede Koswara adlı Endonezyalı bir çocuğun dizlerinde siğiller çıkmaya başladı. Kısa süre sonra bu siğiller vücudunun diğer bölgelerine de yayıldı ve çok geçmeden dev pençeler halini almaya başladı. Koswara sonunda artık iş yapamaz hale geldi ve "Ağaç Adam" lakabını aldı. En sonunda 2007 yılında doktorlar tarafından vücudundan 7 kilo siğil çıkarıldı. Fakat siğiller büyümeye devam etti ve bu nedenle 2016'da, 45 yaşındayken ölene kadar pek çok kez ameliyat olmak zorunda kaldı. İşte yapılan çalışmalar sonucunda tavşanlarda boynuz oluşmasına yol açan virüsün bu hastalığa da neden olduğu anlaşıldı. Latince tomurcuk anlamına gelen papillalardan ismine Papilloma Virüsü konuldu.

İlk başta, insan papilloma virüsleri (HPV) halk sağlığı için önemli bir tehdit gibi görünmüyordu. Dede gibi vakalar çok nadirdi ve her ne kadar az gözükse de siğiller genellikle zararsızdı. Ancak 1970'lerde Alman araştırmacı Harald zur Hausen, papillomavirüslerinin çok daha büyük bir tehdit olabileceğini düşünüyordu. Bu virüslerin kadınlar için çok tehlikeli bir kanser türü olan Rahim Ağzı Kanseri'nin nedeni olabileceğinden şüphelenmeye başlamıştı.

The Telegraph

RAHİM AĞZI KANSERİ VE PAPILLOMA VİRÜSÜ

Rahim Ağzı Kanseri görülen kadınlarda tümörler rahmi vajinaya bağlayan doku olan serviks (Rahim Ağzı) de gelişir. Bu tümörler büyüdükçe çevredeki dokulara zarar verebilir, hatta bir kadının bağırsaklarını yırtarak ölümüne dahi neden olabilir. Araştırmacılar rahim ağzı kanserine sahip kadınları incelediklerinde sanki cinsel yolla bulaşan bir hastalıkla yayılıyor gibi bir durum söz konusuydu. Örneğin rahibeler, diğer kadınlardan çok daha az rahim ağzı kanserine yakalanmaktaydılar. Zur Hausen'de işte bu durum gibi olaylardan şüphelenerek rahim ağzı kanserinin papillomavirüslerin bu durumun sorumlu olup olmadığını merak etti. Yaptığı uzun ömürlü çalışmalar sonucunda 1983'te bazı örneklerin içinde gizlenen papillomavirüs DNA'sını keşfetti. Zur Hausen, bu çabalarından ötürü 2008'de Nobel Fizyoloji Ödülünü paylaşmış oldu.

Canfezasezgin

PAPILLOMA VİRÜSÜ VÜCUDA GİRİŞ YAPIYOR!

HPV (Human Papilloma virus) özellikle vücudumuzdaki dokuların üzerini kaplayan ve "epitel" adı verilen tabakayı enfekte etmektedir. Epitel hücreleri tüm vücudumuzda cildimizi, boğazımızı ve organların üzerindeki zarları kaplamaktadır. Bu hücreler, en eskiler en üstte ve en genç olanlar en altta olacak şekilde katmanlar halinde dizilirler. Üst epitel tabakası öldükçe ve ölü hücreler döküldükçe bunların yerini aşağıdan gelen yeni hücreler alır ve döngü bu şekilde devam eder. İşte HPV, vücudumuza yerleşmek için bu epitel dokudan delikler açarak içeri sızar ve sonra en derin, en genç katmalarına kadar iner. Yeni bir hücreyi enfekte ettiğinde, rinovirüsler ya da grip virüsününü (Influenza) yaptığı gibi, bu hücreyi hemen öldürmez. Bunun yerine, hücrenin daha hızlı çoğalmasına yardımcı olur. Epitel hücrelerinin bölünme hızı da yüzeye çıktıkça değişir. Yüzeye yaklaşan hücrenin bölünme hızı yavaşlar, çünkü hücreler artık "keratin" olarak bilinen proteini üretmek üzere çalışmaya gayret göstermeye başlamaktadır. Sonunda ise alttaki tabakayı koruyan bir tabakayı oluşturarak ölürler. İşte HPV, bu bölünmede görev alan makul hızda büyümesini sağlayan frenleri devre dışı bırakır ve hücrenin kanseri denetleyen proteinlerini ortadan kaldırdığı için de hücrelerin bir şeylerin ters gittiğini algılamasını engeller. Enfekte olan hücre sayısı arttıkça ölmek yerine çoğalmaya devam eder ve sonunda virüs yüklü bir doku yığını oluşur. Bu enfekte hücreler yüzeye yaklaştıkça sayıları gittikçe çoğalır ve en sonunda etrafa saçılarak parçalanırlar. HPV'nin bu yöntemi son derece etkili bir yöntemdir öyleki İnsanlar ölü deriyi soyarken, virüs toz parçacıkları üzerinde hareket ederek yeni konaklara ulaşır. Ayrıca cinsel olarak aktif yetişkinlerin %80'inden fazlası bu yolla en az bir HPV enfeksiyonu geçirdiğinden cinsellik yoluyla da kolayca yayılır.

jpost

BAĞIŞIKLIK SİSTEMİMİZİN VİRÜSE YANITI

Hücrelerimiz enfekte olduğunda, viral protein parçalarını bir alarm sinyali olarak yüzeylerine gönderirler. Çevredeki bağışıklık hücreleri bu alarmı tanır ve enfekte olmuş hücrelere intihar etmeleri için komutlar vererek içlerindeki virüsleri yok eder. Sonuç olarak insanların büyük çoğunluğu bir HPV enfeksiyonuna yakalanmaz. Dede'nin yaşadığı kötü durum, bağışıklık sistemini HPV'yi kontrol altında tutamadığında ortaya ne çıktığını göstermiştir. Tıpta "Epidermodysplasia verruciformis" adı verilen nadir bir genetik durum, epitel hücrelerini ve onların denetleyen muhafız bağışıklık hücreleri arasındaki iletişim ağını devre dışı bırakır. Enfekte olan hücreler, ölüm hızlarından çok daha fazla biçimde çoğalarak ağaç benzeri yapılar oluşturur.