Big Data ("Büyük Veri"), geleneksel veri işleme uygulamalarının üstesinden gelemeyeceği kadar büyük veya karmaşık veri setlerini analiz etme ve bu veri setlerinden sistematik olarak bilgi elde etmeyi sağlayacak yöntemler arayan bilişim bilimleri sahasıdır. Bir diğer deyişle Big Data, çoğunluğu yapılandırılmamış olan ve sonu gelmez bir şekilde birikmeye devam eden, geleneksel ilişki bazlı veri tabanı teknikleri yardımıyla çözülemeyecek kadar yapısallıktan uzak, çok çok büyük, çok ham ve üstel bir şekilde büyümekte olan veri setleridir.

Görülebileceği gibi, her ne kadar son derece popüler bir terim olsa da, anlamı hala çok fazla belirsizlikle örtülüdür; dolayısıyla, teknolojik gelişmelere bağlı olarak sürekli değişen bir hedef konumunda olduğu söylenebilir. Big Data tanımlamaları yapılırken bazı araştırmacılar tarafından değişkenlik ve hızı üzerinden bir değerlendirme yapılırken, bazı uygulamacılar düzensiz ve karmaşık bir yapı olmasına vurgu yapmaktadır. Bu bakımdan teknolojik veri depolama, toplama ve işleme yeteneğinden toplumu etkisi altına alan kültürel değişimlere kadar çok geniş bir kavram yelpazesini tanımlamak için kullanıldığını söyleyebiliriz.

Genel anlamıyla yaratılışçı, dünyanın ve cenneti hiç yoktan, mutlak bir şekilde yaratan tanrıya özgür iradesiyle inanan kimseye denir. Böylesi bir tanrının genellikle "mevcut" olduğuna inanılır. Yani yaratılanlarla sürekli ilgilenen, gerekli olduğunda müdahale eden bir yapıda olduğu düşünülür. Eğer yaratıcı, yarattıklarıyla sürekli alakadar olmazsa, yaratılmış bu şeylerin sona ereceği veya yok olacağına inanılır. Hristiyan, Yahudi ve Müslümanların tamamı, bu bağlamda yaratılışçıdır. Bu gruplar teist olarak bilinirler. Bu "mevcudiyet" inancı onları, üzerinde çalıştığı materyali (maddeyi) yaratmış olsa da, olmasa da, yaratma eylemi tamamlanır tamamlanmaz yarattıklarına artık müdahale etmeyen bir yaratıcıya inanan deistlerden ayırır. 

Bu makalede ele alacağımız tartışmanın odağı, yaratılışçılığın daha sınırlı bir bağlamındadır. Bu bağlam, popüler yazılarda (özellikle de Amerika’da) yaygın olarak kullanılan bağlamdır: Yaratılışçılık, İncil’in özellikle Başlangıç (Genesis) kısmının ilk bölümlerini, biz insanlar da dahil olmak üzere Evren'in ve Dünya'nın tarihini anlatan literal [E.N. metaforik olmayan, gerçeği anlatan] anlatılar olarak algılamak demektir.

18 Eylül 2012 tarihinde Dünya'ya Japon fotoğrafçı Yoji Ookata tarafından gösterilen bu ekin çemberleri, denizin 30 metre kadar altı altında buluyor ve çapları 2.5 metreye kadar ulaşıyor. Bu halkaların elbette ekinlerle hiçbir alakası yok. Sadece şekiller, popüler kültürde "uzaylılar" tarafından yapıldığına inanılan, aslında kendilerine "ekin sanatçıları" diyen insanlarca, başkalarının tarlalarında gizlice yapılan bir sanat olan "ekin çemberleri"ne benziyor diye, denizaltındaki garip geometrik şekillere bu isim takılmış. Tıpkı gerçek ekin çemberleri gibi, denizin altındaki bu ilginç şekillerin varlığı, 1 hafta gibi kısa bir süre içerisinde komplo teorisyenlerinin ve heyecanlı hayalperestlerin ana tartışma konusu haline geldi ve yine uzaylıların ve denizaltında yaşayan gizli halkların sanatı olduğu iddia edildi. 

Gerçek ekin çemberlerinin aksine, denizaltı çemberlerinin sırrının çözülmesi çok uzun sürmedi (gerçek ekin çemberlerinin sırrının çözülmesi 35 yıldan fazla zaman aldı) ve şekilleri Dünya'ya tanıtan ilk fotoğrafçı olan Ookata, şekiller hakkında gerçeği de ortaya çıkaran isim oldu.

İnsanların beslenmesindeki başlıca evrimsel değişikliklerden ilki, en az 2,6 milyon yıl önce büyük hayvanların et ve kemik iliklerini menülerine dahil etmeleriydi.

İlk insansıların beslenme biçimi muhtemelen günümüz şempanzelerininkine benziyordu: çok miktarda meyve, yaprak, çiçek, ağaç kabuğu, böcek ve et içeren hem otçul hem de etçil bir beslenme düzenine sahiplerdi (örneğin Andrews & Martin 1991; Milton 1999; Watts 2008). Diş morfolojisi ve dişlerin mikro düzeyde aşınması ile ilgili çalışmaların gösterdiğine göre bazı insansıların yedikleri şeyler arasında tohumlar ve sert kabuklu yemişler gibi sert gıda maddeleri ile kökler ve yumru kökler gibi yer altı depolama organları bulunabilirdi (Jolly 1970; Peters & O'Brien 1981; Teaford & Ungar 2000; Luca ve ark. 2010). İnsansıların yedikleri şeyler en az 2,6 milyon yıl öncesinden itibaren belirgin şekilde genişlemeye başladı; bazıları yiyecekleri arasına küçüklerinden büyüklerine kadar her çeşit hayvanın et ve iliğini dahil etmeye başladılar. Bu çarpıcı değişimin kanıtlarını 5N1K sorularını sorarak inceleyelim: Ne zaman, Nerede, Kim, Ne, Niçin ve Nasıl?

Rusya ve Avrupa'dan fizikçiler, elektronik biliminin post-silikon/silikon-sonrası çağına girecek olan spin-dalga cihazlarının çekirdeğinde yer alan magnonik kristalleri oluşturmak için süperiletken/ferromanyetik sistemlerin kullanılma olasılığını gösterdiler.

Magnonikler, kısaca, bilgi iletmek ve işlemek için spin dalgalarını kullanma olanaklarını araştırır. Modern katı hal fiziğinin bir alt alanı olarak düşünülebilecek modern bir manyetizma alanıdır; dalgaları ve manyetizmayı birleştirir, asıl amacı nano yapılı materyallerdeki spin dalgalarının davranışını araştırmaktır. Fotonikler, fotonlar ve elektromanyetik dalgalar ile ilgilenirken, magnoniklerin odağı, manyetik momentlerin oryantasyonunun harmonik salınımlara olan dönüş dalgaları veya magnonlar üzerindedir. Ferromanyetik malzemelerde, elektronların manyetik momentleri, yani bunların dönüşleri manyetik bir alanda hizalanır. Manyetik bir sistemde gözlemlenen spin/dönüş hizalama dalgalarına, spin dalgaları denir.

Birisinin sizin hakkınızda konuşması ile sizi görmezden gelmesi arasında bir seçim yapsanız hangisini daha makul bulacağınız, Shakespeare'den bir soru olmasa da Mississippi Üniversitesi'nden bir profesörün öncülük ettiği araştırma ekibinin cevaplamaya çalıştığı bir konuydu. Uzun yıllardır dışlanma üzerine yapılan araştırmalar, bir yabancının sizi kısa bir süreliğine bile görmezden gelmesi gibi küçük şeylerin, kendimizi kötü ve değersiz hissetmemize neden olabileceğini gösteriyor. Mississippi Üniversitesi'nde psikoloji profesörü olan Andrew Hales şunları söylüyor:

İşin içine bir de dedikodu girince iş çok daha karmaşık bir psikolojik bilmeceye dönüşüyor. Hales şöyle devam ediyor:

Darwin, evrimle ilgili dört temel iddiada (postülatta) bulunmuştur. Bu iddiaların her biri doğrulandığında (postülatlar sağlandığında), evrimin gerçekleşmek zorunda olduğunu ileri sürmüştür. Bu dört iddia şu şekilde sıralanabilir:

Bu iddialar ve bunların doğrulanması sonucunda evrimin gerçekleşmek zorunda olduğu, son derece bariz ve anlaşılırdır. Ancak yine de, bu iddiaların bilimsel olarak deneylerle doğrulanması gerekmektedir. Gelin, bilim insanlarının çıktıkları keşif yolculuğuna hep birlikte çıkalım ve Darwin’in söz konusu iddialarını bilimin sınavına tabi tutalım.

Bir uyartıya isteğimiz dışında kendiliğinden cevap vermeye refleks denir. Refleksin oluşmasında reseptörler uyarılır ve effektörlerde (kas,bez) istem dışı hareket oluşur.

Bir refleks arkının oluşmasında bir reseptör organ, bir afferent nöron, bir merkez (beyin ve omurilikte), bir efferent nöron, bir effektör organ (kalp ve düz kas, iskelet vb.) yer alır. Refleks arkı refleksin meydana geldiği anatomik yapıdır.

Janet Treasure ve çalışma arkadaşları Nature Review Diseases Primers’te yayınlanan çalışmalarıyla anoreksiyanın etiyolojisi (nedenbilim), değerlendirilmesi, önlenmesi ve tedavisine yönelik önemli bir güncellemeye imza attı. Yazarlar, bu esrarengiz bozukluğun idaresinde daha iyi, hızlı ve sürekli gelişmelere olan ihtiyacın ve bu ihtiyacın giderilmesinin özel hastalık mekanizmalarına yönelik daha gelişmiş bir kavrayışa sahip olmamıza bağlı olduğunun da altını çizdiler.

Fakat açıklamalarında bozuk beden imgesinin insanları ciddi beslenme kısıtlamalarına ve diğer kilo verme davranışlarına itmesinin yanı sıra bu bozukluğun anoreksiya nervosanın başlangıcında, sürekliliğinde ve nüksetmesinde merkezi bir rolü olduğuna dair kanıtlara yer vermediler. Primer’deki yazı, beden imgesi çarpıklığı diye adlandırılan durumun (çok zayıf insanların kendilerini şişman olarak algılamaları) altında yatan mekanizmaların açıklığa kavuşmadığını belirtiyor. Yine de, hem kavramsal hem de deneysel düzeyde kanıtların ortaya konmasının ciddi ve yoğun beden imgesi çarpıklığının altında yatanların açıklığa kavuşturulması için zorunlu olduğuna dair yaygın bir uzlaşı mevcut.