Küçük parçacıklara çok yüksek bir enerji verilmesi hâlinde çılgınca dönerler, karmaşık kuantum parçacıkları karmaşasında sayısız etkileşim meydana gelir ve bu, "kuark-gluon plazması" olarak bilinen bir madde durumuyla sonuçlanır. Büyük Patlama'dan hemen sonra, tüm Evren, işte bu durumdaydı. Günümüzde bu durum, örneğin CERN'de, yüksek enerjili atom çekirdeği çarpışmaları ile üretilmektedir.

Bu tür süreçleri incelemenin tek yolu, sonuçları değerlendirmesi zor olan, yüksek performanslı bilgisayarlar ve oldukça karmaşık bilgisayar simülasyonları kullanmaktır. Bu nedenle yapay zeka veya makine öğrenmesini bu amaçla kullanmak oldukça uygun bir fikir gibi görünmektedir.

Toksoplazmoz, Dünya'daki en yaygın parazitlerden biri olan Toxoplasma gondii parazitinin bulaşmasıyla oluşan bir hastalıktır. Genellikle az pişmiş et, enfekte olmuş kedilerin dışkılarına dokunma veya anneden çocuğa gebelik yoluyla geçer. Bu parazitin ekolojisi, evrimi ve insanlar da dahil konağı olan hayvanlarda sebep olduğu davranışsal değişimler ile ilgili daha fazla bilgiyi buradaki yazımızdan alabilirsiniz.

Toksoplazmoz bazı insanlarda grip-benzeri belirtilerle görülür; ancak enfekte olan birçok insanda hiçbir belirti veya semptom görülmez. Enfekte olmuş annelerden doğan bebeklerde ve zayıf savunma sistemine sahip bireylerde bazı ciddi komplikasyonlar görülebilir.

Her organizmanın kendine özgü bir vücut yapısı vardır. Kollar ve bacaklar gibi özel vücut yapıları genel görünüm açısından benzer olsa da (nihayetinde her ikisi de kas ve kemikten yapılmıştır), şekilleri ve detayları farklıdır. Bir embriyo büyürken, vücudun farklı bölümlerinde yapıların nasıl geliştiğini belirleyen, "homeotik genler" adı verilen özel bir gen grubunun yaptığı işler sayesinde, kollar ve bacaklar farklı şekilde gelişir.

Bu "homeotik genler"in en meşhur ve önemlilerinden olan HOX geni, birbirinden farklı organizmaların normal embriyolojik gelişmelerini tamamlayabilmesi için gereken bilgiyi kodlayan, yüksek organizasyonlu canlılarda vücut şekillenmesi, organların oluşumu ve bunların vücut planı içinde olmaları gereken yerde bulunabilmelerini sağlayan, düzenleyici işlevde bir gen ailesidir. HOX genleri ("Hox genleri" olarak da yazılır), diğer genlere bağlanan transkripsiyonel düzenleyici (DNA'dan RNA'ya genetik bilgi aktarımı) faktörleri kodlamakta ve böylelikle hücre gelişmesine önemli katkı sağlamaktadır.^[1] Örneğin bir böceğin HOX genleri, o böceğin belli bir segmentinde hangi uzuvların oluşacağını (kol mu, anten mi, bacak mı, kanat mı, vb.) belirlemektedir.

Ay'ın gümüşi yüzeyine baktığınızda, bir önceki geceyle aynı gölgeler ve şekiller fark edebilirsiniz. Yüz binlerce yıl önceki atalarımız da Ay'ın bizim gördüğümüz şeklini gördüler.

Ay'ın yalnızca bir tarafı Dünya’dan görülebiliyor. 1959 yılında Sovyet Uzay Aracı Luna 3, Ay'ın yörüngesinde dönüp eve fotoğraflar gönderdiğinde, insanlık ilk defa Ay’ın “uzak yüzünü” görebilmişti:

Sigmund Freud, 1938'de, son âna kadar Viyana'dan çıkmadı. Alman Ordusu şehre girdikten ancak üç ay sonra, 4 Haziran’da Doğu Ekspresi ile ülkeden ayrıldı. Viyanalı Yahudilere karşı yapılan zulmün hemen başlamasına (Almanlar vardığında CBS Radyo için Viyana’da çalışan Edward R. Murrow, Yahudi evlerinin tarumar edilerek aranmasına şahit olmuştu) ve arkadaşlarının kaçması için neredeyse yalvarmasına rağmen, Freud buna ayak diremişti. Kızı Anna tutuklanıp Gestapo tarafından sorgulandıktan sonra, fikrini değiştirdi. Ailesinin bir kısmını ülkeden dışarı çıkarabilmişti; ancak dört kız kardeşi çıkamadı. Bunlardan birisi Theresienstadt'da açlıktan, diğerleri de muhtemelen Auschwitz ve Treblinka'da gazlanarak katledildi.

Freud, Londra'ya iltica etti. Arkadaşları onu, şu anda Freud Müzesi olan, Hampstead'deki büyük bir eve yerleştirdi. 28 Şubat 1939'da Virginia ve Leonard Woolf, çaya geldiler. Hogarth Yayıncılık'ın kurucuları ve sahibi olan Woolf ailesi, 1924’den itibaren Freud'un Britanyalı yayıncıları olmuştu. Hogarth daha sonra, "Standart Baskı" (İng: "Standard Edition") olarak da bilinen, Freud’un çalışmalarının 24 ciltlik çevirisini, Anna Freud ve James Strachey editörlüğünde yayınlayacaktı.

Canlılığın en temel yapıtaşı olan hücrelerin yuvarlak olma davranışını/eğilimini anlamak için, canlılığın kökenlerine inmemiz gerekiyor. Canlılığın başlangıcına... Yani, "cansız" olarak tanımladığımız kavramların, belirli çevre şartları altında kademeli değişerek "canlı" olarak tanımlayacağımız kavramların ortaya çıkışına... Bunu inceleyen teori, Evrim Teorisi değil, Abiyogenez Teorisi'dir.

Abiyogenez Kuramı dahilinde cansız varlıklardan, yaklaşık 500 milyon yıl süren bir deneme-yanılma süreci sonucunda, ilk defa canlı varlıkların kimyasal evrim yoluyla oluştuğunu biliyoruz. Bu sürecin en önemli basamaklarından birisi, belki de canlılık tarihinin en önemli olayı olan "bölünme" ("üreme") olayıdır. Bu ilk bölünme, günümüzde de prokaryotik canlılarda görebildiğimiz "amitoz bölünme" (binary fission) ile olmuştur. Yani hücre, yaklaşık olarak ortadan, mümkün olduğunca eş (ancak içerikler heterojen olarak dağılabilir) bir şekilde ikiye bölünmüştür. İyi ama... Neden? Neden bir varlık "bölünme" ihtiyacı duysun ki? Canlılar, üremeden de evrimleşemezler miydi?