Xanax ismiyle bilinen alprazolam, benzodiazepinler olarak adlandırılan triazolobenzodiazepin grubu kimyasallar içinde hızlı etkili, güçlü bir sakinleştiricidir.

Alprazolam, Upjohn Company'de Jackson Hester Jr. tarafından yapılmıştır ve 1971 yılında patenti alınmış ve 1981 yılında Amerika Birleşik Devletleri'nde tıbbi kullanım için onaylanmıştır.^[4]

İnsanlarda ahlaki durumun mevcut olduğu ancak insan-dışılarda mevcut olmadığı fikrini meşru kılan, insanlıkla ilgili ayırt edici bir şey var mıdır? [Ç.N. “non-humans”, yazı boyunca insanın dışındaki hayvan türleri anlamında kullanılmaktadır; E.N. "non-persons", yazı boyunca bilişsel melekeleri yerinde olmayan insanlar veya kişilik/birey hakları bulunmayan canlılar için kullanılmaktadır.]

Bu soruya bulunacak bir yanıt filozoflar arasında olduğu kadar, felsefenin dışında kalıp da insan-dışı hayvanlara davranış şeklimizle ilgilenenler arasında da önemini giderek artırmıştır. Kimileri için bu soruya verilecek yanıt bizleri, insanların doğasını ve ahlaki zorunluluklarımızın makul kapsamını daha iyi kavramaya götürecektir. 

Yaşam nasıl başladı? Bundan daha büyük bir soruyu hayal etmek bile güçtür. İnsan tarihinin büyük bir kısmında, insanların büyük bir kısmı "tanrı yaptı" şiarının bir versiyonuna inanmıştır. Bunun haricindeki hiçbir açıklama olası görülmemiştir. Bu, artık doğru değil. Geride bıraktığımız asırda birkaç bilim insanı yaşamın nasıl başladığını aydınlatmaya çalıştılar. Hatta laboratuvarlarında "Yaratılış" anını yeniden canlandırmaya çalıştılar: Amaçları; sıfırdan, yepyeni bir yaşam yaratmaktı. Şu ana kadar bunu başarabilen olmadı; ancak bu denemeler sayesinde çok fazla yol kat ettik. Günümüzde yaşamın başlangıcı üzerinde çalışan birçok bilim insanı doğru iz üzerinde olduklarından eminler - ve hatta bu iddialarını destekleyecek deneysel kanıtlara da sahipler.

Bu makalemizde okuyacağınız, bizlerin nihai kökenini keşfetmeye yönelik hikayemizdir. Takıntının, mücadelenin ve zeka dolu yaratıcılığın bir hikayesidir. Bu hikaye içerisinde, modern bilimin en büyük keşiflerinden bazılarıyla karşılaşacaksınız. Canlılığın başlangıcını anlama çabası, insanları gezegenimizin en uç köşelerine göndermiştir. Bazı bilim insanları bunu yaptıkları için "şeytan" olarak görülmüş, bazı diğerleri ise baskıcı totaliteryen devletlerin gölgesi altında araştırmalarını sürdürmek zorunda kalmıştır.

Komplo teorisyenleri gerek dini gerek milli değerleri kullanarak çok fazla psikolojik ve vicdani sömürüye zemin hazırlamaktalar. Üstelik çok büyük bir kısmı, toplantılar, etkinlikler, fonlar vb. eylemlerle kandırıldıklarından bihaber insanlardan çok fazla para koparmaktalar. Gerek Düz Dünya Komplosu'na inananlar, gerekse Dünya’nın 7000 yıl önce yaratıldığına inananlar olsun, ne yazık ki bu gibi teorileri ortaya katan kurnaz grupların ekmeğine yağ sürmekten ve vakitlerini boş bir uğraş için harcamaktan başka, anlamlı pek bir faaliyette bulunmuyorlar.

Bu yazımızda, en az "Düz Dünya" komplosu kadar popüler olan bir diğer komplo teorisinden bahsedeceğiz: “Oyuk Dünya” (İng.: "Hollow Earth") komplo teorisi; yani Dünya'nın gerçekte küresel ve katı bir yapıda değil, küresel olsa bile içi oyuk bir yapıda olduğuna inananların savunduğu komplo teorisi. Buna geçmeden önce, insanların neden bu tür bariz bir şekilde hatalı komplo teorilerine bu kadar büyük bir talep gösterdiklerini öğrenmek isterseniz şu yazımızı okumanızı tavsiye ederiz.

Otçulun her lokması bir bitkiye mal olur. Bitkiler pasif kurbanlar mıdır yoksa bu saldırılara aktif olarak direnç gösterirler mi?

Bitkiler enerji ve besin harcayarak gövde, yaprak, kök ve üreme dokularını büyütür. Otçullar bu dokuları yediklerinde bitki besin ve enerjiyi yavruya dönüştürme kabiliyetlerindeki azalmayla başa çıkabilmelidir. Bu nedenle doğal seçilim, otçulların olumsuz etkilerini sınırlayan bitki özelliklerini destekler.

Körgörüş (İng: "blindsight"), beyinlerinde "striat korteks" olarak da bilinen birincil görsel korteksleri (V1) hasarlı olduğu için kortikal kör olan bireylerin, bilinçli olarak göremedikleri görsel uyaranlara istatistiki olarak anlamlı tepkiler verebilme yeteneğidir. Bir diğer deyişle körgörüşe sahip bireyler, tam kör olmalarına rağmen görsel alanlarındaki uyaranları göremeseler bile fark edebilirler.^[1] Bu terim, 1974 yılında Brain dergisinde yayınlanan bir makelelerinde Lawrence Weiskrantz ve ekip arkadaşları tarafından ileri sürülmüştür.^[2]

Bir gün küçük bir kız çocuğu ve dedesi, bir nöropsikoloğa geldi.^[3] Dede, yakın geçmişte bir inme geçirmişti ve görüş alanının merkezindeki ufacık bir nokta haricinde tamamen kör olmuştu. Bu yüzden, bir değnek olmadan yürüyemiyordu. Doktor, oturmasına yardımcı olduktan ve bazı testler yaptıktan sonra, bir noktada karşıya bakmasını ve gözleriyle kafasını hareket ettirmemesini istedi.