Doğumdan itibaren sürekli mikro yerçekimi ortamında yaşamak, insan gelişimini önemli ölçüde değiştirecektir. Özellikle bacak ve sırt kasları gibi ayakta durmak ve yerçekimine direnmek için kullanılan kaslar, kullanılmadıkları için önemli ölçüde zayıflayacak ve küçülecektir. Kemikler, artık ağırlık taşımadıkları için, daha az yoğun ve daha kırılgan hale gelecektir. Kardiyovasküler sistem, kan akışındaki yerçekimi etkisinin olmamasına uyum sağlayacak ve bu da potansiyel olarak daha zayıf bir kalbe ve değişmiş kan basıncı düzenlemesine yol açacaktır. İç kulaktaki uzamsal yönelim ve denge mekanizmaları farklı şekilde gelişebilir ve bu da yerçekimli bir ortamda yaşamayı zorlaştırabilir. Psikolojik olarak, sürekli "ağırlıksızlık" durumu, uzay ve hareket algısını etkileyebilir.

Eğer insanlar bu ortamda hayatta kalabilir ve üreyebilirlerse, uzun nesiller boyunca evrimsel değişiklikler ortaya çıkabilir. Kemik yoğunluğunda ve kas kütlesinde azalmanın, enerji tasarrufu sağlayarak nötr hatta faydalı bir özellik haline geldiğini görebiliriz. İskelet yapısı genel olarak daha narin hale gelebilir. Dengeden sorumlu olan vestibüler sistem, yerçekimi ipuçlarına daha az bağımlı hale gelebilir ve diğer uzamsal referanslara daha uyumlu hale gelebilir. Uzun zaman dilimleri içinde, bu özelliklerle ilgili gen frekanslarındaki hafif kaymalar bile daha belirgin hale gelebilir.

Güneşten Dünyaya gelen ışık ve enerjinin yaklaşık %29'u uzaya yansıyor. %23'ü atmosfer tarafından emiliyor ve yaklaşıl olarak da %48î yüzeye ulaşıyor. Bu bağlamda atmosfer, gelen ışığın yarısından fazlasının Dünyanın yüzeyine ulaşmasını engelliyor denebilir. Bu paralelde de evet, gölgenin tanımına uygun biçimde aslında Dünya, tamamen gölge altında demektir. Dünyaya gelen ışığın çoğunluğu, atmosfer tarafından gölgelenir.

Sorunuzu neye vurgu yaparak sorduğunuzu tam olarak anlayamadım ama Dünyadaki tüm canlılık ve yaşamsal dinamikler, geçmişteki yaşam şartları dahilinde evrimleştiği için mevcut durum bizler ve tüm canlılar için en uygun hâldir. Gelen bu enerji ve ışık miktarı artacak ya da azalacak olsa, bu değişimin hızına göre Dünyadaki canlılığın varlığı kolayca tehlikeye girebilir. Bu şartlar için evrimleştik ve ya böyle devam etmesini ya da bu durum değişecekse de evrimleşme hızının karşılayabileceği şekilde değişmesini ummalıyız. Aksi hâlde bu enerji rejimi, Dünyadaki yaşamın varlığını kolayca tehdit edebilecek kadar önemli.

Umarım açıklayıcı olmuştur.^[1]