Ruhsuz Melodi, Zirvede Yükselen İkonlar: Müzikte Karanlık Çağın Paradigması

Son yıllarda fark ettim ki, müzik artık kulağıma değil, önüme düşüyor. Bir şarkı dinlemiyorum; o sadece algoritmanın bana doğru ittiği bir dalga gibi dökülüyor ekranıma. Tıklıyorum, geçiyorum, bir sonrakine atlıyorum… Ve içimde tuhaf bir his beliriyor:

“Ben müziği mi kaybettim, müzik mi beni?”

Eskiden şarkılar ağırdı.

Ruh taşırlardı.

Bir şarkı başladığında, onunla beraber oturur, onunla beraber ayağa kalkar, onunla beraber hüzünlenirdik. Bir nakaratın içinden sızan duygu bazen bir kitap kadar şey anlatırdı.

Şimdi ise her şey hızla parlayıp hızla sönüyor. Şarkılar daha kısa, sözler daha yüzeysel, melodiler daha hesaplı. Sanki biri çıkıp “Hızlı tüketilecek bir şey yapın, derin olmasın, yeter ki akılda çabuk kalsın” demiş gibi.

Bir şarkıyı dinlerken artık düşünmüyorum; sadece geçiyorum.

Ama eskiden bir şarkıyı dinlerken dünyayı düşünürdüm.

Gülüşümün altını çizerdi bazı şarkılar…

Bazıları yaralarımın üstüne örtü olurdu.

Bazıları ise hiç tanımadığım bir tarafımı ortaya çıkarırdı.

Evrim Ağacı'ndan Mesaj

Neden Desteğe İhtiyacımız Var?

Aslında maddi destek istememizin nedeni çok basit: Çünkü Evrim Ağacı, bizim tek mesleğimiz, tek gelir kaynağımız. Birçoklarının aksine bizler, sosyal medyada gördüğünüz makale ve videolarımızı hobi olarak, mesleğimizden arta kalan zamanlarda yapmıyoruz. Dolayısıyla bu işi sürdürebilmek için gelir elde etmemiz gerekiyor.

Bunda elbette ki hiçbir sakınca yok; kimin, ne şartlar altında yayın yapmayı seçtiği büyük oranda bir tercih meselesi. Ne var ki biz, eğer ana mesleklerimizi icra edecek olursak (yani kendi mesleğimiz doğrultusunda bir iş sahibi olursak) Evrim Ağacı'na zaman ayıramayacağımızı, ayakta tutamayacağımızı biliyoruz. Çünkü az sonra detaylarını vereceğimiz üzere, Evrim Ağacı sosyal medyada denk geldiğiniz makale ve videolardan çok daha büyük, kapsamlı ve aşırı zaman alan bir bilim platformu projesi. Bu nedenle bizler, meslek olarak Evrim Ağacı'nı seçtik.

Eğer hem Evrim Ağacı'ndan hayatımızı idame ettirecek, mesleklerimizi bırakmayı en azından kısmen meşrulaştıracak ve mantıklı kılacak kadar bir gelir kaynağı elde edemezsek, mecburen Evrim Ağacı'nı bırakıp, kendi mesleklerimize döneceğiz. Ama bunu istemiyoruz ve bu nedenle didiniyoruz.

Destek Ol

Şimdi tüm bunların yerini 12 saniyelik “viral melodiler” aldı.

Koca müzik kültürü, kısacık bir videonun fon sesi oldu.

Ve ben buna alışamıyorum.

En çok da şuna şaşırıyorum:

Müzik teknolojiyle daha güçlü oldu ama duyguyla daha fakir.

Her şey kusursuz; ama kusursuzluk insana dokunmuyor.

Belki de içimde bir yere batıyor bu yeni dönem.

Çünkü müzik dediğimiz şey; bir ruhun bir başka ruha temas etmesiydi.

Şimdi herkes konuşuyor, ama kimse dinlemiyor.

Herkes üretiyor, ama çok azı anlatıyor.

Arada bir, eski bir şarkı açıyorum.

O tanıdık bir tınıyla odamın içine yayıldığında anlıyorum ki:

Ben düşen müzik kalitesine değil, düşen özen’e üzülüyorum.

Agora Bilim Pazarı

Böcek Kraliçe

CARNEGIE MADALYASI 2018 FİNALİSTİ
BÖCEK ÇOCUK SERİSİ SOLUKSUZ DEVAM EDİYOR.

Darkus artık insanları anlayamıyor. Bulmak için onca macera yaşadığı babası, nasıl olur da zalim Lucretia Cutter’ın yanına geri dönmek ister!

Yaklaşan tehlikenin farkına varan Darkus, Virginia ve Bertolt ne olursa olsun onu durdurmaya karar veriyorlar. Ama üç kafadar için işler pek de kolay hallolacak gibi görünmüyor. Darkus’un babası onları tehlikeden korumak için olaylara burunlarını sokmalarını yasakladı. Tam da şu iki pis dolandırıcı, Humphrey ve Pickering hapisten çıkmışken! Peki böceklere saplantılı modacı Lucretia’nın, Los Angeles’ta düzenlenen Film Ödülleri’yle ne ilgisi var? Baxter neden tehlikede? Darkus ve arkadaşlarının böcek dolu maceraları tüm hızıyla sürüyor.

“Şahane bir hikâye.”
Bookseller
“Leonard’ın alışılmadık mizahı, cana yakın karakterleri ve yürek hoplatan maceralarıyla Böcek Kraliçe, sizi hayal kırıklığına uğratmayacak.”
Guardian
“Hem kız, hem erkek çocukları –hem de yetişkinler– için muhteşem bir öykü.”
The Sun

Devamını Göster

₺240.00

Satın Al Tüm Ürünler

Belki de biz büyüdük.

Belki beklentimiz arttı.

Belki de gerçekten müzik eskisi kadar derin değil artık.

Yine de içimde bir umut var:

Bir yerlerde, acele etmeyen bir besteci…

Algoritmanın değil kalbin ritmine uyan bir şarkı…

Kısa videoların arasında kaybolmamış bir melodi…

Hâlâ var.

Ben aradıkça buluyorum.

Ve belki müzik dediğimiz şey, zaten en çok aramayı hak eden şeydir.