Çeşitlilik, bir canlı popülasyonunun içinde gen ve özellikler konusunda görülen farklı kombinasyonların tümüne verilen isimdir. Evrimsel biyolojinin halk arasında kolay anlaşılamama sebeplerinden birisi, doğada bulunan çeşitliliğin bilinmemesi veya göz ardı edilmesidir.

Canlılığı boy, renk, uzunluk, çeşitli organların varlığı, büyüklüğü, vb. çok sayıda fiziksel parametrenin farklı kombinasyonları şeklinde tanımlayacak olursak, çeşitlilik, "uçsuz bucaksız bir parametreler listesinde, atalardan veya çağdaşlardan farklı özellikler göstermek" şeklinde de tanımlanabilir.

2019 Aralık'ta Çin'in Wuhan şehrinden yayılmaya başlayan Covid-19 salgını tüm Dünya'yı esir almış durumda. Önce Çin'in diğer şehirlerine, ardından kısa sürede tüm Dünya'ya yayılan hastalık Dünya Sağlık Örgütü'nün Mart ayında pandemi ilan etmesiyle beraber resmi olarak küresel bir tehlike teşkil etmeye başladı.

Covid-19'un birincil bulaşma yolu elbette ki solunum sıvıları (öksürük, hapşırık, tükürük vb.). Hastalığa yol açan virüsün literatürdeki ismi SARS-Cov-2 ve bu tür, 2003'teki SARS salgınına yol açan virüsün yapısına %82 benzerlik göstermekte. SARS hastalarının o yıllarda gösterdiği semptomlar arasında solunum problemlerinin yanı sıra yaklaşık %70 oranında ishal ve buna bağlı bağırsak problemleri de yer alıyordu. İshal, Covid-19 hastalarının da büyük bir kısmında görülen bir semptom olarak rapor ediliyor.

Uzmanlar tarafından akıl sağlığını korumak ve/veya iyileştirmek için verilen başlıca tavsiyelerden birisi fiziksel egzersiz yapmaktır. Bu egzersiz, bireyin kendi zevk ve ihtiyaçlarına göre değişecektir. Hafif tempolu bir yürüyüş yapmak da olabilir, bir takım sporu yapmak da...

Dünya çapında yaygın olarak görülen psikolojik rahatsızlıklardan birisi "anksiyete bozukluğu"dur. Anksiyete bozukluklarının yaklaşık olarak dünya nüfusunun %10'unda görüldüğü ortaya konmuştur. Bu oran, kadınlarda, erkeklere nazaran iki kat daha fazladır. Ve egzersiz yapmak, anksiyete bozukluklarında uygulanan ümit verici bir tedavi yöntemidir. Ancak egzersiz dozunun, yoğunluğunun veya fiziksel uygunluk seviyesinin anksiyete bozuklukları geliştirme üzerindeki etkisi hakkında çok az bilgiye sahibiz.

Ekim-Kasım 2014 aylarında o kadar fazla ve o kadar kaliteli bilim kurgu filmleri çıktı ki, hepsine yetişip kapsamlı analizler yapmamız oldukça güç oluyor. Yıldızlararası (Interstellar) için yazdığımız detaylı analiz, sadece birkaç haftada binlerce defa paylaşıldı ve hatta StumbleUpon'da da karşımıza çıkan bir içerik haline geldi. Ancak Yıldızlararası'nın etkisine kapılıp, bilim kurgunun bir diğer önemli eserini es geçmemek gerekiyor: dilimize tuhaf bir şekilde Evrim olarak çevrilmiş olan, aslında "üstünlük, aşkınlık" anlamına gelen, orijinal adı Transcendence...

Yıldızlararası bizi Evren'in ve modern fiziğin sınırlarına götürürken, Transcendence bizleri beynimizin müthiş dünyasına çekiyor, nanoteknolojiden gücünü alan yapay zekanın gelecekte ne seviyeye gelebileceğine dair net bir görüntü sunuyor. Tıpkı Yıldızlararası gibi, Transcendence da çok uzak olmayan bir gelecekte geçiyor. Peki filmde gösterilenler ne kadar gerçekçi? Yapay Zeka gerçekten bu kadar zincirlerini kırıp, sınır tanımaz hale gelebilir mi? Beynimizi bir makinaya indirgemek mümkün mü? Anılarımız, bir USB bellek ile kıyaslanabilir özellikte midir? Nanoteknoloji, hiper-hızlı kendi kendini yenileme ve hiper-hızlı kendi kendine organizasyon gibi teknolojileri mümkün kılabilir mi? Kuantum bilgisayarlar, bugüne kadar var olmuş bütün insanların toplam zekasından kat kat daha zeki hale gelebilir mi? Bir makina hissedebilir, şahsi emellerine göre tercihlerde bulunabilir, duygulara sahip olabilir, insanları kontrol edebilir ve hepsinden önemlisi, kendine ait bir "benliğe" sahip olabilir mi? Bu yazımızda bu sorulara değinecek ve modern bilimin ışığında bazı bilgiler vereceğiz. 

Yaşlanmak, her canlı için hayatın bir parçasıdır. Yaşlanmanın pek çok sebebi vardır. Bu sebepler arasında programlanmış hücre ölümü, DNA hasarları ve toksinlerin etkisi sonucu oluşabilecek kanserleri sayabiliriz. Ayrıca yaşlanmanın en büyük nedenlerinden biri de telomer eksilmesidir.

İlk olarak telomer nedir sorusuna cevap vererek konuya giriş yapmak daha iyi olacaktır. Telomerler her bir kromozomun iki ucunda da bulunan spesifik DNA-protein yapılarıdır. Telomerler, tekrarlanan kısa DNA dizilerinden oluşmaktadır.

Daha önceden duyurduğumuz üzere, Türkiye Cumhuriyeti Milli Eğitim Bakanlığı tarafından yayınlanması planlanan yeni müfredatta biyolojiyle hiçbir alakası olmadığı evrensel olarak bilinen "yaratılışçılık" inancının biyolojik bir hipotez veya teoriymiş gibi sunulmasına yönelik bazı çabalar bulunmaktaydı.

Bu çabalar, Türkiye'nin özellikle de son 30 yıllık "yakın" tarihi açısından yeni bir girişim olmasa da, bu girişimlerin başarıya ulaşması hâlinde Türkiye'de hâlihazırda çok az bulunan modern eğitim anlayışının tamamen yok olması kaçınılmaz olacaktır. Daha önemlisi, biyolojinin evrensel olarak kabul edilen evrim gibi prensiplerinden tamamen uzaklaşılması, ilerleyen dönemde bu hatalardan geri dönme kabiliyetini de kısıtlayacak, gerçek bir bilim eğitimini yerleştirme ve uygulama süresini dikkate değer miktarda arttıracaktır. Bu nedenlerle lise biyoloji müfredatına bilimsel olmayan şahsi inançların sokulması çabasına kesin ve sarsılmaz bir şekilde karşı koymak, Türkiye'nin her geçen yıl daha da azalan bilimsel ümitlerini canlı tutmak adına elzemdir.

Bugüne kadar keşfedilen bütün türlerin ve bütün fosillerin ara geçiş türü olduğu tespit edilmiştir!

"Bir dakika! Nasıl yani? Nasıl tüm fosiller ara geçiş türü olur? Hatta sadece fosil bile demiyorsunuz, türler diyorsunuz!"

Birlikte yaşayan ya da birbirleriyle çok fazla zaman geçiren kadınların adet döngülerinin senkronize olduğu iddiasını destekleyen hiçbir bilimsel veri yoktur.^[1]

Kadınların adet döngülerinin senkronize olabileceği fikri, ilk olarak 1971 yılında Nature dergisinde yayımlanan Menstrüal Senkronizasyon ve Baskılama başlıklı makalede, Martha K. McClintock tarafından tespit ve tarif edilmiştir.^[2] Bu sebeple, buna "McClintock Etkisi" adı da verilmektedir. 

Pterozorlar, Mesozoyik dönem boyunca gökyüzünü süsleyen uçan sürüngenlerdir. Bu etkileyici canlılar, 228 milyon yıl önce Triyas döneminden 66 milyon yıl önce Kretase’nin sonuna kadar dünyamızda var olmuşlardır. Pterozorların çeşitliliği, uçma yetenekleri ve adaptasyonları, onları paleontolojik araştırmaların ilgi odağı yapmıştır. Bu makalede, su altında avlanma yeteneğine sahip olabilecek pterozor türlerinin varlığını ve bu iddianın bilimsel temellerini inceleyeceğiz.

Pterozorların Anatomisi ve Adaptasyonları :

Şükrü Furkan Öztürk, 1999 yılında Trabzon'da dünyaya geldi. Eğitim hayatına Bilkent Üniversitesi Fizik Bölümü'nde başlayan Furkan Öztürk, lisans eğitimini de burada tamamlamıştır. Üniversite yıllarında, özellikle ultracold dipolar Bose-Einstein kondensatları üzerine teorik çalışmalar yaparak dikkat çekmiştir. Bu çalışmalar sırasında, Hartree-Fock Bogoliubov yöntemini kullanmıştır. Öztürk, akademik kariyerine 2018 yılında Harvard Üniversitesi Fizik Bölümü'nde devam etme kararı almıştır. Burada doktora eğitimine başlayan Öztürk, deneysel atomik, moleküler ve optik fizik alanında yüksek lisans derecesi almıştır. Doktora çalışması sırasında, Erbium elementiyle yapılan kuantum gaz mikroskobu inşasına odaklanmıştır.Şimdi ise Sasselov grubunun bir üyesi olan Furkan Öztürk, homokiralitenin kökenlerini ve önbiyotik dünyanın kimyasına ultraviyole ışığının etkilerini araştırmaktadır. Bu çalışmalar, Dünya'da yaşamın başlangıcına dair önemli ipuçları sunmaktadır.Homokiralite araştırmasında, Furkan, manyetik yüzeylerin chiral etkenler olarak rolünü incelemektedir, bu da chiral kaynaklı spin seçiciliği (CISS) etkisi olarak bilinen bir olgunun sonucudur. Son çalışmasında, bir RNA öncüsünün asimetrik kristallenmesi için manyetik yüzeyleri şablon olarak kullanarak, Furkan, önbiyotik koşullar altında RNA'da homokiraliteyi elde etmenin sağlam bir yolunu göstermiştir. Geçtiğimiz günlerde Evrim Ağacı Youtube resmi kanalında 'Furkan Öztürk Ne Keşfetti, Neden Ödül Aldı?' adlı bir röportaj paylaşılmıştır.^[1][2]