TANRI VAR MI?

TANRI VAR MI?

Hawking, evrenle ilgili sorulara cevap vermek için “tanrıya ihtiyaç duymadığını” söylüyor. En azından kozmolojik açıdan, Tanrı ‘gereksiz’ bir kavram. Ancak gereksizlik yokluğun kanıtı değildir.

Bir şeyin “yokluğunu kanıtlamak” bilimsel açıdan imkansızdır. Bilim ‘varlığı’ kanıtlar (Arkeolojik kazılarda belirli bir derinliğe ulaşıldığı halde herhangi bir bulguya rastlanmaması halinde ‘yok’ denmesi ya da bir maddenin bileşenleri arasında (x) elementinin olmadığının kimyasal olarak kanıtlanması gibi durumlar yokluğun değil, aranan şeyin orada olmadığının ‘bilimsel’ ifadesidir). Bu anlamda neyi, hangi nitelikleriyle, nerede arayacağını kesinleştirmeyen bilim ‘yokluğu’ kanıtlayamaz. Hele ki her karışı aranması gereken yer “üç boyutlu sonsuz evren” ise (O da şimdilik, çünkü sicim teorisine göre onbir boyutlu evreni konuşuyor olabiliriz!).

Gözle görülmeyen şeylerin yarattığı sonuçları görmek ya da hissetmenin ‘varlığın’ kanıtı olduğu doğrudur. Bu konuda ‘rüzgar, elektrik’ gibi örnekler verilir. Bu ve benzeri kavramlarla anlatılmak istenen ‘şeyler’ yalnızca sonuçları hissedilen şeyler olmayıp bilimsel olarak araştırılan ve her türlü nitelikleri bulunup varlıkları kanıtlanan şeylerdir. Yeterli araştırma teknolojisine sahipsek, rüzgarı oluşturan taneciklerin niteliği/sayısı/doğrultusu/ yönü/hızı/ivmesi/basınç alanları/ne kadar süreceği gibi ‘varlığına’ ait tüm bilgileri (hatta meteoroloji bilimi sayesinde bazılarını ‘önceden’) elde edebiliriz. Elektrik ve manyetizma konusunda, kuantum düzeyinden başlayarak “bilimsel olarak kanıtlanması” gereken bir şeyler kaldığını iddia etmek de çok zor.

Astronomların kütle çekim etkilerini görerek ‘varlıklarını’ önceden belirledikleri gök cisimlerinin veya kimyacıların periyodik cetvele önceden yazdıkları elementlerin sonradan bulunması örneklerinin de gösterdiği üzere, etkileri gözlenerek aranan ve bulunan ‘varlıklar’ bilimsel anlamda maddedirler. Madde “enerjinin var olma biçimi” olduğuna göre, enerji olarak varoluşu bulmak da ‘maddeyi’ bulmaktır.

Bu nedenle “tanrının varlığını kanıtlama” sorumluluğu ‘var’ diyenlere aittir.

Fiziksel ve maddi gerçeklere dayanan pozitivist yöntemlerle ‘tanrı’ fikri tartışılamayacağına göre; akıl yürütme, postüla/aksiyom (doğru olduğu, kendiliğinden apaçık olduğu kabul edilen) düzleminde tartışılabilir.

Öncelikle ‘tanrı/din’ fikrinin, ihtiyacının nereden (tarihsel, kültürel, psikolojik, antropolojik, ekonomik, sınıfsal, mistik, metafizik…) kaynaklandığı; bilinen tarih içinde değişik toplumlara/kültürlere ait ‘tanrı/din’ anlayışları ve kronolojik gelişmeleri; insanın zihinsel yetenekleri ve soyutlama gücünün gelişmesi ile ilgisi; “kalpsiz bir dünyanın sıcaklığı, ruhsuz toplumsal koşulların ruhu, halkın afyonu” olduğu; dinsel öykülerin arkaik/mitolojik kaynakları; semavi ve diğer dinlerin kendi içlerinde ve birbirleri ile yaşadıkları çelişkiler, tutarsızlıklar konusunda sayısız kitap, kanıt, argüman var.

Bunları bir kenara bırakarak, yalnızca felsefi, düşünsel düzeyde tutarlı olmak kaydıyla ve “hikmet, insan aklının yetersizliği” gibi yaklaşımları dışlayarak ‘postülalara’ bakıldığında;

**“Bir ‘şey’ varsa, mutlaka yaratıcısı da olmalıdır”

Eğer tanrı varsa ‘bir şeydir’. ‘Bir şey’ olmadan var olmak, insanlığın soyutlama yeteneğinin geldiği düzey açısından tasavvur edilebilir değildir (Cern’deki higgs bozonu deneyinde yokluktan, hiçlikten varlığa geçiş gibi kavramlar kullanılmakla birlikte anlatılan enerji formundan madde formuna geçiştir). Bu nedenle ‘var olan’ tanrıyı, 99 adı ve niteliği olsa da, ‘bir şey’ olarak tanımlamak zorundayız. Bu durumda, postülamız doğruysa, O’nun da bir yaratıcısı olmak zorundadır. Bu döngüyü kırmanın tek yolu “tanrı için muafiyet” uygulamak ve yaratıcısı olmayan bir ‘şeye’ inanmaktır. Bu muafiyet için ‘evreni/maddeyi’ seçmek yerine ‘tanrıyı’ seçmek tümüyle opsiyoneldir. “Tanrı yaratılmamıştır” cümlesi ile “evren yaratılmamıştır” cümlesi eşdeğerdir.

Evrim Ağacı'ndan Mesaj

Neden Desteğe İhtiyacımız Var?

Aslında maddi destek istememizin nedeni çok basit: Çünkü Evrim Ağacı, bizim tek mesleğimiz, tek gelir kaynağımız. Birçoklarının aksine bizler, sosyal medyada gördüğünüz makale ve videolarımızı hobi olarak, mesleğimizden arta kalan zamanlarda yapmıyoruz. Dolayısıyla bu işi sürdürebilmek için gelir elde etmemiz gerekiyor. Bunda elbette ki hiçbir sakınca yok; kimin, ne şartlar altında yayın yapmayı seçtiği büyük oranda bir tercih meselesi. Ne var ki biz, eğer ana mesleklerimizi icra edecek olursak... Daha fazla göster

Aslında maddi destek istememizin nedeni çok basit: Çünkü Evrim Ağacı, bizim tek mesleğimiz, tek gelir kaynağımız. Birçoklarının aksine bizler, sosyal medyada gördüğünüz makale ve videolarımızı hobi olarak, mesleğimizden arta kalan zamanlarda yapmıyoruz. Dolayısıyla bu işi sürdürebilmek için gelir elde etmemiz gerekiyor.

Bunda elbette ki hiçbir sakınca yok; kimin, ne şartlar altında yayın yapmayı seçtiği büyük oranda bir tercih meselesi. Ne var ki biz, eğer ana mesleklerimizi icra edecek olursak (yani kendi mesleğimiz doğrultusunda bir iş sahibi olursak) Evrim Ağacı'na zaman ayıramayacağımızı, ayakta tutamayacağımızı biliyoruz. Çünkü az sonra detaylarını vereceğimiz üzere, Evrim Ağacı sosyal medyada denk geldiğiniz makale ve videolardan çok daha büyük, kapsamlı ve aşırı zaman alan bir bilim platformu projesi. Bu nedenle bizler, meslek olarak Evrim Ağacı'nı seçtik.

Eğer hem Evrim Ağacı'ndan hayatımızı idame ettirecek, mesleklerimizi bırakmayı en azından kısmen meşrulaştıracak ve mantıklı kılacak kadar bir gelir kaynağı elde edemezsek, mecburen Evrim Ağacı'nı bırakıp, kendi mesleklerimize döneceğiz. Ama bunu istemiyoruz ve bu nedenle didiniyoruz.

Destek Ol

**“Yaratılmamış olmak, sonsuz olmak demektir. ‘Sonsuzluk’ inanılabilir bir fikir olmadığına göre ‘yaratılmış’ olmak zorundayız, ya da ‘yaratıldığımıza’ göre sonsuzluk olmamalı”

Öncelikle ‘tanrı fikri’ sonsuzluk anlamını içerir ve adları arasında ‘ezeli ve ebedi’ olmak vardır. Başı ve sonu olan bir tanrı anlatılmadığına ve hayal edilemeyeceğine göre ‘sonsuzluk’ kavramı ile sorunu olmaması gerekenler tanrı savunucularıdır. Kavram olarak sonsuzlukla barışık olanların yer ve zaman olarak ‘sonsuz evren’ fikriyle kavgalı olmaları çelişiktir.

‘Sonsuzluk’ fikrinin soyutlama düzleminde anlaşılması çok zor bir kavram olduğu doğrudur. Ancak ‘sonluluk’ fikrinin daha anlaşılabilir olduğunu söylemek mümkün değildir. Zaman ve mekan açısından bir ‘son’ tahayyül eden kişinin “sonun önünü/arkasını, öncesini/sonrasını” da tahayyül etmesi gerekir. Zamandan ve mekandan önce ve sonra (zaman ve mekan yokken) ‘varolan’ tanrı fikrinin, ‘sonsuzluk’ fikrinden daha inandırıcı olduğunu düşünenlerin kabul ve saygı görecekleri tek alan “düşünce ve inanç özgürlüğü” alanıdır.

Bu bağlamda, evrenin oluşumu ile ilgili bilimsel teorilerin de bir baş ve son öngördükleri, bu nedenle ‘sonlu’ evren fikrini savundukları akla gelebilir. Evrenin oluşumu ile ilgili teoriler “gözlenebilen evren/bizim evrenimiz” ile sınırlı bulgulardan oluşuyor. Bu nedenle hem zaman olarak hem mekan olarak ‘haddini’ biliyor. Zaman olarak büyük patlama anından Planck sabiti denilen (saniyenin 10-43’ü) süre içinde -tekillik- olanlara ilişkin matematiksel modellemelerinin “anlamsız/çaresiz” kaldığını; mekan olarak da genişleyen evrenimiz dışında ne olduğuna ilişkin ‘fikri’ olmadığını kabul ediyor.

Ayrıca, “evrenin sonu/kıyamet” konusunda da haddini biliyor;

-Bigcrunch; genişleyen evrende bir kritik sınırı aşan miktarda madde (anti-madde ile birlikte) varsa, bu madde yığınının oluşturduğu kütle çekiminin, bir süre sonra evrenin genişlemesini yavaşlatacağı, durduracağı, büzülmesine neden olacağı, yoğunluğun artması ile büzülmenin hızlanacağı, evrenin kendi üzerine çökeceğini öngören teori (bu haliyle, evrenin hikayesi sonsuz bir bigbang-bigcrunch döngüsü gibi görünüyor).

-Termodinamiğin ikinci yasası; yaşam ve hareket için enerji gerekir. Canlı kabul edilmek için besin girişi, atık çıkışı ve üremek vazgeçilmez koşullardır. Hepimiz ve her canlı yaşamak için ‘yakıt’ tüketiriz. Daha doğrusu bir şeyleri yakarız. Hücrelerimiz durmaksızın besinleri yakarak enerjiye çevirmektedir. ‘Yakmak’ eyleminin olmazsa olmaz koşulu sıcaklık farkıdır. “Daha sıcak/yakıcı” bir şey yoksa yakma eylemi gerçekleşemez. Eğer evren kapalı bir sistemse (başka sistemlerden, evrenlerden enerji transferi olmuyorsa) sıcak ve soğuk arasındaki ısı alışverişi bir aşamadan sonra sonlanacaktır (örneğin, sıcak su dolu kovaya soğuk su eklendiğinde, sıcaktan soğuğa doğru yaşanan ısı aktarımı, kovadaki suyun her atomunun aynı sıcaklığa ulaşması -ılıması- üzerine biter. Ya da banyodan sonra kullandığımız havlunun ıslaklığı ile vücudumuzun ıslaklığı eşit hale gelince havlu artık kurulamaz). Bu aşamada, sonsuz bir dinginlik ve hareketsizlik içinde ölü bir evren vardır (soğuk kıyamet). Bu teoride de ‘kapalı sistem’ varsayımı ile bilim haddini bilmektedir.

-Evrenin ‘kıyameti’ ile dünyanın kıyametini karıştırmamak gerekir. Güneşin sönmesi (3,5-5 milyar yıl ömür biçiliyor) gök cisimlerinin, galaksilerin çarpışması gibi ‘küçük’ kıyametler dünya ile ilgilidir ve evren ölçeğinde düşünüldüğünde ‘ihmal edilebilir’ niteliktedirler.

**“Tanrı gündüzü geceden ayırmak ve yeryüzünü aydınlatmak için yıldızları, kendisine kulluk etsin diye insanı yarattı”

Evrenin genişlemesi nedeniyle, bir cismin ışığı bize ulaşırken, aynı zamanda cisim de uzaklaşmaya devam ettiğinden (zaman olarak) 13.7 milyar yıl uzakta olarak görünen cisim, aslında (mesafe olarak) 78 milyar ışık yılı uzaklıkta bulunuyor. Bu rakam yarıçap olduğuna göre gözlenebilir evrenin çapı 156 milyar ışık yılıdır (ışık saniyede üçyüzbin km. hız yaptığına göre, bir ışık yılı 9,46 trilyon kilometre mesafe demektir).

Galaksiler; yıldızlar, gezegenler, süpernovalar, pulsarlar, karadelikler, göktaşlarıyla oluşmuş büyük kümelerdir. Görünür evrende 350 milyar büyük galaksi, 7 trilyon cüce galaksi ve 30 milyar kere trilyon yıldız olduğu tahmin edilmektedir. Bizim bulunduğumuz Samanyolu Galaksisinde yaklaşık 100 milyar yıldız vardır.

Bu galaksiler ve yıldızlar inanılmaz hızlarla hem kendi içlerinde hem de bağlı oldukları sistemler etrafında dönmektedirler. Örneğin;

Dünya kendi ekseni çevresinde saatte 1.670 km. hızla döner (ses hızı saatte 1.224 km.).

Agora Bilim Pazarı

Dinozorlar Çıkartmalı Etkinlik Kitabı 1

Bir zamanlar dünyaya egemen olan dinozorlarla ilgili aktivitelere hazır mısın? Bu kitapta birçok etkinlik, oyun, nokta birleştirmeler, boyamalar, labirentler, aradaki farkı bulmalar, rengârenk çıkartmalar ve dinozor desenleri bulacaksın! Ayrıca bazı dinozor türleri ve isimleriyle ilgili bilgiler de var. Eğlenirken hem öğrenecek hem de yaratıcılığını kullanacaksın!

Devamını Göster

₺70.00

Satın Al Tüm Ürünler

• Dış Sitelerde Paylaş

Dünyanın güneş etrafındaki hızı ise saatte 108.000 km (tabanca mermisinin namludan çıkış hızı saatte 3.500 km.).

Güneş sisteminin galaksi merkezi etrafındaki dönüş hızı saatte 720.000 km.

Samanyolu galaksisinin uzay içindeki hızı ise saatte 950.000 km.

Bütün bu büyüklükler ve hızlar “yeryüzünü aydınlatmak ve insanın kulluk etmesi için” israf değil mi?

**“Tanrı iyidir”

Fani dünyada, güçlü ve yeterli imkan ve kaynağa sahip patron, yönetici, babanın karşılaşılan bir sorunu, kötülüğü bertaraf etme gücü varken hareketsiz kalması durumunda neler hissederiz? Hislerimiz arasında saygı, hürmet, şükran gibi ‘olumlu’ duygular olur mu?

Her şeye gücü yeten tanrının, her gün tanık olduğumuz bütün kötülükleri önleme gücü varken hareketsiz kalması, hatta ‘sınav’ gerekçesiyle bu kötülükleri bizzat yaratması söz konusu olduğunda ‘iyilikten’ bahsedilebilir mi?

İstisnasız her biri diğer(ler)ini yiyerek yaşayan canlılar (marine edip pişirirsen uygar oluyorsun); ölü, sakat doğanlar; bebekken ölenler ile uzun yaşayanlar; köleler ile krallar; zenginler ile yoksullar; sağlıklılar ile yatalak hastalar ve ömürleri onlara bakarak geçenler; Zambia’da ortalama 38 yıl yaşayanlar ile Norveç’te ortalama 80 yıl yaşayanlar; aynı dönemde İzlanda’da 21 saat 13 dakika oruç tutanlar ile Arjantin’de 9 saat 20 dakika oruç tutanlar aynı “iyi, adil ve evrensel” düzenin parçaları olabilirler mi?

Her şeyi (geleceği de) bilen bir kural koyucunun, evrenin ve insanlığın tarihinde çok kısa sayılabilecek bir zaman diliminde kurallarını esaslı biçimde değiştirmesi inandırıcılığını zedelemez mi? Bir elçisi “şarap benim kanım” diyerek düğünlerde suyu şaraba çevirirken diğer elçinin “içki bütün kötülüklerin anasıdır” demesi; bir elçi “pazar günleri sıralara oturarak kadınlı erkekli ilahi söyleyerek ibadet etmeyi” yeterli görürken diğer elçinin “diğer ibadetlerin yanı sıra günde beş kez dizleri ve başı yere koyarak ibadeti” zorunlu kılması; eş sayısından kadınların nasıl giyineceğine, yenmesi uygun olmayan hayvanlardan ibadethanelerin şekline kadar birbirine ters düşen uygulamaların sahibi ‘her şeyi bilen’ bir izlenim bırakıyor mu?

Zaten sınırlı coğrafyalarda, sınırlı sayıda insana ulaşan mesajlarının kaybolması, değiştirilmesi, tartışmalı hale getirilmesi karşısında tepkisiz kalması, ‘projesinin’ gerçekleştirilmesi konusundaki ısrarı ile çelişik değil mi?

Tanrının varlığının “tartışılmaz, somut, inkara imkan tanımayan şekilde” anlaşılması ve herkes tarafından kabul edilmesi halinde kötülüklerin son bulacağı ve “iyiliklerle, rahmetlerle, nimetlerle” dolu bir dünya kurulacağı ısrarla, şiddetle, savaşla, cihatla savunulduğuna göre;

-Tanrı sonsuz gücünü kullanarak insanları ikna etmekten neden kaçınıyor?

-Ama öte yandan da, neden insanların ikna olmasını çok önemsediğini düşündürecek biçimde sürekli elçi, mesaj, kitap gönderiyor?

-Neden elçileri tarafından gösterildiği iddia edilen mucizelerle yetiniyor? (Ölüyü diriltme, hastayı iyileştirme, hayvanlarla konuşma, denizi ikiye ayırma, kırk erkeğin cinsel gücüne sahip olmak gibi doğruluğu sorgulanamayacak ‘münferit’ mucizelerin yanı sıra “gökteki ayı ikiye ayırmak” gibi bir mucizeye de inanılıyor. MÖ. 3 binli yıllarda Orion takımyıldızının izdüşümü olarak yapılan piramitlerin olduğu bir coğrafyada, dünyanın birçok bölgesinde gözlem istasyonlarında veya bağımsız gökbilimciler tarafından kayıt tutularak gökler izlenirken ve gezegende yaşayan milyonlarca insan, en azından gökyüzüne bakan romantik sevgililer tarafından çıplak gözle görülmeden ‘ay’ ikiye ayrılacak ve mucizeyi rivayet edenlerin dışında kimsenin haberi olmayacak!)

-Beş kıtada, kutuplarda, okyanusların ücra köşelerindeki adalarda, yeryüzünün her köşesinde yaşayan bütün insanları ilgilendirdiğini (bir kısmını ilgilendiren mesajların varlığı da kabul ediliyor-Tevrat) söylediği mesajlarını, iletişimin ve ulaşımın çok yetersiz olduğu çağlarda, neden hep aynı coğrafyaya, bölgeye gönderiyor? Neden mesajını her topluluğa, dile, kültüre ayrı ayrı göndermiyor? İnsanların inanması, ikna olması bu kadar gerekli ve önemli ise neden insan ‘genomuna’ kalıcı bir şekilde nakşetmiyor?

-Engellemediğine göre; ‘kötülüğe’ neden ihtiyacı var? Kötülük olmadan iyiliğin de olmadığı bir hayattan başka bir seçenek yoksa “diyalektiğin yasaları” tanrıyı da mı bağlıyor?

Anlatıldığı, düşünüldüğü, tanımlandığı şekliyle bir tanrı yoktur. Yalnız ‘kozmolojik’ açıdan değil, bu dünyada insana yakışır bir yaşam kurmak için de tanrının varlığı ‘gereksizdir’.