KURAMCILARA GÖRE KİŞİLİK

Genel bir tanım yapacak olursak kişilik; bireyin davranışları, konuştukları, düşünceleri, duyguları, bakış açıları bunların yanında doğuştan getirdikleri ve sonradan kazandıkları özelliklerin bütünüdür diye tanımlayabiliriz.

Jung’a gore kişilik iki şeyden oluşur. Bunlardan biri bilinç ve içinde bulundurduğu her şey, ikincisi ise bilincin dışında kalan yani bilinçdışıdır.

Freud’un psikanalitik kuramına göre kişilik yapısı üçe ayrılır. İd(altben), ego(ben), süperego (üstben). İd; kişilik yapısının en ilkel sistemidir. Daha sonra bunun üzerine ego ve süperego gelişir. Doğuştan gelir ve cinsellik ve saldırganlık dürtülerinden oluşur. Ego; id’in istekleri karşısında bir sınır koyucu, engelleyici görevini üstlenir. Oluşan ihtiyacın doyumunu sağlamak adına gerçekçi yol arar. İd herhangi bir istekte bulununca süperego ile çatışır. Ego devreye girer ve bir nevi arabulucu bir görev yapar. Süperego; id ve egoyu sınırlayan kısımdır.

Adler ise çocukluk döneminde yaşadıklarımızın etkisi kişiliğime yansır demiştir. Yaklaşık beş yaşına geldiğinde bireyin kişiliği şekillenir ve sonraki yaşamlarda pek bir değişiklik oluşmaz diye görüş ifade eder.

E.Fromm, insanın davranışlarının bulunduğu kültürün bir ürünü olduğunu söyler.

Erikson, kişiliği açıklamak için “aşamalı oluşum ilkesine” başvurur. Bireyin kişilik oluşumu daha anne karnından itibaren başlar ve dünyaya geldikten sonra devam eder diye açıklar. Anne karnında kişiliğin temelleri bir organ gibi oluşur ve doğumdan sonra da hızlı ve belirli bir sıra içinde gelişir