Einstein'ın Kayıp Teorisi

Einstein, 1931 yılında sabit durumlu Evren fikrini ortaya atmıştı. Bilim insanları tarafından onlarca yıldır fark edilmeyen bir el yazması, Albert Einstein'ın bir zamanlar şu anda Büyük Patlama teorisi olarak bildiğimiz şeye alternatif bir işle uğraştığını ve bunun yerine Evren'in istikrarlı ve ebedi bir şekilde genişlediğini öne sürdüğünü ortaya koydu. 1931'de yazılmış ve yakın zamanda ortaya çıkarılan çalışma, yaklaşık 20 yıl sonra İngiliz astrofizikçi Fred Hoyle tarafından savunulan bir teoriyi anımsatıyor. Einstein kısa süre sonra bu fikirden vazgeçti, ancak el yazması Evren'in tek bir patlama olayı sırasında yaratıldığını kabul etmekteki tereddüdünü sürdürüyor.

Büyük Patlama'ya dair kanıtlar ilk olarak 1920'lerde, ABD'li gökbilimci Edwin Hubble ve diğerlerinin uzak galaksilerin uzaklaştığını ve uzayın kendisinin genişlediğini keşfetmesiyle ortaya çıktı. Ancak, 1940'ların sonlarından itibaren Hoyle, uzayın sonsuza dek genişleyebileceğini ve kabaca sabit bir yoğunlukta kalabileceğini savundu. Hoyle, bunun sürekli olarak yeni madde ekleyerek, temel parçacıkların uzaydan kendiliğinden ortaya çıkmasıyla yapılabileceğini söyledi. Parçacıklar daha sonra birleşerek galaksiler ve yıldızlar oluşturacaktı ve bunlar uzayın genişlemesiyle yaratılan ekstra alanı kaplamak için tam doğru oranda görünecekti. Hoyle'un Evreni her zaman sonsuzdu, bu yüzden genişledikçe boyutu değişmedi. 'Sabit bir durumdaydı'.

Yeni ortaya çıkarılan belgelerde, Einstein'ın çok daha önce temelde aynı fikri tanımladığını gösteriyor. "Yoğunluğun sabit kalması için sürekli olarak yeni madde parçacıkları oluşmalı," diye yazıyor. El yazmasının 1931'de Kaliforniya'ya yapılan bir gezi sırasında hazırlandığı düşünülüyor.

Davide Castelvecchi, Einstein'ın evreni açıklamaya yönelik başarısız girişiminin keşfi hakkında Kudüs'teki Albert Einstein Arşivleri'nde açıkça görülebilecek bir yerde saklanmıştı ancak yanlışlıkla başka bir Einstein makalesinin ilk taslağı olarak sınıflandırılmıştı. İrlanda'daki Waterford Teknoloji Enstitüsü'nde fizikçi olan Cormac O'Raifeartaigh, el yazmasının ne hakkında olduğunu fark ettiğinde "neredeyse sandalyesinden düşüyordu" diyor.

Hoyle'un modeli sonunda astronomik gözlemler tarafından çürütülse de, en azından matematiksel olarak tutarlıydı ve maddenin kendiliğinden oluşumu için olası bir mekanizma sağlamak üzere Einstein'ın genel görelilik teorisinin denklemlerini değiştiriyordu. Einstein'ın yayınlanmamış el yazması, ilk başta böyle bir mekanizmanın herhangi bir değişiklik yapılmadan orijinal teorisinden ortaya çıkabileceğine inandığını öne sürüyor. Ancak daha sonra hesaplamalarında bir hata yaptığını fark etti, O'Raifeartaigh ve ekibi bunu öne sürmüştü. Düzeltme yaptığında farklı renkte bir kalemle bir sayıyı çizdiğinde muhtemelen fikrin işe yaramayacağına karar vermiş ve onu bir kenara koymuş.

Ancak Einstein'ın sabit durum kavramıyla deneyler yapmış olması, ilk başta "iğrenç" bulduğu Büyük Patlama fikrine karşı devam eden direncini gösteriyor, oysa diğer teorisyenler bunun genel görelilik teorisinin doğal bir sonucu olduğunu göstermişti. (Cambridge gökbilimcisi Arthur Eddington gibi diğer önde gelen araştırmacılar da Büyük Patlama fikrinden şüpheleniyorlardı, çünkü bu fikir mistik bir yaratılış anını ima ediyordu.) O'Raifeartaigh ve işbirlikçilerinin söylediğine göre, gökbilimciler kozmik genişlemeye dair kanıt bulduklarında, Einstein sabit bir Evrene olan önyargısını terk etmek zorunda kaldı ve sabit durum Evreni en iyi ikinci şeydi.