2024’ün başında, Avustralya'nın nesli tükenme tehlikesiyle karşı karşıya olan hayvanlar listesine yaklaşık 144 yeni tür eklendi. Kıta büyüklüğündeki ülkede şu anda yaklaşık 2.000 yerli hayvan ve bitki türü yok olma riski altında. Hükümet, Nisan ayında tehlike altındaki türler için daha fazla finansman içeren doğa planının 2. aşamasını açıkladı, ancak çevreciler, bu planın biyoçeşitliliği korumak için yeterli olmayabileceğinden endişelenmeye devam ediyor.

Yok olma tehlikesiyle karşı karşıya olan hayvanlardan biri de uçamayan kuşlardan Güneyli Kasuari. Belki de dinozor denince aklınıza gelen canlılara en çok benzeyen bir buçuk metre boyundaki bu kuşlar, jilet gibi keskin pençeleri ve parlak mavi gagalarıyla Avustralya’daki yağmur ormanlarında, Yeni Gine ve bazı Pasifik adalarındaki bazı bölgelerde dolaşıyorlar. Kıyı ve Tepeli Devekuşu Koruma Derneği’nden Peter Rowles şöyle anlatıyor:

Yıldızlar, kendi kütleçekimleri sayesinde bir arada tutulan, parlak, küremsi, maddenin plazma hâlinde olan astronomik gök cisimleridir. Dünya'ya en yakın yıldız Güneş'tir. Dünya'ya Güneş'ten sonra en yakın yıldızsa, Dünya'dan 4.3 ışık yılı uzaktaki Alpha Centauri ikili yıldız sistemidir. Buradan da anlayacağımız üzere, yıldızlar kimi zaman Güneş gibi tek başlarına bulunmazlar; bazen ikili, hatta üçlü sistemler hâlinde bile bulunabilirler.

Güneş haricinde birçok yıldız geceleri gökyüzünde görünür; ancak geceleri gökyüzünde gördüğümüz yıldızların neredeyse hepsi, Samanyolu Galaksisi içinde bulunduğunu bildiğimiz 200-400 milyar yıldızın ufak bir kısmıdır. Gözlenebilir Evren'de, Samanyolu Galaksisi gibi yüz milyarlarca galaksi (ve her birinin içinde yüz milyarlarca yıldız) olduğu unutulmamalıdır. Dolayısıyla sadece Gözlenebilir Evren içerisinde 10²² ilâ 10²⁴ arası yıldız bulunduğu düşünülmektedir; ne var ki bunların ezici çoğunluğu Dünya'dan çıplak gözle görülemeyecek kadar uzak ve/veya sönük yıldızlardır.

İnsan, bilimsel açıdan oldukça muğlak bir terimdir. Bunun 2 temel nedeni var: İlki, "insan" sözcüğünün bilimsel bir terim olmaması. Bu, bir canlının halk arasındaki ismidir. Örneğin "çayır köpekleri" ismi, bir canlının halk arasındaki adıdır. Fakat canlı bir köpek türü değildir; Cynomys cinsi sincaplara halkın taktığı isimlerdir. Bunun birçok örneği vardır: dağ keçisi, keçi değildir. Yeleli kurt, kurt değildir. Kral kobra, gerçek bir kobra değildir. En fenası, "tavuskuşu mantis ıstakozu" ne bir tavuskuşudur, ne bir mantistir, ne de ıstakozdur. Bu sorun nedeniyle bilim camiasında türler, tür isimleriyle anılırlar. İnsan da farksızdır. İnsan sözcüğü halk arasında kullandığımız bir isimdir ve hepimiz "insan" derken ne kastettiğimizi biliriz. Ancak bilimsel terminolojide dikkatli olmak gerekir; zira terimler çok iyi tanımlanmazlarsa, iletişimde ve araştırmalarda büyük sorunlar çıkacaktır. Buna az sonra döneceğiz.

İnsan sözcüğünün bilimsel olarak pek anlamlı olmamasının ikinci nedeni ise evrimdir. Evrimsel süreçte canlılar çok yumuşak bir şekilde değişirler. Bir tür, yeni bir türe son derece ufak basamakların birikimiyle geçer. Dolayısıyla canlıları sınıflandırmak çok güçtür. Bu nedenle taksonomistler (ya da "taksonomlar"), paleontologlar, arkeologlar ve antropologlar sürekli birbirleriyle kavga ederler. Türler arası geçiş öylesine yumuşak, evrim öylesine narin bir süreçtir ki; türleri net çizgilerle birbirinden ayırmakta zorlanırız. Ne zaman ki araya yeterince zaman koyarız, o zaman iki tür arasındaki fark daha belirgin hale gelir. Fakat bu defa da eklediğimiz zamandan ötürü kimi zaman aradaki geçişte bulunan türleri atlayabiliriz. Bu nedenle bilim insanları son derece titiz bir şekilde çalışarak türleri isimlendirmeye ve birbirinden ayırmaya çalışırlar. Böylelikle evrimsel süreçte hangi türün hangisinin atası olduğu, kimin kimden evrimleştiği, hangi türlerin daha yakın, hangi türlerin daha uzak akraba oldukları anlaşılabilir. 

Uzaylıların Dünya'yı ziyaret ettiğiyle ilgili bol miktarda sahte haberi medyada bulmak mümkün. İnsanlar, hayal güçleri dolayısıyla kendilerinden başka ve üstün bir varlığın bizi ziyaret ettiğine inanmak istiyorlar. Bunun için imkanlarının sınırlarını zorlayarak uydurma kanıtlar bile yaratıyorlar veya tamamen alakasız açıklamaları olan verileri uzaylılar lehine çarpıtıyorlar. Bu konuda kapsamlı bir yazıyı burada yazmıştık; bu nedenle detaylarına tekrar girmeyeceğiz.

Bu yazıda her türlü komplo teorisi ve yalanı bir kenara bırakıp, bizden çok daha gelişmiş bir medeniyetin bize ulaşmak için ne tarz bariz problemlerin üstesinden gelmesi gerektiğine bir bakış atacağız. Böylece medyada dolaşan iddialar bir yana, uzaylılar varsa bile (ki var olmamaları için herhangi bir neden yok), Dünya'yı ziyaret etmelerinin neden pek olası olmadığını göstermeye çalışacağız.

Kaynakça:https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/0001616089902125.Eritilerek bükülmüş camsı Fe-22.5Al-10Zr metali (atomik yüzde cinsinden konsantrasyon), yüksek kristalleşme sıcaklığı olan 650°C ve koruyucu bir oksit tabakası oluşturma kapasitesi nedeniyle yüksek sıcaklıkta oksidasyon çalışması için ilginç bir malzemedir. Eriyik bükümlü şeridin iki yüzeyinin yakınındaki bileşim varyasyonunu incelemek için enine kesit numunelerine analitik elektron mikroskobu uyguladık. He-soğutmalı yüzeyin altında ≈200 nm X-ışını enerji dağılım spektroskopisi kullanılarak alüminyum tükenmiş bir katman tespit edildi. Tekerlekle soğutulan yüzeyin altında derinliğin bir fonksiyonu olarak hiçbir bileşim değişikliği gözlenmedi. Bu malzemenin kristalleşme sıcaklığının hem altında hem de üstünde kristalleşme davranışı da incelenmiştir.8 A13Zr , polimorfik kristalleştirme yoluyla. 700°C'de, kristalleşme sıcaklığının üzerinde, Fe8Al3Zr , katı hal reaksiyonu ile denge fazı olan Fe10Al4Zr3'e dönüştü .