Eroin (veya "diasetilmorfin" veya "diamorfin"), öforik etkilerinden ötürü uyuşturucu olarak kullanılan kimyasallardan biridir. Eroinin etkileri çok hızlı bir şekilde başlar ve saatlerce sürebilir.^[1] Tipik olarak damara enjekte edilen ama solunarak, burna çekerek veya sigara gibi içerek de vücuda alınabilen eroin, bağımlılığından kurtulması en zor uyuşturuculardandır. Ne yazık ki eroin bağımlılığı, özellikle 21. yüzyılda dikkate değer bir şekilde artışa geçmiştir.^[2]

Eroinin özü, "haşhaş" veya "afyon çiçeği" olarak da bilinen Papaver somniferum türü bitkiden elde edilen "opium" maddesidir.^[3] Bu sebeple bu tür kimyasallara "opioid maddeler" denir. Bazı opioidler, yasal reçete ile, tedavi amaçlı kullanılır. OxyContin, Vicodin, Percocet bunlara örnektir. Bazı ülkelerde reçeteli opioidler kronik ağrı, kas ağrısı ve ameliyattan kaynaklanan ağrı ve acı hislerini dindirmek için kullanılır. Ayrıca çocuk doğumunda, kalp krizi sırasında veya opioid takviye terapisinde de eroinden faydalanılabilir.^[4][5] Bu tür tıbbi kullanımlarda genellikle intravenöz olarka verilir; fakat intramasküler veya subkütanöz enjeksiyon yoluyla ve hatta tablet olarak ağız yoluyla vermek de mümkündür.

Canlılar doğaları gereği rekabetçidir; fakat işbirliği de yaygındır. Genler, genomlarda işbirliği yaparlar; hücreler, dokularda işbirliği yaparlar; bireyler, toplumlarda işbirliği yaparlar. İçlerinde toplu eylemin bireyler arasındaki işbirliğinden doğduğu hayvan toplumları yüksek düzeyde toplumsal karmaşıklık sergilerler. Bu gibi toplumlar yalnızca böcekler, memeliler ve kuşlar arasında yaygın olmayıp amip gibi basit türlerde bile görülürler (Görsel 1).

Hayvan toplumları yapı bakımından üreme yetisine sahip tek bir dişinin yüzlerce, binlerce, hatta milyonlarca kısır işçi tarafından desteklendiği tümtoplumsal (ösosyal) böcek kolonilerinden bir veya daha çok üreyen birey ile az sayıda üremeyen bireyden oluşan ve işbirliği yaparak üreyen omurgalı topluluklarına kadar değişiklik gösterirler. Toplu halde yaşayan türlerin çeşitliliği göz önüne alındığında neden bazı türler karmaşık toplumlar oluşturur da onlarla yakın akraba olan diğer türler oluşturmazlar? Bu toplumlar içinde neden bazı bireyler üremeye yatkınken diğerleri kendi üreme çabalarını erteleyip başkalarının yavrularını yetiştirmeye yardımcı olurlar? Bu ve başka soruların yanıtlarını belirlemek, toplulukların nasıl ve neden oluştuklarını ve topluluklar içerisinde bireylerin davranışsal rollerinin nasıl belirlendiğini düşünmeyi gerektirir. 

Dünya’nın yörüngesindeki değişiklikler, binyıllardır iklim değişimlerinin zamanını belirlemede etkili olmuşlardır. Paleoiklim, uzak geçmişteki bu iklim değişikliklerin araştırılması ve modellenmesini konu alan bir bilim dalıdır ve günümüzde paleoiklimbilimciler bu değişimlerin uzak atalarımızın yaşam alanlarını değiştirip değiştirmediklerini ve değiştirdilerse nasıl değiştirdiklerini araştırmaktadırlar. 

İnsan türünün evrimindeki kritik dönüm noktaları ve davranışsal gelişimlerin, çevresel etkenler tarafından şekillendirildiği düşüncesi Darwin’den bu yana varlığını sürdüren bir fikirdir. Her ne kadar bir yüzyıl boyunca çeşitli hipotez ve modeller öne sürülmüş, geliştirilmiş ve/veya geride bırakılmış olsalar da, evrimdeki temel itici gücün fiziksel ve cansız çevredeki değişiklikler olduğu görüşünü savunan “Çevresel Determinizm” düşüncesi ve bu düşüncenin insansıların evrimi üzerindeki olası etkileri günümüzde hala daha canlılığını sürdüren bir konu. Her ne kadar işin sonunda evrimsel değişimlerin ardındaki temel kuvvetlerden birisi belirli canlı nüfusları üzerine etki eden yerel ölçekteki çevresel süreçler olsa da, bu gibi değişimler genellikle kendilerinden çok daha büyük olan bölgesel ya da küresel ölçekteki iklimsel yönelimlerin dahilinde gerçekleşirler. (Ç.N: Yazı boyunca kullanılacak boyut kavramları küresel>bölgesel>yerel şeklinde olacaktır.)

1942 yılında yayımlanan İlhamın Anatomisi isimli kitap, başarıyı şöyle tanımlar:

Modern tarihimizin kahramanlarından pek azı büyük Carl Sagan kadar başarılıdır. Kongre Kütüphanesi tarafından elde edilen, Sagan'a ait bir okuma listesi de, bu geniş açılı, birden fazla disipline yönelik merak ile saha içi uzmanlığın karışımını bizlere göstermektedir. Bu uzmanlık karışımı (ya da hezarfenlik), sağlıklı bir okuma kombinasyonu ile de desteklenmektedir.

2000 yılında ABD, ülkede kızamık hastalığının artık bittiğini açıkladı. Şüphesiz bu büyük başarının en önemli faili aşılar. Ancak sadece 2019 yılının sadece ilk üç ayında kızamık vakasına 314 kez rastlanınca, bu vakaların görüldüğü başlıca yerlerden olan New York’un Rockland bölgesinde olağanüstü hal ilan edilerek, aşısız çocukların halka açık alanlara girmeleri yasaklandı. Uzmanlara göre bunun nedeni olan aşı karşıtlığı hareketi, Dünya Sağlık Örgütü tarafından 2019 yılında sağlığa karşı en önemli tehditlerden birisi olarak gösterildi. 

2018 yılında yapılan bir araştırmada insanların %16’sının, küresel ısınmanın bir düzmece olduğuna inandığı ortaya çıkmış. Benzer şekilde insanların %37’si, aslında kanserin ilacının bulunduğuna ancak ilaç firmalarının baskısıyla bu gerçeğin örtbas edildiğine inanıyor. Yaklaşık %20’si, aya hiç gidilmediği görüşünde. İnsanların %5’i Yahudi soykırımı diye bir şeyin var olmadığını düşünüyor, %2’si dünyanın düz olduğunu düşünüyor, %4’ü ise dünyanın, insan görünümlü uzaylı sürüngenler tarafından yönetildiğine inanıyor.