Bu yazıyı okurken muhtemelen sabit bir şekilde, hiç hareket etmeksizin oturduğunuzu hissediyorsunuz. Ancak kozmik bir skalada bakacak olursanız, hiçbirimiz hareketsiz değiliz. Her şey, durmaksızın hareket etmektedir.

En basitinden, ekvator üzerinde ölçecek olursak Dünya, kendi etrafında saatte 1670 kilometre hızla dönmektedir. Ekvatordan 39.9^o kuzeyde bulunan Ankara'da yaşayan birisi için bu hız, saatte 1280 kilometre civarındadır. Bu, saniyede 0.36 kilometreye ya da saniyede 360 metreye denk gelmektedir! O kadar da hızlı sayılmaz, öyle değil mi?

Hepimizin bildiği, bir yandan sevip bir yandan nefret ettiğimiz standart ders kitaplarının bazı eksikleri vardır. Bence bu kitaplar, bazı temel fizik konularını aşırı derecede basite indirgemeye çalışırken, ciddi kavram karmaşalarına yol açıyor ve inanması güç hikayeler anlatıyor. Bu görüşümü desteklemek için, bir batarya ve ampul ile örneklenen basit devreleri seçiyorum; bundan daha basit bir devre bulabilir miyiz ki? Bu örneği, tüm lise ve çoğu üniversite seviye ders kitaplarının iyice ortaya koyamadığı önemli fizik kurallarını keşfetmek için ve bu kitaplarla çalışmaktan kaynaklanan kavram karmaşalarını meydana çıkarmak için kullanacağım.

Bu makalede 4 ana kısım olacak: 1. Kısım: Problemi size tanıtma. 2. Kısım: Enerji transferiyle alakalı kavram karmaşasına göz atma ve daha iyi bir modelin hızlı özeti. 3. ve 4. kısımlarda ise basit fiziğin detayına ineceğiz ve alternatif modeli, ilkeleri daha detaylıca uygulayarak savunacağız. Probleme genel bir bakış ve sonuç için sadece 1. ve 2. kısımları okumanız yeterli.

Gıda takviyeleriyle ilgili reklamları izlediğinizde veya süpermarket reyonlarında dolaştığınızda yediklerinizin yeterince besleyici olmadığı izlenimine kapılabilirsiniz. O halde antioksidanlar gibi faydalı bileşenleri pratik bir hap haline getiren takviyelerden destek almak varken kendinizi neden sadece meyve sebze tüketmekle sınırlayasınız ki?

Bu mantıklı bir fikir gibi görünüyor. Eğer brokoli ve havuç gibi yiyeceklerde doğal olarak bulunan antioksidanlar sağlığımız için faydalı ise aynı bileşenleri içeren bir takviyeler de faydalı olmalı, değil mi? Ancak durum tam olarak öyle değil!

Journal of Vertebrate Paleontology dergisinde yeni yayımlanan bir makale, ankilozorların Kuzey Amerika'da Orta Kretase'de varlığını doğruluyor.

Ankylosauria kladı, otçul, kuş kalçalı (ornithischian), kaplumbağalara benzer kemikli osteodermler şeklinde zırha sahip dinozorları içeren bir gruptur. İlk olarak Orta Jura'da, Kuzey Afrika'da ortaya çıkmışlardır. İsimleri Latince "kavisli kertenkele" anlamına gelir. Bir topuza benzeyen kuyrukları, ankilozorları karakterize ettiği düşünülen oldukça özel yapılardır.

Domuz eti, tanım olarak, özellikle evcil domuzdan (Sus domesticus) elde edilen etin genel adıdır. Domuz eti, günümüzde birçok ülkede ciddi miktarlarda tüketilmektedir; ancak aynı zamanda gerek dini nedenlerle gerekse de domuz eti etrafında dönen hatalı bilgiler dolayısıyla çokça tartışmaya neden olmaktadır. Bu yazıda, domuz etinin ne olduğuna, besin değerlerine, sağlık açısından analizine ve konu hakkındaki mitlere değinecek, işin aslını öğrenmeye çalışacağız.

Domuz eti, %36'lık tüketim oranıyla Dünya çapında en çok tüketilen et türüdür.^[1] Domuz etinden sonra sırasıyla %35 ile tavuk eti ve %22 ile biftek (dana eti) gelmektedir. Aşağıdaki grafikte, çeşitli ülkelerde ortalama bir kişinin yılda tükettiği et miktarı, farklı et türlerine göre, kilogram cinsinden verilmiştir:

Çoğumuzun zihninde son buzul periyodu ile özdeşleşmiş bir hayvan olan yünlü mamut, (Mammuthus primigenius) kuzey yarı kürenin soğuk ve kuru düzlüklerinde yaşamış otçul bir memeli türüdür. Yaklaşık 400,000 yıl önce step mamutlarından tür olarak ayrılan yünlü mamutların boyları 2.6 ile 3.4 metre arasında değişirken, ağırlıkları 4-6 ton civarındaydı.

Ne yazık ki dünya üzerinde gezen son yünlü mamutlar, yaklaşık olarak M.Ö. 1700'lerde Wrangel adasında dünyaya veda etmiştir. Artık etrafta göremediğimiz bu canlılar, Proboscidea (Hortumlular) sınıfının Elephantidae (Filgiller) familyasına mensuptu.

Tüm olası moleküllerin içinde yalnızca ikisi muazzam bir çeşitlilik gücüne sahip. DNA ve RNA, genetik bilgiyi saklama ve uygun koşullarda onu aktarabilme yeteneğine sahip yegane iki molekül, tekrar eden kıvrımların içinde bilinen tüm canlı türlerinin tüm yapıtaşlarını kodlamakla ve barındırmakla mükellef iki güçlü polimer...

Her ne kadar bu konudaki ustalıkları ve eşsizlikleri uzun süredir su götürmez bir gerçek olsa da, durum değişmiş görünüyor, artık yalnız değiller. MRC Moleküler Laboratuarı’ndan Vitor Pinherio ve Philipp Holliger doğal seçilim yoluyla evrimleşebilen ve genetik bilgiyi saklayabilen 6 yeni alternatif polimer üretmeyi başardı. XNA’lar (Xeno/Yabancı Nükleik Asit) adıyla anılan bu moleküllerin hiçbiri doğada bulunmuyor, tam anlamıyla insanlığın en yeni şaheseri, sentetik uygulamalarda bir başka gün doğumu... XNA’nın oluşum aşamasını incelemeden önce, diğer iki nükleik asite değinmekte fayda var.