Endosimbiyotik Teori (veya Simbiyogenez Teorisi), biz insanların da dahil olduğu, daha karmaşık yapılı hücrelere, çekirdeklere ve zarlı organellere sahip olan ökaryotların; daha basit yapılı, çekirdeksiz ve zarlı organelleri bulunmayan bakteriler ve arkeler gibi prokaryotlardan nasıl evrimleştiğini anlamamızı sağlayan bilimsel bir teoridir.

Endosimbiyotik Teori'ye ökaryotik zarlı organeller, aslen bağımsız prokaryotlar olarak yaşamını sürdüren varlıklardı; ancak evrimsel süreçte bir noktada daha iri prokaryotlar tarafından endositoz (ya da daha spesifik olarak, fagositoz) yoluyla hücre içine alındıklarında, tam olarak sindirilemediler; bunun yerine, o hücreyle "kaynaştılar" ve bir "ağ kurdular". Böylece zarlı organellere sahip olmayan prokaryotlardan, zarlı organellere sahip ökaryotlar evrimleşmiş oldu.

Karanfil (Syzygium aromaticum veya Eugenia caryophyllata), Myrtaceae familyasının bir üyesi olan, 10-20 m yüksekliğe kadar büyüyen, 100 yıl veya daha fazla yaşayabilen orta boy bir ağaçtır. Karanfil, eski ve değerli bir baharattır ve Türkiye'nin güneyinde bulunan sıcak iklimli bölgelerde yetişmektedir.

Karanfil taneleri, 10-17 milimetre uzunluğunda ve çivi biçiminde; keskin kokulu, yakıcı ve bahar lezzetlidir. Kabuğu gri, yapraklar elips şeklinde ve kıpkırmızı çiçeklerle bezelidir; kokuludur. Çiçekler, sepaller ile çevrili, etli bir hipantiyum ile hermafrodittir. Meyve, yaklaşık 2.5 santimetre uzunluğunda mor bir yemiştir (İng: "drupe"). Yaprakları yaz-kış yeşildir. Ağaç, 5-6 yaşına gelmeden önce ürün alınmaz. En iyi ürün, 10 yaş civarında alınır. Ağacın henüz açılmamış tomurcukları Haziran ve Aralık'ta toplanıp güneşte kurutulur.

Şubat 2024’te Scientific Reports dergisinde yayınladıkları rapora göre İran'ın güneydoğusunda keşfedilen küçük bir taş şişe içinde, 4.000 yıl önce dudak boyası olarak kullanılmış olması kırmızı bir kozmetik ürünü bulunuyor. Bu nadir buluntu, bilimsel olarak belgelenmiş ve analiz edilmiş en eski ruj örneği olabilir.^[1]

Analiz edilen örneğin %80'inden fazlası, başta hematit olmak üzere koyu kırmızı renk üreten minerallerden oluşuyordu. Karışım ayrıca koyu tonlara sahip manganit ve braunitin yanı sıra diğer minerallerin izlerini ve sebzelerden ve diğer organik maddelerden yapılan mumsu maddeleri de içeriyordu.

FU Orionis'in ALMA gözlemleri, geçmişteki bir gaz akışından kaynaklanan kütleçekimsel birikimin genç yıldızlarda nasıl ani parlaklığa neden olduğunu ortaya koyarak yıldız ve gezegen oluşum süreçlerine ışık tutuyor.^[1]

Orion takımyıldızındaki ikili yıldız sistemi olan FU Orionis, ilk kez 1936 yılında merkezdeki yıldızın aniden normalden 1.000 kat daha parlak hale gelmesiyle gökbilimcilerin dikkatini çekti. Ölmekte olan yıldızlardan beklenen bu davranış FU Orionis gibi genç bir yıldızda daha önce hiç görülmemişti. Bu garip olay, yeni bir sınıflandırmasında yeni bir isme ilham verdi. FUor yıldızları, birdenbire parlayarak parlaklık patlaması yaşarlar, ardından yıllar sonra tekrar soluklaşır.

Bilim, insanlık tarihinin başlangıcından bu yana doğanın sırlarını çözme ve evrenin işleyişini anlama arzusu üzerine kuruludur. İlk dönemlerde basit bir merakla başlayan bu yolculuk, zamanla karmaşık ve uygulamalı bilim dallarının gelişimiyle evrimleşmiştir. Modern çağda, bilim artık sadece teorik bir arayış olmanın ötesine geçerek, insan hayatını doğrudan etkileyen, şekillendiren ve dönüştüren bir güce dönüşmüştür. Bu süreçte bilim, insan kültürünün ayrılmaz bir parçası haline gelmiş; etik değerler, doğrular ve yanlışlar ile kavramların uygulanabilirliği gibi unsurlarla iç içe geçmiştir.^[1]

Teoride mümkün olan bir fikrin pratikte her zaman işlevsel olmayabileceği, bilim dünyasının sıklıkla karşılaştığı bir paradokstur. Bir fikrin teorik açıdan kusursuz olması, gerçek dünyada aynı başarıyı garanti etmez. Bu sebeple, bilimsel keşiflerin ve teorilerin pratik uygulamalarının etik, sosyal ve çevresel faktörler göz önünde bulundurularak dikkatle incelenmesi gereklidir.^[2]

1889 yılında Tesla Paris'teki 1889 Exposition Universal'a yolculuk yaptı ve Heinrich Hertz' in radyo dalgalarını da içerdiği elektromanyetik radyosunun varlığını kanıtlayan 1886-88 yılları arasındaki deneyler öğrendi.

Tesla bu yeni keşfi "canlandırıcı" buldu ve onu tamamen keşfetmeye karar verdi. Deneyleri tekrarlayarak ve daha sonra onları genişleterek Tesla, geliştirilmiş bir ark aydınlatma sisteminin bir parçası olarak geliştirdiği yüksek hızlı bir alternatöre sahip Ruhmkorff bobinine güç vermeye çalıştı. Ancak yüksek frekans akımının demir çekirdeği aşırı ısıttığını ve bobindeki birincil ve ikincil sargılar arasındaki yalıtımı erittiğini buldu. Tesla bu sorunu birincil ve ikincil sargılar ile bobinin içinde veya dışında farklı pozisyonlara hareket ettirebilen bir demir çekirdek arasındaki yalıtım malzemesi yerine hava boşluklu Tesla Bobini ile çözdü. Ayrıca Tesla Bobini Nikola Tesla tarafından 1891 yılında icat edilmiştir.

Bizim kadar akıllı olan bir bilgisayar yaratmanın ne kadar inanılmaz derecede zor olduğunu öğrenmek kadar insan zekasını takdir ettirecek bir şey yok. Gökdelenler inşa etmek, uzaya insan yollamak, Büyük Patlama'nın nasıl gerçekleştiğinin detaylarını bulmak — bunların hepsi beynimizin nasıl çalıştığını anlamaktan ve onun kadar havalı bir şey yapmaktan çok daha kolay şeyler. Şu an itibarıyla insan beyni, evrende bilinen en karmaşık cisim.

İlginç olan şey şu, YGZ (yalnızca tek bir alanda değil, genel olarak insanlar kadar akıllı bir bilgisayar) yaratmanın zor kısımları, düşündüğünüz şeyler değil. Bir salisede iki tane on basamaklı sayıyı çarpabilen bir bilgisayar yapmak — inanılmaz derecede kolay. Bir köpeğe bakıp onun köpek mi kedi mi olduğunu söyleyebilen bir tane yapmak — zor bir iş. Satrançta herhangi bir insanı yenebilecek bir YZ yapmak mı? Tamamdır. Altı yaşında çocuklar için hazırlanan resimli bir kitaptan bir paragrafı okuyup yalnızca kelimeleri değil, anlamlarını da kavrayabilecek bir YZ yapmak mı? Google şu an bunun için milyarlarca dolar harcıyor. Zor şeyler — hesap, finansal piyasa stratejileri, dil çevirmek — bir bilgisayar için son derece kolay, fakat kolay şeyler — görme, hareket etme, algılama — çıldırtıcı derecede zor. Veya, bilgisayar uzmanı Donald Knuth'un sözleriyle, “Yapay Zeka şimdiye kadar ‘düşünme’ isteyen neredeyse her şeyi yapmayı başardı, fakat insanlar ve hayvanların 'düşünmeden’ yaptığı birçok şeyde başarısız oldu.”