Aslanlarla Yüz Yüze Gelen Yavru Babun: Doğadan Bir Aslan Şefkati ve Babun Kahramanlığı Öyküsü...

Botswana'nın kuzeyinde bulunan Selinda Kampı'nda fotoğrafçılık yapan Evan Schiller ve Lisa Holzwarth, çalılar arasında duran büyük bir babun grubu gördüler. Lisa, 30-40 arasında babun olduğunu hatırladığını belirtiyor. Babunlar açık bir şekilde korkmaktaydılar. Bunu anlamak oldukça kolaydı: Bağrıyorlar, çağrıyorlar, çığlıklar atıyorlar ve her biri bunu aynı yöne doğru yapıyorlardı. Sonunda tehdidin kaynağı anlaşıldı: Yüksek otların arasından iki tane dişi aslan çıktı ve hemen arkalarından 2 tane daha dişi aslan geldi.

Onları görür görmez babunlar arasında bir kaos çıktı. Hepsi dört bir yana dağıldılar. Ölü bir ağacın üzerinde duran bir babun, köşeye sıkıştığını anlayınca hemen aşağıya inip kaçmayı denedi. Ancak dişilerden biri onu bırakmaya niyetli değildi ve üzerine 2 güçlü çene kapandı. Aslanın çenesi arasına boynu sıkışan babun kısa sürede öldü. 

Ancak olay sona ermemişti. Ölen babunun kılları arasından ufak bir yavru kayarak aşağı indi ve aslanın önüne düştü.

İçgüdüleri hemen devreye giren ufaklık, hızla ağaçlara doğru koştu ve en yakındakine tırmandı. Daha doğrusu tırmanmaya çalıştı. Normalde bu kadar küçük yavruları anneleri, yavrular yeterince güçlenene kadar iter ve tırmanmalarına yardımcı olur. Ancak annesi, az önce ölmüştü. Dolayısıyla ufaklık, pek ileriye gidemeden ağacın ortasında kalıverdi.

Dişi, sakince ona yanaştı ve incelemeye başladı. Ancak bir gariplik vardı. Ufak bir pençe darbesiyle bile paramparça edebileceği yavruyu öldürmedi ve onunla oynamaya başladı. Onu ağzıyla yakalayarak açık bir alana götürdü ve pençeleri arasına yerleştirerek öylece bekledi. Bu anda, çok ilginç bir "davranışsal sapma" yaşandı. Bebek babun, kendisini koruyan aslanı annesi zannederek memesini emmeye çalıştı. Aslında orada memesi bile yoktu, annenin boynunu emiyordu. Yani aslında kendi annesinde memelerin olması gereken yükseklikte bir yerleri emmeye çalışıyordu.

Bu sırada, 2 adet erkek aslan olay yerine geldi. Dişiler bundan son derece rahatsız olmuşlardı. Hızla erkeklerin üzerine giderek onları kovaladılar. Bunu hemen "yavruyu koruma" davranışına yormak hatalı olacaktır. Çünkü dişiler, çiftleşmeye hazır olmadıklarında ya da gelen erkeklerden hoşlanmadıklarında onları sıklıkla kovarlar. Bu, son derece sıradan bir kovuş olabilir. Öte yandan "yeni oyuncaklarını" koruyor da olabilirler tabi... 

İşte erkeklerin gelmesiyle ortalık karışınca, bebek babun kendi başına kaldı ve o anda "kahraman" bir diğer babun devreye girerek hızla aslanların arasına girdi, yavruyu aldığı gibi kaçtı ve ağaçlara tırmandı. Bu, muhtemelen yavrunun babası değildi; ancak bir başka yavrunun babası olan bir erkekti. Böylece yavru kurtuldu; aslanlar oyuncaklarını kaybetti ancak aslen orada olma sebepleri olarak, yavrunun annesini yemeyi başardılar. 

Doğada avlamaya değmeyecek kadar küçük bireyler nadiren de olsa avcıların elinden kurtulabilirler. Bunun sebepleri halen net olarak bilinmemektedir; ancak birkaç sebebi olabilir.

Birisi, söylediğimiz gibi avcıların, henüz yeterince büyümediği için yeterli et hacmine sahip olmayan avlarla uğraşmamaları olabilir. Öteki bir sebep, yavruların canlıların kendi yavrularını andırıyor olmasından ötürü avcıların avlama isteğini baskılıyor olması olabilir.

Bir diğer sebepse, basitçe, hayvanların bildiğimiz gibi tamamen otomatik çalışan varlıklar olmadığı, bizler gibi düşünerek kendi kararlarını alabildikleri (ama yine de birçoğunun yoğun olarak içgüdülerle davrandığını biliniz) ve bu sebeple avcıların neyi avlayacaklarını seçebilmeleri olabilir.