Ana Britannica'da "ölmüş bir kişinin, ölüler ülkesinde yaşadığına ve bir biçimde yaşayanlar dünyasına dönebildiğine inanılan ruhu ya da görüntüsü" olarak tanımlanmış ve birçok kaynakta da benzer tanımlar bulunmakta.[1]
Hayaletlerin genelde belirli bir nedenle (kin, geçmişteki bir katliam, dehşet) kişileri, yerleri ziyaret ettiklerine; kimi kişileri sürekli rahatsız ettiklerine; doğal olmayan seslerle (müzik, gıcırtı, çığlık, kahkaha) ve ışıklarla onları korkuttuklarına inanılır.
Bunların insan tininin yarattığı imgesel varlıklar oldukları ve gerginliğin, iç sesin, yalnızca küçük bir topluluk tarafından deneyimlenen –açıklanamayacağı sanılan– kimi olayların açıklaması olarak türetildiği söylenebilir. Bunun yanında çeşitli rahatsızlıklardan (örn. alzaymır) kaynaklanan sanrıların da hayalet görmekle ilgili olabileceği düşünülür.[2] Birçok dinde de gerek hayaletlerin, gerek kötü tinlerin, cinlerin vb. olması[3] da, kişilerin hayaletler gibi tinsel varlıklara olan inancını güçlendirir.
Bir sözdebilim olarak değerlendirilmesine[4] karşın; gerek Türkiye'de[5], gerek küresel olarak[3] hayalet inancı var olmayı sürdürmektedir.
Kaynaklar
- Nazar Büyüm, et al. (1994). Ana Britannica (Cilt 15). Yayınevi: Ana Yayıncılık. sf: 89.
- H. Furuya, et al. (2006). A Case Of Progressive Posterior Cortical Atrophy (Pca) With Vivid Hallucination: Are Some Ghost Tales Vivid Hallucinations In Normal People?. Journal of Neurology, Neurosurgery, and Psychiatry, sf: 424. doi: 10.1136/jnnp.2004.055939. | Arşiv Bağlantısı
- B. Radford. Are Ghosts Real?. (18 Haziran 2021). Alındığı Tarih: 4 Aralık 2022. Alındığı Yer: LiveScience | Arşiv Bağlantısı
- B. Radford. Ghost-Hunting Mistakes. (1 Kasım 2010). Alındığı Tarih: 4 Aralık 2022. Alındığı Yer: Skeptical Inquirer | Arşiv Bağlantısı
- Ö. ÇOBANOĞLU. (2003). Türk Folklorunda "Kaybolan Otostopçu Hayalet Kız Efsanesi". Türkbilig, sf: 41-55. | Arşiv Bağlantısı