Yaşamın Kökeni ve İspat Yükümlülüğü

Charles Darwin çığır açan kitabı Türlerin Kökeni'ni yayınladığında, zeki bir zihnin eylemlerinden ayrı olarak biyolojik yaşamın belirgin tasarımını açıklamak istiyorsa kanıt yükünün kendisinde olduğunu fark etti. Ve bunu, türlerin doğal seçilim süreciyle nasıl ortaya çıktığına dair bir açıklama sağlayarak yapmaya çalıştı. Darwin'in teorisi sonunda bilim camiası arasında büyük kabul gördü ancak Darwin'in makul bir açıklama bile sunmaya çalışmadığı bir alan vardı ilk çoğalan hücrenin kökeni. Bu, bulmacanın çok önemli bir parçasıydı ve öyle olmaya devam ediyor çünkü doğal seçilimin etki etmesi için, öncelikle doğal seçilimin etki edebileceği bir tür çoğalan organizma olması gerekir. Ve Darwin'in de kabul ettiği gibi, kanıt yükü akıllı tasarım fikrine karşı çıkanların üzerinde olduğundan, bu durum bilim camiası tarafından önemli miktarda araştırma yapılmasına yol açmıştır.

Bilim insanlarının hayatın nasıl başladığına dair bir fikri yok. Zaten bilim camiası şimdiye kadar hayatın kökenine dair makul bir açıklama bulmayı başaramadı. Durum o kadar umutsuz ki bazı bilim insanları hayatın uzaydan gelen uzaylılar tarafından kasıtlı olarak buraya yerleştirildiğini savunuyor.

Yaklaşık 4,5 milyar yıl önce Dünyanın oluşumundan sonra, Dünya milyonlarca yıl boyunca herhangi bir yeni organizma, devasa meteorlar tarafından neredeyse yok edildi. Araştırmacılar, 3,5 milyar yıl öncesine dayanan mikrobiyal yaşam kanıtları buldular ve bu da yaşamın oldukça hızlı bir şekilde ortaya çıktığını öne sürüyor. Peki kimya ilk olarak biyolojiye nasıl geçiş yaptı?

20. yüzyılın ortalarına kadar birçok bilim insanı ilk organizmaların kendi kendini kopyalayan proteinlerden oluştuğunu düşünüyordu. Francis Crick ve James Watson 1950'lerde DNA'nın genetik aktarımın temeli olduğunu gösterdikten sonra birçok araştırmacı moleküller olarak proteinler yerine nükleik asitleri tercih etmeye başladı. Ancak bu senaryoda büyük bir engel vardı. DNA, enzim adı verilen katalitik proteinlerin yardımı olmadan ne proteinler ne de kendi kopyalarını üretebilir. Bu gerçek, yaşamın kökenini klasik bir tavuk-yumurta bulmacasına dönüştürdü. Önce hangisi geldi, proteinler mi yoksa DNA mı?

RNA'nın belirli formları kendi enzimleri gibi davranabilir, kendilerini ikiye bölebilir ve tekrar birleştirebilir. RNA bir enzim gibi davranabilseydi, o zaman proteinlerin yardımı olmadan kendini çoğaltabilirdi. Ancak "RNA dünyası" hipotezi sorunlu olmaya devam ediyor. RNA ve bileşenlerinin en iyi koşullarda, bir laboratuvarda, makul prebiyotik koşullar altında sentezlenmesi zordur. RNA sentezlendikten sonra, yalnızca bilim insanının büyük miktarda kimyasal iknasıyla kendisinin yeni kopyalarını üretebilir. RNA doğal olarak ortaya çıksa bile, Darwinci evrimi yönlendirecek doğru sırayla gerçekleşme olasılığı düşük görünüyor.

RNA dünyası o kadar tatmin edici değil ki bazı hayal kırıklığına uğramış bilim insanları çok daha uçuk kelimenin tam anlamıyla spekülasyonlara başvuruyor. En şaşırtıcı açıklama, bilim insanlarının bir zamanlar Crick tarafından ortaya atılan bir öneriyi yeniden canlandırmış olması. Yaşamın başlangıcına dair geleneksel teorilerden tatmin olmayan Crick, uzaylıların bir uzay gemisiyle Dünya'ya gelip milyarlarca yıl önce yaşamın tohumlarını buraya ektiğini varsaydı. Bu kavrama yönlendirilmiş panspermi denir. Pansperminin daha az dramatik versiyonlarında, mikroplar gezegenimize asteroitler, kuyrukluyıldızlar veya meteorlar aracılığıyla geldi.

Kökenlerimizi anlama arayışında son yirmi yılda yaşanan muazzam bir değişim, gökbilimcilerin diğer yıldızların yörüngesinde dönen 1.000'den fazla olası gezegeni tespit etmiş olmalarıdır. Bazıları "Goldilocks" bölgesinde görünüyor, yani bildiğimiz şekliyle yaşamın gelişmesi için kendi yıldızlarına ne çok yakın ne de çok uzak.

Belki de bu gezegenlerden birinde ortaya çıkan yaşamdan geliyoruz. (gülücük)