Baalbek Megaliti

Megalit, bir yapı ya da anıtı inşa etmek için ya tek başına ya da başka taşlarla birlikte kullanılan büyük bir taştır. En bilinen örneklerden birisi Birleşik Krallık’ta bulunan Stonehenge’dir. Baalbek (eski adıyla Heliopolis, yani Güneş Şehri), Lübnan'ın Bekaa ilinde yer alan ve Roma İmparatorluğu’na ait 2000 senelik Jüpiter Tapınağı’nın bulunduğu ilçedir. Günümüzde bu tapınağa ait 6 devasa sütun ve temelinde 27 adet büyük kireç taşı bloku bulunmaktadır. Bunların 24 tanesi 300’er ton iken, diğer üç tanesi de yaklaşık olarak 800 ton ağırlıktadır ve “Trilithon” olarak bilinmektedirler. 800 metre ötedeki taş ocağından getirilmişlerdi.

Bir trilithon normalinde iki büyük dikey taşın bir yatay taşı taşımasıdır, tıpkı Stonehenge’de görebildiğiniz gibi, ancak Jüpiter Tapınağı’nda böyle bir şey söz konusu değildir çünkü taşların üçü de yataydır, ancak bu adı yine de taşımaktadırlar. Tapınağın avlusunda kullanılan pembe granit MS 2.yüzyılda Mısır'daki Asvan’dan (tıpkı Khufu Piramit’in kral odasındaki gibi) gemi yoluyla getirtilmişti.

Bu tapınağın platformuna taşınması beklenen yeni taşlar Bekaa Vadisinde bulunan kireç taş ocağında bulundular. Genellikle 20 metre uzunluğunda ve enleri 4 x 4 metredir. Yapılan arkeolojik araştırmalarda yaklaşık 1000 ton ağırlığında olan bir taş bulunmuştu. “Hajjar al-Hibla” yani “Hamile Kadın” taşı (İng: Stone of the Pregnant Woman) olarak adlandırılmıştı, ancak bir çatlak oluştuğu için taşınamamıştı. Hemen karşısındaki yolun diğer tarafında yaklaşık 1240 tonluk bir diğer taş daha bulunmuştu. Bunlarla birlikte Alman Arkeolojik Enstitüsü ve Lübnan Üniversitesi’nden Jeanine Abdul Massih ile birlikte daha da şaşırtıcı bir şekilde 2014 yılında 1650 ton ağırlığında bir diğer taş hemen Hamile Kadın taşının kısmen altında bulunmuştu. Uzunluğu 19.6 metre ve enleri 6 x 5.5 metreydi. Bütün bu taşlar tamamıyla hazır değillerdi, hatta bulundukları taş ocaklarından bile ayrık değillerdi (Mısır kenti Asvan’daki bitirilmemiş olan ve 42 metre uzunluğa sahip 1100 tonluk Obelisk gibi).

“Neden bu kadar büyük taşlar yaptılar?” diye düşünebilirsiniz. Toprak erozyonu sebebiyle zamanla yapıların altı dengesizleşerek yapı yana doğru yatabilir, yani küçük parçalar yerine büyük parçalar kullanmanız daha dayanıklı olmalarını sağlayacaklardır. Bunun günümüzdeki örneği radye jeneral temellerdir. 

Bütün bu devasa taşlarla ilgili edinilen bilgilere göre tapınakla ilgili birbirinden farklı iddialar ortaya atılmıştır:

• Yahudi-Hristiyan inancında yer alan Habil, Tanrı’nın gazabından saklanabilmek için inşa edilmiştir.
• Nemrut’un (İncil’de geçen bir figür) emriyle devler tarafından inşa edilmiştir. Bu nedenle bazıları buraya ‘’Babil’in Kulesi’’ adını da vermiştir.
• Hz. Süleyman tarafından cinlerin yardımıyla inşa edilmiştir.
• Uzaylıların iniş alanı olarak kullanabilmeleri için inşa edilmiştir.
• Söylenen tarihlerden (yani MS 1. yüzyıldan evvel) binlerce sene önce Atlantisliler gibi üstün teknolojiye sahip bir uygarlık tarafından inşa edilmiştir.

Söz konusu “büyük ve ağır” taşlar olunca eski insanların bunları taşıma konusunda yeterli becerilere sahip olmadıkları iddia edilmektedir ya da mutlaka bizim sandığımızdan çok daha olağanüstü (fazlasıyla olağanüstü) teknolojilere sahip oldukları söylenir. 

Rusya’nın St. Petersburg şehrinde bulunan Bronz Atlı Adam (İng: Bronze Horseman) heykelinin üzerinde bulunduğu ve 1768 yılında Finlandiye Körfezi’nde yer alan 1250 ton ağırlığındaki Yıldırım Taşı (İng: Thunder Stone) imparatoriçe Catherine II’nin emriyle 18.yüzyılda gemiyle taşınmadan evvel 6 kilometre boyunca vinç yardımı kullanmadan insan gücüyle çekilmişti. Bunun gibi sayısız örnekler bu tarz şeylerin imkansız olmayışını göstermektedir. Jüpter Tapınağı’nın inşaatında ve Trilithon taşların taşındığı zamanlarda Romalılar'da hem vinç hem de tekerlek kullanımı vardı. Neticede o zamanki yakın dönemlerde toplamda 49 metre yüksekliğindeki “Pont du Gard” adlı su kemerini inşa eden aynı insanlardan bahsediyoruz.

Pixabay

Bununla birlikte tapınakla taş ocağının arasındaki mesafenin yakın olmasıyla birlikte taş ocağının kendisi inşa alanından az da olsa daha yüksek bir eğime sahiptir, yani söz konusu taşları “yerden kaldırmayı” gerektirmeyecek bir durum da söz konusu olabilir. 1977’de antik mimarlıkla ilgilenen arkeolog Jean-Pierre Adam bu taşlar üzerinde bir analiz yaparak silindirlerin yardımıyla birlikte ırgatların ve kasnakların kullanımıyla yaklaşık 557 ton ağırlığının 512 işçi tarafından çekilebileceğini hesaplamıştı (bazı iddialar bu taşların taşınması için 40,000 işçinin olması gerektiği gibi uçuk bir sayı belirtmektedir, ki 512 sayısı bunun yanında oldukça düşük ve daha akla yatkın bir sayıdır).

Ülkede yaşanılan bazı huzursuzluklar gereği yapılan çalışmalar aksamıştır, bu sebeple taşların nasıl taşındıkları konusunda tam bir netlik yoktur, ancak tarihten bildiğimiz diğer örnekleri göz önünde bulundurduğumuz zaman bunun imkansız olmadığını da bilmekteyiz, bu sebeple “olmayan” devlerin ve “görülmemiş” uzaylıların yardımına ihtiyaç duyulduğunu düşünmüyoruz.

Hazırlayan: Neşe Abbak, 2017