Nature Biotechnology dergisinde yayımlanan bir çalışma, yapay zekanın bilim insanlarının o proteinlerin nasıl göründüğünü bilmedikleri durumlarda bile; vücutta zararlı proteinlere yapışıp onları parçalayabilen küçük, ilaç benzeri moleküller tasarlayabildiğini ortaya koyuyor.

Bu çığır açan gelişme, aralarında bazı kanser türleri, beyin hastalıkları ve viral enfeksiyonların da bulunduğu, geleneksel ilaç geliştirme yöntemlerine uzun süredir direnen hastalıklar için yeni tedavilerin önünü açabilir.

Eşcinsellik, bir türün bir bireyinin, kendisiyle aynı cinsiyetten bir diğer bireye karşı romantik veya cinsel bir çekim hissetmesi veya bu iki birey arasında cinsel etkileşim yaşanmasıdır.^[1][2][3] Bu bakımdan eşcinsellik, bir cinsel yönelim grubudur ve kişinin kendi biyolojik cinsiyetinden olan diğer bireylere yönelik kalıcı bir duygusal, romantik ve/veya cinsel çekim hissetmesi olarak tanımlanabilir. Doğal olarak bu cinsel yönelim, kişinin deneyimlediği bu duygulara uygun olan davranışlar sergilemesini ve bu türden duygular deneyimler yaşayanlarla ortak bir komünite olma algısını da içerir.^[4]

Tarihte, eşcinsellere karşı çok sert ve çok acımasız birçok kampanya yürütülmüş olmasına karşın, bilimin ve toplumsal algının göreceli olarak gelişmiş olması sayesinde, bu karşıtlıklar (Türkiye de dahil hala birçok coğrafyada etkisi sert bir şekilde hissedilmekle birlikte) giderek azalmaktadır. Bu azalmada, bilimsel algımızın gelişmesinin, toplumsal hareketlerin dönüştürücü etkisinin ve halk arasında evrimin artık çok daha iyi anlaşılıyor olmasının çok büyük bir rolü olmuştur. 

Eşeyli üreme ökaryotik hücrelerinden oluşumundan sonra ortaya çıkan evrimsel bir yeniliktir. Çoğu ökaryotun eşeyli üremesi gerçeği, evrimsel bir başarının göstergesidir. Bu durumun bazı dezavantajları olduğu kanıtlansa da çoğu ökaryot için üremenin tek yolu eşeyli üremedir.

İlk bakışta eşeysiz üreme, eşeyli üremeden daha avantajlı gibi görünebilir. Öncelikle, ebeveynlere genetik açıdan benzer olan döller evrimsel açıdan daha avantajlıymış gibi yorumlanabilir. Eğer ebeveyn, bir habitatı ele geçirmede başarılıysa aynı özellikleri taşıyan bir yavru da benzer olarak başarılı olacaktır. Ayrıca eşeysiz yollarla tomurcuklanarak, bölünerek ya da yumurtayla döller üretmenin organizmaya bariz faydaları bulunmaktadır. Mesela bu üreme tipinde karşı cinsiyetten bir organizma gerekmez. Bir eş bulmak ve onu etkilemek için enerji harcamaya gerek yoktur. Bu enerji daha çok döl üretmek için harcanabilir. Aslına bakarsanız, yalnız bir yaşam tarzı sürdüren organizmalar eşeysiz üreme yeteneklerini korumaktadır. Ek olarak eşeysiz popülasyonlar sadece dişil, yani üretken bireylere sahiptir. Bu nedenle her birey üreyebilecek kapasitededir. Aksine eşeyli popülasyonda nüfusun yarısını oluşturan eril bireyler kendileri yavru üretemezler. Yani, teorik olarak eşeysiz popülasyonlar eşeyli popülasyonların iki katı hızda büyüyebilirler. Bu rekabette, eşeysiz popülasyon avantaja sahiptir. Bu avantajlara bakılırsa eşeysiz üreyen türler daha yaygın olmalıdır.

Klasik koşullanma (veya tepkisel koşullanma), bilinçsiz veya otomatik olarak gerçekleşen bir öğrenme türüdür. Klasik koşullanma, doğal uyarıcılara verilen doğal bir tepkinin, yapay bir uyarıcı tarafından da uyarılır hale getirilmesini ifade eder. Rus fizyolog Ivan Pavlov tarafından keşfedildiği için Pavlovyen koşullanma olarak da bilinir. Davranışsal psikolojinin temelini oluşturduğu için genellikle psikoloji tarihindeki en önemli keşiflerden biri olarak kabul edilir.

Klasik koşullanmanın günümüzdeki en basit örneklerini reklamcılıkta görebiliriz. Örneğin, güzellik ürünleri satan firmalar, reklamlarında temiz ve pürüzsüz bir cilde sahip oyuncuları kullanır. Böylece reklamı izleyenler, ürünü "sağlıklı bir cilt" ile ilişkilendirir. Günlük hayatta klasik koşullanmanın bunun gibi birçok örneğini görmek mümkündür.

Bir uyartıya isteğimiz dışında kendiliğinden cevap vermeye refleks denir. Refleksin oluşmasında reseptörler uyarılır ve effektörlerde (kas,bez) istem dışı hareket oluşur.

Bir refleks arkının oluşmasında bir reseptör organ, bir afferent nöron, bir merkez (beyin ve omurilikte), bir efferent nöron, bir effektör organ (kalp ve düz kas, iskelet vb.) yer alır. Refleks arkı refleksin meydana geldiği anatomik yapıdır.