12 Kasım 2014 tarihinde türümüz, ilk defa bir kuyrukluyıldıza bir uzay aracını başarıyla indirmeyi başardı. 2 Mart 2004'teki fırlatılışından 10 sene sonra, 6 Ağustos 2014'te, 6.400.000.000 (6.4 milyar) kilometrelik bir yolculuk sonucunda kuyrukluyıldıza ulaşan Rosetta, yaklaşık 511.000.000 kilometre uzaktan takip edildi. Varışından sadece 6 hafta sonra ilk verileri göndermeye başlayan araç, kuyrukluyıldızın 30-100 kilometre uzağından veri göndermekteydi. 

Rosetta uzay aracı, saniyede 35.763 metre (saatte 135.000 kilometre) hızla giden, 4 kilometre çapa sahip 67P isimli kuyrukluyıldız üzerine bugün Philae isimli bir araç (prob) indirdi. Bunu yapmadan önce, bir süredir yaklaşık 10 kilometre bir uzaklıktan, ineceği bölgeyi inceliyordu. Araçtan bugün, başarılı iniş sonrasında Almanya'daki Avrupa Uzay Ajansı (ESA) üssüne gönderilen sinyalin Dünya'ya ulaşması 28 dakika sürdü! 3 bacaklı iniş probun, saniyede 1 metrelik bir hızla kuyrukluyıldız yüzeyine iniş yaptı.

Biyolojik antropologlar, insanların büyük kuyruksuz maymunlarla ortak evrimsel ilişkilerini anlamak ve genetik geçmişimizin onlarınkinden nasıl farklılaştığını incelemek için genetik verileri kullanırlar.

Kuyruksuz maymunlar ailesi, Hominidae, günümüzde hala var olan dört cinsten oluşur: Sumatra ve Borneo  orangutanlarının dahil olduğu Pongo (orangutanlar), batı ve doğu gorillerinden oluşan Gorilla (goriller), şempanze ve bonobolardan oluşan Pan (şempanze ve bonobolar) ve son olarak da insanlardan oluşan Homo (Görsel 1). Bu cinsler arasından, Afrika büyük kuyruksuz maymunları, Pan ve Gorilla yaşayan en yakın akrabalarımızdır. Biyolojik antropolojinin temel odak noktası, maymunlarla sahip olduğumuz ortak evrimsel ilişkileri göstermek, genetik geçmişimizin onlarınkinden nasıl farklılaştığını incelemek ve son olarak da ‘bizleri insan yapan’ eşsiz adaptasyonları anlamaktır. Bu soruları cevaplamak için, morfolojik, genetik, ekolojik ve davranışsal da dahil olmak üzere pek çok veri türü kullanılmıştır. 20. yüzyıl sonları, insan ve kuyruksuz maymunların ortak evrimsel geçmişine ışık tutan çok sayıda genetik çalışmaya şahit olmuştur. Bu çalışmalar, büyük kuyruksuz maymun türlerinde görülen çeşitliliğin hangi evrimsel süreç sonucunda ortaya çıktığı ve bu süreçlerin türler arasında nasıl farklılaştığı konularını da gündeme getirmiştir. Bu çalışmalar aynı zamanda, Pliyosen Çağ ve Buzul Çağı süresince bir arada yaşayan inanılmaz hominin çeşitliliğine katkıda bulunmuş olabilecek faktörlere ek olarak insanlar ve Afrika kuyruksuz maymunlarının son ortak atasındaki türleşmeyi teşvik etmede katkısı olabilecek faktörler hakkında tartışmalara da sebep olmuştur (Foley 2002).

Gezegenimizin her köşesinde uzanan yollar, insan yapımı en yaygın altyapı unsurlarından biridir. Bu yollar yalnızca toprağı kaplamakla kalmaz; nehirlerin ekosistemini bozar, atmosferi kirletir, ormanları baskılar ve doğal yaşam alanlarında kalıcı etkiler bırakır. Örneğin Amerika Birleşik Devletleri'nde yollar, ülkenin yalnızca %1'ini kaplamaktadır. Ancak bu yolların yol açtığı gürültü, hava kirliliği ve habitat parçalanması gibi ekolojik etkiler ülke genelinin %20'sini kapsayacak şekilde yayılmaktadır.^[1]

Yol altyapısının çevresel etkileri yalnızca ekosistem sınırlarını aşmakla kalmaz; aynı zamanda taşımacılık sektörünü, iklim değişikliğine en büyük katkı sağlayan alanlardan biri haline getirir.^[2] Yol ağlarının genişlemesinin kontrol altına alınması hem iklim değişikliğinin yavaşlatılması hem de biyolojik çeşitliliğin korunması için kritik bir öneme sahiptir. Bu doğrultuda, 2050 yılına kadar dünya çapında 40 milyon kilometre yeni yol inşasının planlandığı göz önüne alındığında, ekosistemler üzerinde daha fazla bozulma ve "ekolojik yaranın" oluşması öngörülmektedir.^[3]

Dubai'de düzenlenen 28. Birleşmiş Milletler İklim Değişikliği Konferansı'ndan (kısa adıyla "COP28") birkaç gün önce 50 petrol ve gaz şirketi, içinde bulunduğumuz yüzyılın ortasına kadar faaliyetlerini karbondan arındırma konusunda büyük çaplı bir sözde bulundu. Bu bir nevi başlangıç ama petrol ve gazın yakılmasından kaynaklanan gerçek emisyonların aşamalı olarak ortadan kaldırılması gibi bir şey değil. Ayrıca, şirketler karbon emisyonlarını azaltma sözü verdiklerinde bile, bu sözün gerçekte tam olarak ne alama geldiğini söylemek zordur. Bunun nedeni, şirketlerin emisyon azaltımlarını hesaplamak için belirli bir metodolojiyi neden seçtiğini açıklaması konusunda ve hesaplamada kullanılan temel veriler konusunda nadiren şeffaf olmalarıdır.

2021 yılında yayımlanan bir çalışma, birçoğu emisyon azaltma konusunda büyük iddialarda bulunan 52 petrol ve gaz şirketinin kamuya açık emisyon açıklamalarını analiz etti.^[1] Londra Ekonomi Okulu'ndan Simon Dietz ve meslektaşları, bu şirketlerin gelecekteki emisyon yoğunluğunu (birim faaliyet başına salınan sera gazlarının bir ölçüsü) hesapladı ve gidişatlarını 2015 Paris İklim Anlaşması'nın hedeflerini karşılayan senaryolarla karşılaştırdı. Çalışma sonucunda şirketlerin, anlaşmanın küresel ısınmayı sanayileşme öncesi seviyelerin 2°C altına sınırlama hedefine ulaşmak için yeterince iddialı hedefler belirlemediği veya emisyonlarını yeterince hızlı bir şekilde azaltmadığı tespit edildi.

Bilimle ve özellikle de evrimle ilgili tartışmalarda sıklıkla karşılaşırsınız: Geçmişte veya bugün, halihazırda gerçekleşmiş, olmuş, bitmiş olayların matematiksel gerçekleşme ihtimallerinden söz ederek bunların ne kadar sıra dışı olduğunu ve dolayısıyla doğal yollarla var olamayacağı iddia edilir; yaratılışçılık gibi bilim dışı akımların primi/reklamı bu şekilde yapılır. Çoğu zaman bu hesaplar zaten hatalı bir şekilde yapılmaktadır; ancak doğru yapılsa bile, bu yaklaşım tamamen hatalıdır ve size doğayla ilgili hiçbir bilgi veremez! İzah edelim:

Olasılık ve istatistik matematiğinin kötüye kullanılmasın ne kadar yaygın olduğunu, Mark Twain tarafından meşhur edilen ve muhtemelen ilk olarak İngiliz eski başbakanı Benjamin Disraeli tarafından sarfedilen şu sözlerden anlayabilmekteyiz: