“Doğa bir savaş alanıdır.” sözünü, çayırlarda koşturan aslan ve geyiklerden çok, bağışıklık sisteminde yaşananlar olarak anlamak mümkündür. Moleküler düzeydeki evrimsel savaşın en serti patojenler (yani hastalık yapan organizmalar) ile konak canlıların bağışıklık sistemi arasında gerçekleşmektedir desek abartmış olmayız. Birlikte evrimin en güzel örneklerini görebileceğimiz bu çekişme, aslında temel olarak bir organizmanın “ben ve diğerleri” ayrımını yapabilmesine dayanmaktadır. Patojenler için evrimsel başarı ise bu ayrımdan kaçabilmelerine bağlıdır.

Modern tıbbın önlenebilir hastalıklara karşı bağışıklık sistemimiz kadar iyi bir iş çıkardığını reddedemeyiz. Tedavi ve aşı yöntemleri sayesinde (ve tabi ki gıda, temizlik gibi birçok faktörün de birleşimi ile) insan ömrü 1900’lerin başından bu yana iki katına çıkmıştır. Fakat elbette bu bağışıklık sistemlerini araştırmayı bir kenara bırakacağımız anlamına gelmiyor. Henüz çare bekleyen birçok hastalığın yanında aslında bu sistemler birazdan da anlatmaya çalışacağımız gibi hiç tahmin edemeyeceğimiz teknolojik yeniliklere yol açabilir ki zaten temel bilim çalışmalarının tamamı böyle değil midir?

Bilim, en küçük atomaltı parçacıklardan en büyük galaksi kümelerine kadar, fiziksel ve doğal dünyanın yapısını ve davranışlarını gözlem ve deney yoluyla, sistematik bir şekilde inceleyen, entelektüel ve pratik bir faaliyet olarak tanımlanabilir.^[1] Bilim, Evren'e, parçalarına ve varsa ötesine dair genel gerçekleri ve temel yasaları öğrenme yolunda çıkılan bir yolculuk; bir veri toplama, değerlendirme ve öngörü aracı olarak da düşünülebilir. Bir diğer deyişle bilim, doğal dünyada olan biteni ve bunların nasıl işlediğini öğrenmenin bir yoludur; bu bakımdan bilim, pul koleksiyonu yapmak gibi gerçekleri toplamaktan ibaret değildir; onları açıklayıp, anlamayı da hedefler.^[2]

Çalışma biçimine yönelik yapılacak bir diğer tanımla bilim, olguları açıklamaya çalışan, bir yanıyla eylemsel (gözlem, deney, sayım, ölçme vb.), öbür yanıyla zihinsel (kavram, hipotez, indüktif ve dedüktif çıkarım) bir etkinliktir. Bilim, olgudan kurama gider. Bilim olgular hakkında doğrulanabilir kuramlar geliştirir. 

UFO’lar (Tanımlanmamış Uçan Cisim) spesifik bir iddia değil, genel bir konudur. Los Angeles Savaşı, Kemerburgaz UFO ve Phoenix Işıkları gibi olaylar UFO’lar konusunda spesifik birer iddiadır. Bu sebeple böylesine geniş bir konuyu uzunca işlediğimiz için elbette her yönüne değinmemiz mümkün olmayacaktır.

Bu makalede; 51. Bölge, Ekin Çemberleri, Roswell Olayı, Antarktika’daki Naziler, Mars’taki Yüz, Reptilianlar gibi UFO komplolarıyla ilişkilendirilen birçok konuya değinmeden, UFO’lara dair bilimsel bir perspektif sunmaya çalışacağız.

Kediler, fareleri ve diğer ufak memelileri veya böcekleri av olarak görürler ve peşinden koşabilirler. Bunun sebebi, evcil kedilerin vahşi kediler olarak bilinen ve kucağınıza kolay kolay alamayacağınız kedi türlerinden Yapay Seçilim yoluyla binlerce yıllık seçilim sonucu evrimleşmiş olmalarıdır. Vahşi kediler, yaşadıkları vahşi doğada kuşları, sürüngenleri ve küçük kemirgenleri (fareler gibi) avlarlar ve bunlarla beslenirler. Her ne kadar ev kedileri çoğu zaman fareleri yemek için kovalamasa da, içlerindeki avcı dürtüleri onların peşinden koşmalarına, yakalamalarına ve öldürmelerine neden olabilir. Tabii yakaladığı bir fareye ne yapacağı, kedinin çeşidine, yetiştirilme tarzına, soy hattına bağlı olarak değişebilir.

Benzer şekilde evcil köpekler de, vahşi kurtlardan Yapay Seçilim yoluyla insanlar tarafından evcilleştirilmiş ve evrimleştirilmiş türlerdir. Köpeklerin avcı ve yakalayıcı özellikleri herkes tarafından bilinir, dolayısıyla anlatmaya gerek yoktur. 

Son teknolojiyle geliştirilen 30 farklı IPCC iklim modeli, Kuzey Yarımküre ve özellikle de Avrupa için önemli ölçüde farklı iklimler öngörmektedir. Bu modellerin tepki aralığına yönelik olarak yapılan bir analiz, farklılıkların yalnızca (normalde varsayıldığı gibi) atmosferik değişikliklerle değil, çoğunlukla tekil bir modelin Kuzey Atlantik okyanus akıntılarındaki değişikliklerin simülasyona nasıl dahil edildiğine bağlı olduğunu ortaya koymaktadır. İtalya Ulusal Araştırma Konseyi, Atmosfer Bilimleri ve İklim Enstitüsü ve meslektaşları tarafından hazırlanan çalışma, bugün Nature Communications'da yayınlandı ve Kopenhag Üniversitesi tarafından koordine edilen Avrupa bilim işbirliği TiPES'in bir parçası.

Tüm iklim modelleri, detaylar konusunda bazı farklılık gösterir. Atmosferik basınç, bulut örtüsü, sıcaklık gradyanları, deniz yüzeyi sıcaklıkları ve daha pek çok değişken gibi değişkenler, her model için biraz farklı etkileşime girecek şekilde ayarlanmıştır. Bu, birçok modelin tahminlerinin de değiştiği anlamına gelir.