Şekerin tadını neden severiz?

Bir şeyi ne kadar tükettiğine bağlı zararlı oluşu biraz da ama şeker ve yağ için şunu söyleyebilirim avcı toplayıcılık zamanlarında bu tür gıdalara ulaşmak çok zor ve kısıtlı olduğu için vücut günümüzde bunları aldığında mutluluk hormonu salgılıyor çünkü vücuduna nadir giren bişey olarak algılanıyor kısıtlı ve zorlu bi süreçle bunları vücuduna almışsın sanıyor çünkü o zamanlar öyleydi günümüzde de tam tersi istediğimiz zaman istediğimiz formda şekere erişebiliyoruz hal böyle olunca bu tür besinler hem çekici geliyor insana çünkü hala ilkel beyin onu nadir bi gıda olarak algılıyor hem de bağımlılık yapıyor özellikle fastfoodları bu yüzden çok seviyoruz yoğun şeker oranından dolayı ve istediğimiz zaman istediğimiz gıdaya erişebildiğimiz için de istediğimiz gibi istediğimiz miktarda bunları tüketiyoruz bu da obezitenin önünü açıyor çünkü o kadar fazla şekeri ve yağı yakabilecek hayat temposuna sahip değiliz artık

Öncelikle şeker ve yapay işlenmiş şeker ayrımını göz önünde bulundurmak zorundayız. 6 karbonlu doğal şekerin yüzde 95i enerjiye dönüşür, kana hızlı karışır. Yapay şeker o kadar çok asitlenmeye neden olur ki, bir noktada kırmızı kan hücreleri ile, kollajen bağlar ile etkileşime girerek zarar verir. -Biyokimyasını anlatmak uzun sürer, tıpta 2. sigara olarak kabul edilir. Etki mekanizması çok benzerdir. Şeker hastalığı, oksijensiz kalmadır aslında şekerin kırmızı kan hücrelerine bağlanması nedeniyle-

Bu konuyu anlamak için, hemen fabrika ayarlarına yolculuk yapalım. Homosapiens doğada az miktarda şeker ya buluyor ya da hiç bulamıyordu. Meyvelerin gerçek halleriyle şimdiki halleri arasında oldukça büyük farklar var. Yenilebilir kısımları az idi, şeker miktarları da öyle. İşte evrimsel olarak biyolojinin şekeri hiç kaçırmaması, depo etmesi, hatta diğer bütün besin gruplarından önce metabolize edilmesinin nedenleri de yine bu fabrika ayarlarıyla alakalı. O kadar azdı ki, ulaşma sorunu ortadan kalktığında kişiler bağımlısı bile olabiliyor. Ve yapay şeker yüksek oranda karaciğere giderek trigliserid yani yakılması en zor yağa çevrilmekte.

En sağlıklı yiyeceği bile yiyor olsak, yanında şekerli bir şey yiyorsak, metabolizma en yararlı olanı bırakır, şekeri metabolize eder. Şeker, diğer bütün besin gruplarından yüzde 20 daha hızlı enerjiye döner. Böylesi hayatta kalmak için hızlı enerji kaynağının evrimsel olarak tat oranı içermesi oldukça uyumlu görünüyor. İşte bu enerjiyi kaçırmak istemez biyoloji. Bu kadar hızlı enerjiye dönüyor olmasına rağmen, en çok çöp üreten, metabolik atık üreten de yine şekerdir. Ve şekerin vücuttan atılma yöntemi YOKTUR. Ya yakılacak, ya birikecek. Obezite, diyabet gibi bir sürü sorunun kaynağı yapay şeker.