Neandertal Genleri, Acı Eşiğinizin Daha Yüksek Olmasını Sağlıyor!
The Guardian
- Basın Bildirisi
- Bilim Haberciliği
Bu haber 1 yıl öncesine aittir. Haber güncelliğini yitirmiş olabilir; ancak arşivsel değeri ve bilimsel gelişme/ilerleme anlamındaki önemi dolayısıyla yayında tutulmaktadır. Ayrıca konuyla ilgili gelişmeler yaşandıkça bu içerik de güncellenebilir.
UCL araştırmacıları tarafından ortaklaşa yürütülen yeni bir çalışmaya göre, üç farklı gen varyantını miras alan kişiler, bazı ağrı türlerine daha duyarlı! Communications Biology dergisinde yayımlanan bulgular, geçmişte Neandertaller ile gerçekleşen çiftleşmenin, modern insanların genetiğini nasıl etkilediğini ortaya koyan en son bulgular olma özelliğini taşıyor.
Araştırmacılar; duyu nöronları ile ilişkilendirilen SCN9A geninde, üç adet sözde Neandertal varyantını taşıyan kişilerin hardal yağına önceden maruz kalınması sonucunda sonradan gelişen cilt delinmesinden kaynaklanan ağrılara daha duyarlı olduğunu tespit etti.
Daha önce yürütülen araştırmalar, sıralanmış Neandertal genomlarında M932L, V991L ve D1908G olarak bilinen üç farklı varyasyonun SCN9A geninde tespit edildiğini ve bu üç varyantı taşıyan insanların daha yüksek ağrı duyarlılığına sahip olduğuna dair raporları ortaya koymuştu. Fakat bu çalışmadan önce, bahsi geçen varyantlar tarafından etkilenen belirli duyusal tepkiler kesinlik taşımıyordu.
SCN9A geni, hasar görmüş dokudan gelen sinyalleri algılayan duyu nöronlarında yüksek düzeyde belirtilen bir sodyum kanalını kodlar. Araştırmacılar, genin D1908G varyantının bu popülasyon dahilindeki kromozomların yaklaşık %20'sinde bulunduğunu ve bu varyantı taşıyan kromozomların yaklaşık %30'unun, aynı zamanda M932L ve V991L varyantlarını da taşıdığını tespit etti.
UCL, Aix-Marseille Üniversitesi, Toulouse Üniversitesi, Open Üniversitesi, Fudan Üniversitesi ve Oxford Üniversitesi araştırmacılarının liderliğindeki uluslararası bir ekip, 1,963 Kolombiyalı katılımcının çeşitli uyaranlara tepki olarak geliştirdikleri ağrı düzeylerini ölçtü. Araştırmacılar üç varyantın, hardal yağına daha önce maruz kalma sonrası gelişen cilt delinmesine karşı daha düşük bir ağrı eşiğine sahip olduğunu; ancak, sıcaklık veya basınca karşı bir tepki vermediğini buldular. Dahası, sadece bir tanesini taşımaktan ziyade üç varyantı taşımak, daha yüksek ağrı duyarlılığı ile ilişkilendirildi. SCN9A'yı içeren genetik verileri kullanarak; Brezilya, Şili, Kolombiya, Meksika ve Peru'dan 5,971 kişinin genomik alanını analiz ettiklerinde üç Neandertal varyantının Amerika Yerlisi soyunun daha yüksek oranda olduğu popülasyonlarda daha yaygın olduğunu buldular. Örneğin, Peru nüfusunda ortalama Amerika Yerlisi soyu oranının %66 olduğu saptanmıştır.
Araştırmacılar, Neandertal varyantlarının sinir tepkisi oluşturan eşikleri değiştirerek duyu nöronlarını duyarlı hale getirebileceğini öne sürmektedir. Ayrıca Amerika'nın ilk yerleşimi sırasında meydana gelen şans ve popülasyon darboğazları sonucunda, varyantların Yerli Amerikan soyu oranının daha yüksek olduğu popülasyonlarda daha yaygın olabileceğini öngörmektedirler.
Akut ağrı, davranışı ılımlı hale getirebilse ve daha fazla yaralanmayı önleyebilse de bilim insanları bu varyantları taşımanın ve daha yüksek ağrı duyarlılığına sahip olmanın, insan evrimi sürecinde avantajlı olup olmadığını belirtmek için ek araştırmaların gerekliliğini vurgulamaktadır.
Ortak sorumlu araştırmacılardan biri olan Dr. Kaustubb Adhikari tarafından yürütülen önceki araştırmalar, insanların burun şeklini etkileyen bazı genetik materyalleri de Neandertallerden miras aldığını göstermiştir. Dr. Adhikari şöyle yorumluyor:
Neandertal genomunun ilk kez dizilenmesinden beri geçen 15 yılda, on binlerce yıl önceki çiftleşmeler sonucunda onlardan neleri miras aldığımız konusunda giderek daha fazla bilgi edindik.
Ağrı duyarlılığı, ciddi zarara yol açabilecek acı veren şeylerden kaçmamıza olanak sağlayan önemli bir hayatta kalma özelliğidir. Bulgularımız, Neandertallerin belirli ağrı türlerine daha duyarlı olabileceğini gösteriyor, ancak bu durumun nedenleri ve bu özel genetik varyantların evrimsel olarak avantajlı olup olmadığını anlamak için daha fazla araştırmaya ihtiyaç var.
Araştırmanın birinci yazarı Aix-Marseille Üniversitesi ve Toulouse Üniversitelerinden Dr. Pierre Faux ise şöyle yorumluyor:
Genetik kodumuzdaki varyasyonların, ağrıyı nasıl algıladığımızı değiştirebileceğini, bu varyasyonlar arasında modern insanların Neandertallerden elde ettiği genleri de kapsayacak bir şekilde gösterdik. Ancak genler; ağrıyı etkileyen çevre, geçmiş deneyimler ve psikolojik faktörler gibi unsurları içeren birçok etmenden sadece bir tanesidir.
Evrim Ağacı'nda tek bir hedefimiz var: Bilimsel gerçekleri en doğru, tarafsız ve kolay anlaşılır şekilde Türkiye'ye ulaştırmak. Ancak tahmin edebileceğiniz gibi Türkiye'de bilim anlatmak hiç kolay bir iş değil; hele ki bir yandan ekonomik bir hayatta kalma mücadelesi verirken...
O nedenle sizin desteklerinize ihtiyacımız var. Eğer yazılarımızı okuyanların %1'i bize bütçesinin elverdiği kadar destek olmayı seçseydi, bir daha tek bir reklam göstermeden Evrim Ağacı'nın bütün bilim iletişimi faaliyetlerini sürdürebilirdik. Bir düşünün: sadece %1'i...
O %1'i inşa etmemize yardım eder misiniz? Evrim Ağacı Premium üyesi olarak, ekibimizin size ve Türkiye'ye bilimi daha etkili ve profesyonel bir şekilde ulaştırmamızı mümkün kılmış olacaksınız. Ayrıca size olan minnetimizin bir ifadesi olarak, çok sayıda ayrıcalığa erişim sağlayacaksınız.
Makalelerimizin bilimsel gerçekleri doğru bir şekilde yansıtması için en üst düzey çabayı gösteriyoruz. Gözünüze doğru gelmeyen bir şey varsa, mümkünse güvenilir kaynaklarınızla birlikte bize ulaşın!
Bu makalemizle ilgili merak ettiğin bir şey mi var? Buraya tıklayarak sorabilirsin.
Soru & Cevap Platformuna Git-
10
-
4
-
1
-
1
-
1
-
1
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
- M. S. GoodSmith, et al. (2023). People With Increased Genetic Risk Of Alzheimer's May Lose Sense Of Smell First. Neurology. doi: 10.1212/WNL.0000000000207659. | Arşiv Bağlantısı
- M. Corcoran, et al. (2023). Major Genetic Study Reveals Unexpectedly High Variation In T-Cell Receptor Genes Between Persons. Immunity, sf: 25. doi: 10.1016/j.immuni.2023.01.026. | Arşiv Bağlantısı
- P. Biswas, et al. (2021). Genomic Study Revealing Among Diverse Populations With Inherited Retinal Disease. PLOS Genetics, sf: 35. doi: 10.1371/journal.pgen.1009848. | Arşiv Bağlantısı
- H. Zeberg, et al. (2020). The Ancient Neanderthal Hand In Severe Covid-19. Nature, sf: 13. doi: 10.1038/s41586-020-2818-3. | Arşiv Bağlantısı
Evrim Ağacı'na her ay sadece 1 kahve ısmarlayarak destek olmak ister misiniz?
Şu iki siteden birini kullanarak şimdi destek olabilirsiniz:
kreosus.com/evrimagaci | patreon.com/evrimagaci
Çıktı Bilgisi: Bu sayfa, Evrim Ağacı yazdırma aracı kullanılarak 30/05/2025 20:11:16 tarihinde oluşturulmuştur. Evrim Ağacı'ndaki içeriklerin tamamı, birden fazla editör tarafından, durmaksızın elden geçirilmekte, güncellenmekte ve geliştirilmektedir. Dolayısıyla bu çıktının alındığı tarihten sonra yapılan güncellemeleri görmek ve bu içeriğin en güncel halini okumak için lütfen şu adrese gidiniz: https://evrimagaci.org/s/16080
İçerik Kullanım İzinleri: Evrim Ağacı'ndaki yazılı içerikler orijinallerine hiçbir şekilde dokunulmadığı müddetçe izin alınmaksızın paylaşılabilir, kopyalanabilir, yapıştırılabilir, çoğaltılabilir, basılabilir, dağıtılabilir, yayılabilir, alıntılanabilir. Ancak bu içeriklerin hiçbiri izin alınmaksızın değiştirilemez ve değiştirilmiş halleri Evrim Ağacı'na aitmiş gibi sunulamaz. Benzer şekilde, içeriklerin hiçbiri, söz konusu içeriğin açıkça belirtilmiş yazarlarından ve Evrim Ağacı'ndan başkasına aitmiş gibi sunulamaz. Bu sayfa izin alınmaksızın düzenlenemez, Evrim Ağacı logosu, yazar/editör bilgileri ve içeriğin diğer kısımları izin alınmaksızın değiştirilemez veya kaldırılamaz.
