Yer çekimi, Dünya üzerindeki cisimlerin yere, yani Dünya'ya doğru düşme eğilimine verilen isimdir. Kütle çekimi (veya kısaca "kütleçekim") ise, uzay içindeki iki cismin birbirine doğru hareket etmeye meyilli olmasını ifade etmekte kullandığımız bir doğa yasasıdır.

Yer çekimi, kütleçekim yasasının Dünya özelindeki ismidir. "Yer çekimi", "kütle çekimi" ve "kütleçekim" gibi terimler arasında fiziksel olarak hiçbir fark bulunmamaktadır; sadece kütleçekim yasası ilk olarak Dünya'da fark edildiği için, Türkçede bu şekilde bir isim almıştır. Fakat yer çekimi tabiri, "Yer" (yani "Dünya") ile sınırlı olduğu için, kısıtlayıcı olabilir ve bu nedenle daha ziyade kütleçekim sözcüğü kullanılmaktadır.

Randy Haas, Peru'da bulunan And Dağları'nda 9 bin yıl önce ölmüş ve av malzemeleriyle gömülmüş bir insanın iskeletine rastlar. İskelet, genç bir kadına aittir ve beraberinde bazı sorular getirir; insanlık tarihi boyunca gerçekten yalnızca erkekler mi avlanmıştır?^[1]

Daniel Miller, Brezilya, Kamerun, Şili, Çin, İrlanda, İtalya, Japonya, Doğu Kudüs ve Uganda dahil olmak üzere dünyanın birçok bölgesinde insanların akıllı telefonlarını nasıl kullandıklarını araştıran küresel bir araştırma ekibinin bir üyesidir. Araştırma, akıllı telefonların farklı kültürel bağlamlarda yerine getirdiği fonksiyonları aydınlatmayı hedeflemektedir. İrlanda'ya odaklanan Miller da akıllı telefonlarımızın bireysel bir avatara dönüştüğünü; telefonu kullanan kişinin sosyal kimliğinin ifade edilmesinde ve canlandırılmasında rol oynadığını öne sürer.^[2]

Yahudi bir peygamberin adını taşıyan özel tasarlanmış bir yapay zeka programı, Kutsal Kitap arkeolojisinin en büyük buluntularından birinin yeniden incelenmesi gerektiğini öne sürüyor. "Enoch" adlı bu programla çalışan uluslararası bir araştırma ekibi, PLOS One dergisinde yayınladıkları yeni bir araştırmada Ölü Deniz Parşömenleri'nin bazılarının sandığımızdan daha eski olabileceğini düşündüğünü belirtiyor.^[1]

Ölü Deniz Parşömenleri, şimdiye kadar yapılmış en dikkat çekici ve devrim niteliğindeki arkeolojik keşifler arasında yer alıyor. İlk belgeler 1946’da, Batı Şeria’daki Kumran Mağaraları’nda bulundu. Sonraki 10 yıl içinde araştırmacılar yaklaşık 15.000 parşömen ve parça topladı. Tarihçiler ve din bilimciler, M.Ö. 516 ila M.S. 70 tarihleri arasına tarihlenen İkinci Tapınak Dönemi’ne ait olduğu düşünülen bu belgeler üzerinde yıllarca çalışmaları sonucunda antik Yahudi ile erken Hristiyan yaşantısına dair değerli bilgiler öğrendiler.

Eğitim unsurları göz önünde bulundurulduğunda, öğrenimde ve öğretimde öne çıkarılabilecek "bilgi anlatma" (İng: "knowledge-telling") ve "bilgi inşa etme" (İng: "knowledge-building") olarak adlandırılan iki yaklaşım arasında önemli bir ayrım bulunmaktadır:

Bu konu üzerinde yapılan araştırmalar, bu yaklaşımlarla ilgili olarak insanların ders çalışma tekniklerine dair iki önemli gerçeği göstermektedir: Öncelikle, bilgi inşa etmenin bir yaklaşım olarak hem öğrencilerin materyali öğrenme becerisi hem de öğrencilerin bağımsızlığı, yeterliliği ve motivasyonu açısından öğrenimde daha verimli çıktılar sağladığı anlamına gelmektedir.^[1][2] Bununla birlikte, araştırmalar, belirgin derecede daha az etkili bir öğrenme yöntemi olmasına rağmen, insanların içgüdüsel olarak bilgi anlatma yaklaşımına yöneldiğini göstermektedir.^[1]

Evrimsel biyoloji sahasında yapılan araştırmalar, tavukların şu anda gördüklerinden biraz daha fazla saygıyı hak ettiklerini gösteriyor.

68 milyon yıllık bir Tyrannosaurus rex (T. rex) fosilinden izole edilebilen ufak bir protein parçasının, günümüzde yaşayan 21 modern tür ile 1 soyu tükenmiş mastodonun aynı proteinleri ile kıyaslanması sonucu yapılan evrimsel analiz, dinozorların günümüzdeki kuşlarla evrimsel akrabalığı bulunduğunu bir kez daha doğruladı.