Bertolt Brecht'in 'Bay Keuner'in Hikayeleri' adlı kitabından bir alıntı.

"Köpekbalıkları insan olsaydı" diye sordu Bay Keuner'a^[1] ev sahibinin küçük kızı, "küçük balıklara daha mı iyi davranırlardı?"

"Elbette," dedi. "Köpekbalıkları insan olsaydı, okyanusta küçük balıklar için, içinde hem bitkisel hem de hayvansal her türlü yiyecek bulunan devasa kutular inşa ederlerdi. Kutuların her zaman tatlı su bulundurduğundan emin olur ve genel olarak her türlü hijyenik düzenlemeyi yaparlardı. Örneğin, küçük bir balık yüzgecini yaralarsa, ölmemesi ve vaktinden önce köpekbalıkları tarafından kaybedilmemesi için hemen bandajlanırdı. Küçük balıklar melankoliye kapılmasın diye zaman zaman büyük su festivalleri düzenlenirdi; çünkü neşeli balıklar melankoliye kapılmış balıklardan daha lezzetlidir.

"Elbette büyük kutularda da sürüler olurdu. Bu sürülerde küçük balıklar köpekbalıklarının çenelerine doğru yüzmeyi öğrenirlerdi. Örneğin, bir yerlerde tembel tembel yatan büyük köpekbalıklarını bulabilmek için coğrafya bilmeleri gerekecekti. Asıl konu elbette küçük balıkların ahlaki eğitimi olacaktı. Onlara, küçük bir balığın kendini neşeyle feda etmesinin dünyadaki en iyi ve en güzel şey olacağı ve özellikle de köpekbalıkları güzel bir gelecek sağladıklarını söylediklerinde, hepsinin onlara inanmaları gerektiği öğretilecekti. Küçük balıklara, bu geleceğin ancak itaat etmeyi öğrenirlerse garanti altına alınabileceği öğretilecekti. Küçük balıklar tüm aşağılık, materyalist, egoist ve marksist eğilimlere karşı dikkatli olmalıydı ve içlerinden biri böyle eğilimlerini açığa vurursa bunu derhal köpekbalıklarına bildirmeliydi.

"Köpekbalıkları insan olsaydı, elbette diğer balık yuvalarını ve diğer küçük balıkları ele geçirmek için birbirleriyle savaşırlardı. Savaşları kendi küçük balıkları çıkarırdı. Küçük balıklarına, kendileriyle diğer köpekbalıklarına ait küçük balıklar arasında muazzam bir fark olduğunu öğretirlerdi. Küçük balıkların, dilsiz olduklarını bildiklerini, ancak tamamen farklı dillerde sessiz olduklarını ve bu nedenle birbirlerini anlamalarının imkansız olduğunu söylerlerdi. Bir savaşta, kendi dillerinde sessiz olan düşman balıkları öldüren her küçük balığın üzerine yosundan yapılmış küçük bir madalya dikilir ve kahraman ünvanı verilirdi.

"Köpekbalıkları insan olsaydı, elbette sanat da olurdu. Köpekbalıklarının dişlerinin muhteşem renklerle, çenelerinin ise insanın içinde muhteşem bir şekilde oynaşabileceği saf bir zevk bahçesi olarak resmedildiği güzel resimler olurdu. Denizin dibindeki tiyatrolar, kahraman küçük balıkların köpekbalıklarının çenelerine coşkuyla yüzmelerini gösterirdi ve müzik o kadar güzel olurdu ki, orkestranın önderliğinde, müzik eşliğinde küçük balıklar düşsel bir şekilde köpekbalıklarının çenelerine doğru akardı. en hoş düşüncelerle uyutuluyordu.

"Köpekbalıkları insan olsaydı, bir dinleride olurdu elbet. Küçük balıkların ancak köpekbalıklarının midesinde yaşamaya başladığını vaaz ederdi.

Dahası, köpekbalıkları insan olsaydı, şu anda olduğu gibi, tüm küçük balıkların eşit olması sona ererdi. Bazılarına önemli görevler verilir ve diğerlerinden üstün tutulurlardı. Biraz daha büyük olanların küçük balıkları yemesine bile izin verilirdi. Bu, köpekbalıkları için tamamen uygun olurdu, çünkü kendileri daha sık daha büyük lokmalar yerlerdi. Görev yerlerini işgal eden daha büyük küçük balıklar ise, küçük balıklar arasında düzeni sağlar, öğretmen, memur, kutu yapımında mühendis vb. olurlardı.

"Kısacası, köpekbalıkları insan olsaydı, ilk kez okyanusa kültür getirirlerdi."