BAZI ÜLKELER DAHA ÇOK MU SERİ KATİL ÜRETİYOR, ALTIN DÖNEM YAŞANDI MI?

Bilindiği üzere seri katil dendiği zaman aklımıza ülke olarak en çok ABD gelir. İlk bakışta bunun nedeni Hollywood filmleri gibi görünse de, biraz araştırdıktan sonra, özellikle 1960'lar ve 1980'ler arasında kayda geçen bir çok seri katil olduğunu ve bunların büyük çoğunluğunun ABD'de ortaya çıktığı görülür. Acaba Amerikan polisi ve FBI iyi çalışıp güzel kayıtlar mı tuttu? Yoksa başka şeyler mi var?

Bu konunun nedenleri üzerinde fikirler ileri sürenler oldu; mesela Avrupa'dan Amerika'ya göçen bol miktarda suça meyilli kişilerin olduğu, gibi. Yeni dünya yeni fırsatlar ülkesi olarak, Avrupa'da zor hayatları olan bu tür insanlara daha iyi bir hayat vadetmiştir mutlaka. Elbette yeni dünyanın bundan bir kaç yüzyıl önce Avrupa'dan daha özgür bir ortam sunduğuna şüphe yoktur. Avrupa'da mimlenmiş hırsız olan bir kişi, yeni kıtaya gitmek için can atabilirdi. Bu tür kişiler aile kurarlarsa ve ortaya ideal bir aile yapısı çıkmayabileceği ihtimalini de ileri sürersek, zaten bu ortamlarda doğmuş, genetik olarak suça eğilimli olabilecek bu çocukların, bir de bozuk aile yapısıyla iyice zıvanadan çıkabileceklerini de ileri sürmek kolay olur. Ancak buna dair - en azından - ciddi bir araştırma yoktur.

Sarah Watts'ın blog yazısında Dr. Mike Aamodt'un belirttiğine göre: 1960-80'lerde eyaletler arası ulaşım ağı genişliyordu. Seri katillerin mobilize olması kolaylaşmıştı. Buna, 1960 ve 1970'lerdeki çiçek çocuklarını ve "rock'n roll" döneminde çantasını kapan gençlerin, otostop yaparak eyaletler arası gezmelerini de eklersek, seri katillere fahişelerden önce, otostopçuların kolay hedefler olduğunu görürüz. Ayrıca, Ted Bundy ve Jeffrey Dahmer gibi öne çıkan seri katillerin kurbanları arasında bu tür örnekler mevcuttur.

Azgelişmiş bir ülkenin geleneksel toplum yapısında, yetersiz imkânlar içinde ve sıkı gelenekler altında yaşarken aktif bir seri katil olunamayacağı açıktır. Sanayi devrimini görmüş bir ülkede yaşayan, temel ihtiyaç ve imkanlara kolay ulaşabilen bir birey, bir de yaygınlaşmış alkol-uyuşturucu kullanımı altında yaşayan ebeveynler tarafından hatırı sayılır derecede tacize ve şiddete maruz kaldıysa, kendini sokaklarda insan avlamaya çalışırken bulabilirdi.

Bazı seri katillerin ailelerinde II. Dünya ve Vietnam Savaşı gazileri vardır. Gece takipçisi (Night Stalker) olarak bilinen Richard Ramirez'in kuzeni, Vietnam savaşından madalyalı bir kahraman olarak döndükten sonra, 12 yaşındaki Richard'a mahkumlara nasıl işkence ettiğini ve kadınlara nasıl tecavüz ettiğini anlatıyordu. 13 yaşındayken ise aynı kuzeninin, kendisinin gözü önünde karısını öldürmesine şahit oldu.

Yüksek IQ 'lu olarak bilinen Edmund Kemper öldürme isteğiyle ilgili olarak şunu söylüyordu: "Güçlü bir dürtü ve ona ne kadar uzun süre izin verdiysem, o kadar güçlendi, dışarı çıkıp insanları öldürmek için riskler alıyordum...” Bu tür kişilerde narsisizm ve sosyopati yaygın olarak görülmüştür. Bunu elbette empati yokluğu ve pişmanlık hissetmeme takip etmektedir. Kurban sadece bir eşyadır. Ted Bundy ise genç kadın kurbanları hakkında canlarını almanın onlara ”tamamen sahip olma (possession) hissini yarattığını” anlatıyordu. Kurbanlarından hatıra eşya vb. toplamak, yapılan eylemi tekrar hatırlatma unsuru ve tekrar o anı yaşamaya çalışma aracı olarak kullanıyordu.

Son olarak eklemeliyim ki; uzmanlardan herhangi bir ülke veya ulusa dair suç işlemeyle ilgili olarak daha fazla eğilim olduğu gibi bir saptama gelmemiştir. 1970'lerde ortaya çıkan “seri katil” isimlendirmesinin, insan zihninin karmaşıklığının ne tür aksamalara neden olabileceğini ve ne kadar uç noktalara gidebileceğine dair daha ayrıntılı bakmamızı sağlayarak, daha iyi çözümler üretilmesine kolaylaştırıcı etki yapabildiği söylenebilir.