Y kromozomal Adem ve mitokondriyal Havva, modern insanlardaki Y kromozomu ve mitokondriyal DNA'nın en son ortak ataları olarak bilinirler. Bir soyun günümüze kadar devam edebilmesi, o soya ait bireylerin hayatta kalıp üremeye devam etmesine bağlıdır. Zaman içinde hastalıklar, doğal afetler, savaşlar ve diğer pek çok faktör, bazı soyların sona ermesine neden olurken, diğer soylar hayatta kalmayı başarır. Bu süreçte, bazı bireylerin genetik materyali sonraki nesillerde daha baskın hale gelir. Genetik sürüklenme adı verilen bir süreçte, popülasyon içindeki gen frekansları rastgele değişir. Bu durum, bazı soyların sona ermesine neden olabilir. Şişe boynu etkisi olarak bilinen başka bir süreçte ise, popülasyonun büyük bir kısmı yok olur ve sadece küçük bir kısmı hayatta kalır. Bu durumda, hayatta kalan bireylerin genetik materyali, sonraki nesillerde baskın hale gelir.
Y kromozomal Adem ve mitokondriyal Havva, modern insanların Y kromozomları ve mitokondriyal DNA'ları için en son ortak atalar olarak belirlenirler çünkü onların genetik materyali, günümüze kadar kesintisiz bir şekilde aktarılmıştır. Diğer birçok bireyin soyları ise zaman içinde çeşitli nedenlerle sonlanmıştır. Bu, genetik çeşitliliğin ve soy ağaçlarının karmaşıklığının bir sonucudur. Yani, bu iki birey, soyları günümüze kadar devam eden tek insanlar değildi, ancak onların genetik izleri günümüze ulaşmayı başardı.
Kaynaklar
- A. Hesser. Cooking For Mr. Latte: A Food Lover's Courtship, With Recipes. ISBN: 9780393051964.
- B. Sykes. The Seven Daughters Of Eve: The Science That Reveals Our Genetic Ancestry. ISBN: 9780393323146.
- S. Wells. The Journey Of Man: A Genetic Odyssey. ISBN: 9780812971460.