DNA, canlıların bütün genomik verilerini içerisinde bulunduran, hücrelerin "yönetici molekülü"dür. DNA, içerisinde bulunan bilgileri (genleri) RNA’lar aracılığıyla protein şeklinde ifade eder. DNA’nın sekanslanması (dizilenmesi), DNA’daki nükleotit dizilimlerini çözmek, yani aslında DNA’yı okumak anlamına gelir.

Genomların sekanslanması, DNA’nın yapısının 1953’de Franklin, Watson ve Crick tarafından aydınlatılmasının ardından, biyologlar tarafından üstünde çalışılan bir konu olmuştur. Özellikle insan genomunun sekansının aydınlatılması, genetik hastalıkların tedavi edilmesine giden sürecin ilk basamağı olduğu için ayrı bir önem kazanmıştır.

Bilim nedir? Hiç düşündünüz mü, "bilimsel yöntem" derken kastettiğimiz şey aslında ne? Bu yazıda oturup size bunun resmî tanımı üzerinden giderek, "Efendim işte bir gözlem yaparız, oradan yola çıkarak bir hipotez geliştiririz, onu test ederiz, yanlışlayabilirsek hipotezi terk eder veya değiştiririz." gibi şeyler anlatmayacağız. Bunlar, bilimin kağıt üzerinde nasıl işlediğidir. Bilimin kalbinde ne var? Cevap çok basit: Kandırılmamak. Öyle eş dost tarafından kandırılmamak da değil; doğa tarafından kandırılmamak. Kendimiz tarafından kandırılmamak. Richard Feynman bunu çok güzel bir şekilde ifade etmişti:

Yani "bilimsel metot" dediğimiz şey, Neil deGrasse Tyson'ın ifadesiyle şöyle özetlenebilir:

Genel olarak, insanların yaşlandıkça yavaş yavaş sosyallikten uzaklaştığına inanılır. Peki gerçekten de durum böyle mi, eğer öyleyse bu değişime ne sebep oluyor?

PLOS One'da yayımlanan yeni bir çalışma, yaş ve sosyallik arasındaki bağlantıya beynimizdeki değişimleri doğrudan inceleyerek ışık tutuyor. Bu yazıda, araştırmanın bulgularını ele alacağız.

Kompulsif Kumar Bozukluğu, hayatınızda birçok soruna neden olmasına rağmen kumar oynamaya devam etmek için kontrol edilemeyen dürtüdür. Kumar, daha değerli bir şey elde etme umuduyla değer verdiğiniz bir şeyi riske atmaya istekli olduğunuz anlamına gelir.

Kumar, uyuşturucu veya alkol gibi beynin ödül sistemini uyararak bağımlılığa yol açabilir. Kumar Bağımlılığı ile ilgili bir sorununuz varsa sürekli olarak kayıplara yol açan, birikimlerinizi tüketen ve borç yaratan bahisleri kovalayabilirsiniz. Bağımlılığınızı desteklemek için davranışlarınızı gizleyebilir ve hatta hırsızlığa veya dolandırıcılığa başvurabilirsiniz.

İnsan çiftleşme sisteminin en iyi nasıl karakterize edileceği, yoğun ve kutuplaşmış bir tartışma konusudur:

Her iki yaklaşım için de çeşitli dayanak noktaları ve kaynaklar bulunduğu göz önüne alındığında, insanlarda çiftleşme modellerinin en iyi nasıl tanımlanacağı konusunda akademik camiada bir anlaşmazlık olduğu söylenebilir. Özellikle zor olan, türe özgü bir stratejinin, üzerinde anlaşmaya varılmış bir tanımını oluşturmaktır - ki yapılacak bu tanım, karşılaştırmalı çalışmalarda yaygın bir kullanıma sahip olacaktır.

Herbig-Haro (HH) nesneleri; yıldız oluşum bölgelerinde bulunan, yıldız doğumunun görünür bir işareti olarak hizmet eden küçük ve geçici bulutsular sınıfını temsil eder. Bu nesneler, bir protostar tarafından fırlatılan iyonize gazın kollime edilmiş jetlerinin çevredeki yıldızlararası maddeyle süpersonik hızlarda çarpışmasıyla oluşur. Dışa doğru akan jetler ile ortam madde arasındaki etkileşim, gazı ısıtan ve parlamasına neden olan şok dalgaları üretir, bu da Herbig-Haro nesnelerini tanımlayan karakteristik emisyon çizgilerini oluşturur. 1950'lerde astronomlar George Herbig ve Guillermo Haro tarafından bağımsız olarak keşfedilen Herbig-Haro nesneleri, o zamandan beri yıldız oluşumu ve erken yıldız evrimi çalışmalarında kilit bir gözlemsel fenomen haline gelmiştir.

Herbig-Haro nesnelerinin astrofizikteki önemi, yıldız oluşumunun erken aşamalarında yer alan dinamik süreçlere doğrudan içgörüler sunmalarıdır. Protostellar diskler veya moleküler bulutlar gibi diğer yıldız oluşum işaretlerinden farklı olarak Herbig-Haro nesneleri optik dalga boylarında doğrudan gözlemlenebilir, bu da onları yer tabanlı teleskoplar için nispeten erişilebilir hedefler haline getirir. Genç yıldızların açısal momentumlarını nasıl kaybettikleri ve kütle biriktirdikleri hakkında kritik bilgiler sağlarlar. Ayrıca Herbig-Haro nesnelerinin incelenmesi, yüksek hızlı jetlerin yalnızca protostarın yakın çevresini şekillendirmekle kalmayıp aynı zamanda yıldızın oluştuğu daha geniş moleküler bulutu da etkilediği için, yıldız geri beslemesinin çevre üzerindeki etkilerinin araştırılmasına olanak tanır.

Bilim insanları, Peru’da, komşularını inanılmaz detayda taklit edebilen bir zehirli ok kurbağasının yeni bir türe evrimleşmekte olduğunu düşünüyor. Nature Communications dergisinde yayınlanan bir çalışmaya göre, mimik kurbağası (Ranitomeya imitator) mimikrinin (bir canlının hayatta kalabilmek veya soyunu devam ettirebilmek için başka bir canlıyı ya da objeyi davranışsal ya da morfolojik olarak taklit etmesi durumu) popülasyonları farklı türlere bölebileceği fikrini veren ilk omurgalı, bilinen hayvanlar arasında da ikinci. (Öteki hayvan, yine Güney Amerika’da bulunan bir grup Heliconius kelebeği.) Ancak yeni kurbağa türünü henüz göremiyoruz; bu yeni tür, önümüzdeki birkaç bin yılda evrimleşmesini bitiremeyebilir.

R. imitator’un farklı coğrafyalardaki popülasyonları, taklit ettikleri kurbağa türüne göre, birbirlerinden oldukça farklı gözükebiliyor. Kuzey Orta Peru’da, iki R. imitator popülasyonu iki zıt kurbağa türünün kılığına giriyor: Sıçrayan zehirli kurbağa (R. variabilis) veya kırmızı başlı zehirli kurbağa (R. fantastica). Birden fazla zehirli ya da yenilmez türün, avcılara aynı renkli uyarı sinyaline sahip olduğu Müller mimikrisi denen olguda, “çizgili” adı verilen R. imitator biçimlerinden biri, R. variabilis’in sarı-siyah çizgilerini ve benekli deniz mavisi bacaklarını alıyor.