Ahlak felsefesi, iyi ile kötüyü, doğru ile yanlışı birbirinden ayırt edip edemeyeceğimiz, eğer edebilirsek bunun prensiplerinin ne olması gerektiği üzerine kafa yoran bir felsefe dalıdır. Bu saha, felsefenin en aktif tartışma sahalarından biridir ve dolayısıyla konu hakkında çok sayıda akademik makale yayınlanmakta ve kitap basılmaktadır. Burada, herhangi bir öncelik sırası olmaksızın, bu sahada kendinizi geliştirebilmeniz için okuyabileceğiniz bazı kitapları sıralayacağız.

İzninizle bu kitabı biraz övmek ve şiddetle önermek istiyorum. Felsefi metinler söz konusu olduğunda çoğu zaman birincil, ana metinler değil de ikincil hatta üçüncül metinler okunur. Böylesi bir hata çoğu zaman felsefi fikirleri ve teorileri çok yanlış anlamaya veya yorumun-yorumunu yapmaya sıkışan gelişigüzel felsefi metinler üzerinde göz gezdirir halde bulunmaya sebep olabilir. Çağdaş Ahlak Felsefesi metinler doğrudan doğruya filozofların kaleme aldığı metinlerin ve makalelerin çeviri derlemesinden oluşmaktadır. Doğrudan kendi yazdıkları metinleri okuyabileceğiniz filozoflar Moore, Ayer, Stevenson, Anscombe, Rawls, McIntyre, Dworkin, Williams, Foot, Ross, Hare, Sartre, Habermas, Harman, Levinas, Stocker gibi filozoflar.

DNA, uzaya çıkarılıp, Dünya atmosferinden geçerek yeniden gezegene indirildiğinde, yapısını koruyabiliyor ve hala genetik bilgi aktarımı yapabiliyor! UZH'den bilim insanları TEXUS-49 araştırma roketi görevi aracılığıyla yaptıkları bir deneyle bu sonuçlara ulaştılar.

Uzay aracının dış zırhına pipetler kullanılarak yerleştirilen küçük, çift sarmallı DNA molekülleri Dünya'dan uzaya götürülüp geri getirildi. Fırlatmadan sonra, uzay uçuşu yaşadıktan sonra ve Dünya atmosferine geri girdiğinde, plazmid DNA adı verilen bu moleküllerin TEXUS-49 isimli roket üzerinde, halen yerleştirildikleri noktalarda bulunduğu tespit edildi. Üstelik tek sürpriz bu değildi! Bırakılan DNA'nın büyük bir kısmı halen genetik bilgiyi bakterilere ve bağ dokusuna iletebiliyordu. Araştırma başında bulunan Zürih Üniversitesi Anatomi Enstitüsü'nden Prof. Dr. Oliver Ullrich şöyle söylüyor:

Zihin felsefesi denildiği zaman, pek çok kişi, Descartes'ın yıllar yılı dillendirilen ama derinine pek inilmeyen "Düşünüyorum, o halde varım." sözünü anımsayabilir. Nitekim Descartes, modern felsefenin kurucusu olarak ve zihin felsefesiyle ilgili en önemli problemlerden birisi olan zihin-beden ayrımı sorununu ortaya atarak da, bu alanın ortaya çıkışında önemli ölçüde etkili olmuştur. 

Descartes'ın bu girişimi, alanla ilgili ilk gözle görülür çalışmayı başlatması anlamında önemliydi. Lakin bugün "zihin felsefesi" denildiği zaman, bu disiplin içerisinde çalışan kişilerin aklına Descartes ve düalizmden çok daha fazlası gelmektedir. Kavram olarak zihin dediğimiz zaman, onu teşkil eden unsurlar, zihin felsefesini ana hattan ilgilendiren bir tartışma olarak zihinsel dediğimiz şeyin kendisinin fiziksel olup olmadığı ve zihnin kendisini açıklamaya çalışan teoriler bu alanın çalışanları tarafından farklı şekillerde ele alınarak tartışılır. Bundan beş yüz sene öncesine kıyasla bugün, zihin kavramını ele almak ve irdelemek için çok sayıda düşünsel yapı geliştirildiği söylenebilir.

Bir önceki yazımızda, diğer yazı dizilerimizde daha genel kapsamda ele aldığımız seçilim olgusunun daha akademik detaylarına girmiştik ve farklı sayıdaki lokus sayısıyla ifade edilen özelliklere göre geliştirilen farklı modellerin varlığından söz etmiştik. Ancak daha önemlisi, mutasyonların evrimin ana mekanizması olamayacağı gerçeğini matematiksel olarak ispatladıktan sonra, mutasyonların yarattığı varyasyonlar üzerine etki eden seçilimin ne kadar önemli bir evrimsel kuvvet olduğunu sözel olarak açıklamış, örnekler vermiştik. Şimdi ise bu konunun matematiğine girerek, mutasyonlara kıyasla seçilimin ne kadar hızlı bir şekilde evrimi tetikleyebileceğini göstereceğiz. Böylece matematik alet çantamıza yeni formüller ekleyerek, Hardy-Weinberg Dengesi'nin ikinci kuralı olan "Dengenin var olması için seçilim olmayacak." ilkesini bozsak bile popülasyonların evrimsel analizi nasıl yapabileceğimizi göreceğiz.

Öncelikle, herkesin genel hatlarıyla bildiği seçilim olgusunu sayısal bir düzleme oturtalım: Yine tek lokuslu (2 alelli) bir model kullanacağız, en basitini yani. Alellerimizin adı B1 ve B2 olsun bu defa. Tıpkı A ve a gibi; ancak farklı harflere ve isimlendirmelere de alışın diye böyle yapmayı uygun görüyoruz. Hemen bir başlangıç frekansı tanımlayalım:

Kedi Pepper yine iş başında. Avcılık becerileri sayesinde virologların Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ilk jeilongvirüsü tanımlamasına yardımcı olan virüs avcısı kedi, yeni bir orthoreovirüs türü tespit etti.

Pepper'ın sahibinin Florida Üniversitesi Halk Sağlığı Fakültesi'nde virolog olan John Lednicky olması da buna yardımcı oluyor. Pepper, Everglades kısa kuyruklu kır faresi (Blarina carolinensis) yakaladı ve Lednicky bu küçük memeliyi laboratuvara test için götürdü. Lednicky'nin araştırmaları arasında, geyik çiçeği virüsü virüsünün incelenmesi de olduğu için, su faresindeki bulguların bu virüsün memeliler arasında nasıl yayıldığına dair ipuçları verebileceğini düşündü.

Havayolu kullanan yolcuların sayısı, küresel salgın gölgesinde geçen 2020 yılını saymazsak, giderek artıyordu. 2017 yılında yaklaşık 4 milyar yolcu havayolunu kullanmışken bu sayı 2018 yılında 4.3 milyar, 2019 yılında ise 4.4 milyar yolcuya ulaştı. Sağladığı zaman tasarrufu, düşük maliyeti, uzak mesafeleri tek araçla erişilebilir kılması, havayolunun tercih edilmesindeki faktörlerden sayılabilir. Ancak hepsinin içinde en kritik faktörün güvenlik olduğunu varsaymak yanlış olmaz.

2019 yılında tüm dünyadaki ticari uçuşlarda 114 kaza gerçekleşti ve ne yazık ki 6 ölümlü kaza nedeniyle 239 kişi hayatını kaybetti. Geçmiş yıllara göre hem kaza oranları hem ölümlü kaza sayılarında önemli yol kat edilmiş gibi görünse de daha iyisi için durmaksızın çalışılıyor.

Evren'deki temel fizik yasaların nasıl çalıştığı ve neye göre belirlendiği, bugüne kadar hem bilim insanlarını, hem de filozofları en çok uğraştıran sorulardan birisi olmuştur. Çoğu zaman çok temel bazı fizik sabitlerinin (ışık hızı veya kozmolojik sabit gibi), "değişmez sabitler" olduğu varsayılmıştır. Benzer şekilde fizik yasalarının Evren'in her köşesinde, her zaman aynı ve değişmez olduğu düşünülmüştür. Bu varsayım ve düşünceler pek de isabetsiz sayılmaz; çünkü gerçekten de Evren içerisindeki bazı özellikler, hiç değişmiyor ve sabit gibi gözükmektedir. En azından gözlemleyebildiğimiz kadarıyla...

Ancak bu sabit gibi gözüken değerler bilimin sahası dışında da kullanılmaktadır: "Hassas Ayar Argümanı" adı verilen felsefi bir argüman, kabaca şunu söylemektedir: