İnsanların deri rengi, siyaha yakın bir kahverengiden beyaza yakın renklere kadar geniş bir yelpazede değişebilmektedir. İnsanlar arasındaki bu deri rengi (veya ten rengi) farklılığının yakın nedeni genetik faktörler ve/veya Güneş'e maruziyettir; ancak yaş, cinsiyet, hastalıklar, hormonlar, duygudurum gibi diğer faktörler de deri rengini kalıcı veya geçici olarak etkileyebilmektedir. İnsan popülasyonları arasındaki deri rengi farklılıklarının nihai sebebiyse, insan toplumlarının Dünya üzerinde farklı yaşam alanlarında yaşaması ve bu sırada deri altına ulaşabilen zararlı ultraviyole ışınlarının miktarının değişmesi nedeniyle, doğal seçilim yoluyla meydana gelen biyokimyasal bir adaptasyondur (evrimdir).^[1]

İnsan derisinin farklı renklerine etki eden birçok etmen vardır. Bu faktörlerin bir kısmı kalıtsal ve kalıcı etkilere sahiptir (yani evrimsel nedenlerdir); diğerleriyse gelişimsel etkilere sahiptir ve duruma bağlı olarak kalıcı veya geçici etkilere sahip olabilirler. Aşağıda, bu faktörlerin bir listesini bulabilirsiniz.

Kanser hücreleri, yeni ve daha uzak dokulara yayılabilme özelliğine sahiptirler ve bu özellikleri onları daha da ölümcül hale getirir. Tümör hücreleri kan veya lenfatik yollarla vücuda dağılabilir ve ulaştıkları yerlerde çoğalabilirler; bu sürece metastaz denir. Kanserin metastaik yayılımı için damar ağı, çok önemli bir etmendir.

Yeni kan damarlarının oluşması sürecine anjiyogenez adı verilir. Aynı şekilde yeni lenfatik kanal ve damarların oluşumu sürecine de lenfogenez adı verilir. Her iki süreç de tümörlere oksijen ve besin sağlamakta ve atıkları hızlıca uzaklaştırmada oldukça önemlidir. Anjiyogenik faktörler, özellikle neoplastik damarlanmanın oldukça yoğun olduğu yerlerde yüksek konsantrasyonlarda bulunur.

Rutgers Health profesörü liderliğindeki çalışma, annelerin her zaman söylediği "Arkadaşlarını akıllıca seç." sözünün doğru olduğunu göstererek arkadaşlarınızın özellikle genlerinde olan özelliklerinin size de bulaşabileceğini ortaya koyuyor.

American Journal of Psychiatry dergisinde yayınlanan çığır açıcı araştırma, ergenlik çağındaki akranların genetik yapısının uyuşturucu ve alkol kullanım bozuklukları, depresyon ve anksiyete gibi bireysel riskler açısından uzun vadeli sonuçları olabileceğini gösteriyor.^[1] Rutgers Robert Wood Johnson Tıp Fakültesi'nde psikiyatri doçenti ve çalışmanın baş yazarı olan Jessica E. Salvatore, şöyle anlatıyor:

Yapay zeka (YZ) ile çalışan yeni bir kan testi, özellikle bazı agresif veya zor olanlar da dahil olmak üzere 50 farklı kanser türünü tespit edebildiğini kanıtladı.

Kanserin erken teşhisinin hayat kurtarmak için kritik olabileceğini biliyoruz ve bilim insanları uzun zamandır basit ve güvenilir bir kan testi arıyorlar. Yeni test, hala geliştirme sürecinin erken aşamalarında olsa da, 6,689 kan örneğini içeren büyük bir deneme, bazı umut verici sonuçlar üretti.

North Carolina State University'den lisans öğrencileri Rohypnol veya GHB gibi yaygın "tecavüz haplarını" tespit edebilecek bir oje üzerinde çalışıyorlar. Bu ojenin, söz konusu kimyasalların varlığı durumunda renk değiştirerek kadınları uyarması hedefleniyor. Undercover Colors (Gizli Renkler) başlıklı Facebook sayfalarında şöyle söylüyorlar:

Drinksafe Technologies firması daha önceden üzerine bir damla içki döküldüğünde renk değiştiren bir bardak altlığından on milyonlarcasını dünyanın dört bir yanına dağıtmıştı. Bu şekilde bir oje üretmek, kartondan bir cisim üretmeye kıyasla teknik olarak daha zor bir iş olsa da, daha gizli olması açısından avantaj sağlıyor. Çünkü kadınlar, içkilerine ilaç atıldığından şüphelendiklerini karşılarındakilere belli etmek istemeyebilirler. Fakat bu ürünün bir oje şeklinde sunulması henüz mümkün olmadı ve ne zaman piyasaya sürüleceği belli değil.

Kütleçekim dalgaları, büyük kütlelerin ivmelenmesi sebebiyle uzay-zaman dokusunda meydana gelen bozulmalar ve bükülmelerdir. Kütleçekim dalgaları, tıpkı suya atılan bir taşın yarattığı dalgalar gibi, kaynaktan dışarı doğru dalgalar hâlinde yayılır. Ancak arada belirgin bir fark vardır: Kütleçekim dalgaları ışık hızında hareket eder; su dalgaları ise bunu yapamaz. Kütleçekim dalgaları, kütleçekimsel radyasyon yoluyla enerji taşır. Kütleçekimsel radyasyon, elektromanyetik radyasyon benzeri, kaynaktan dışa doğru yayılan bir radyasyon türüdür.

Einstein fiziği öncesi dönemde, yani ilk olarak Isaac Newton tarafından geliştirilen klasik fizik çerçevesinde, kütleçekim dalgalarının varlığına dair herhangi bir ipucu bulunmamaktaydı; çünkü bu dönemde kütleçekiminin bir noktadan diğerine anlık olarak etki eden bir kuvvet olduğu düşünülmekteydi. Dolayısıyla kütleçekimine yönelik teorilerin tarihi asırlar öncesine gitmesine rağmen, kütleçekim dalgalarının varlığı ilk olarak 1905 yılında Henri Poincaré tarafından ileri sürülmüştür; sonrasındaysa 1916 yılında Albert Einstein'ın geliştirdiği Genel Görelilik Teorisi çerçevesinde öngörülmüştür.