Zihin felsefesi denildiği zaman, pek çok kişi, Descartes'ın yıllar yılı dillendirilen ama derinine pek inilmeyen "Düşünüyorum, o halde varım." sözünü anımsayabilir. Nitekim Descartes, modern felsefenin kurucusu olarak ve zihin felsefesiyle ilgili en önemli problemlerden birisi olan zihin-beden ayrımı sorununu ortaya atarak da, bu alanın ortaya çıkışında önemli ölçüde etkili olmuştur. 

Descartes'ın bu girişimi, alanla ilgili ilk gözle görülür çalışmayı başlatması anlamında önemliydi. Lakin bugün "zihin felsefesi" denildiği zaman, bu disiplin içerisinde çalışan kişilerin aklına Descartes ve düalizmden çok daha fazlası gelmektedir. Kavram olarak zihin dediğimiz zaman, onu teşkil eden unsurlar, zihin felsefesini ana hattan ilgilendiren bir tartışma olarak zihinsel dediğimiz şeyin kendisinin fiziksel olup olmadığı ve zihnin kendisini açıklamaya çalışan teoriler bu alanın çalışanları tarafından farklı şekillerde ele alınarak tartışılır. Bundan beş yüz sene öncesine kıyasla bugün, zihin kavramını ele almak ve irdelemek için çok sayıda düşünsel yapı geliştirildiği söylenebilir.

Ahlak felsefesi, iyi ile kötüyü, doğru ile yanlışı birbirinden ayırt edip edemeyeceğimiz, eğer edebilirsek bunun prensiplerinin ne olması gerektiği üzerine kafa yoran bir felsefe dalıdır. Bu saha, felsefenin en aktif tartışma sahalarından biridir ve dolayısıyla konu hakkında çok sayıda akademik makale yayınlanmakta ve kitap basılmaktadır. Burada, herhangi bir öncelik sırası olmaksızın, bu sahada kendinizi geliştirebilmeniz için okuyabileceğiniz bazı kitapları sıralayacağız.

İzninizle bu kitabı biraz övmek ve şiddetle önermek istiyorum. Felsefi metinler söz konusu olduğunda çoğu zaman birincil, ana metinler değil de ikincil hatta üçüncül metinler okunur. Böylesi bir hata çoğu zaman felsefi fikirleri ve teorileri çok yanlış anlamaya veya yorumun-yorumunu yapmaya sıkışan gelişigüzel felsefi metinler üzerinde göz gezdirir halde bulunmaya sebep olabilir. Çağdaş Ahlak Felsefesi metinler doğrudan doğruya filozofların kaleme aldığı metinlerin ve makalelerin çeviri derlemesinden oluşmaktadır. Doğrudan kendi yazdıkları metinleri okuyabileceğiniz filozoflar Moore, Ayer, Stevenson, Anscombe, Rawls, McIntyre, Dworkin, Williams, Foot, Ross, Hare, Sartre, Habermas, Harman, Levinas, Stocker gibi filozoflar.

Kaya kartalı; kanat ve kuyrukları uzun, iri, kahverengi bir kartaldır. İri gaga, altın rengi baş ve ense tüyleri ile dikkat çeker. Uçuşu görkemli ve zariftir, dönerek yükselirken kanat uçları yukarı kalkık, süzülürken kanatlar düz, telekler (primerler) çok derindir. Erişkinlerde kanat örtü tüyleri kısmen beyazımsı sarıdır. Çizgili kanat ve kuyruk teleklerinin dibi gridir. Kuyruk düzensiz enine koyu çizgili, kuyruk ucu geniş kalın siyahtır.

Genç bireyler erişkinlerden daha koyu görünür. Kanat üstünde daha silik görünen beyazlık, kanat altında geniş beyaz bir kanat paneli oluşturur. Gençlerin kuyrukları beyaz, kuyruk ucu geniş ve siyahtır. Kanat ve kuyruk telekleri erişkinin aksine çizgisizdir. Beş yıl içinde erişkin tüylerine kavuşurlar. 66-90 cm boy, 180-234 cm kanat açıklığı ve 2840-6665 g ağırlığa erişebilirler.^[1][2]

DNA, uzaya çıkarılıp, Dünya atmosferinden geçerek yeniden gezegene indirildiğinde, yapısını koruyabiliyor ve hala genetik bilgi aktarımı yapabiliyor! UZH'den bilim insanları TEXUS-49 araştırma roketi görevi aracılığıyla yaptıkları bir deneyle bu sonuçlara ulaştılar.

Uzay aracının dış zırhına pipetler kullanılarak yerleştirilen küçük, çift sarmallı DNA molekülleri Dünya'dan uzaya götürülüp geri getirildi. Fırlatmadan sonra, uzay uçuşu yaşadıktan sonra ve Dünya atmosferine geri girdiğinde, plazmid DNA adı verilen bu moleküllerin TEXUS-49 isimli roket üzerinde, halen yerleştirildikleri noktalarda bulunduğu tespit edildi. Üstelik tek sürpriz bu değildi! Bırakılan DNA'nın büyük bir kısmı halen genetik bilgiyi bakterilere ve bağ dokusuna iletebiliyordu. Araştırma başında bulunan Zürih Üniversitesi Anatomi Enstitüsü'nden Prof. Dr. Oliver Ullrich şöyle söylüyor:

Saka, insanlarca en çok tanınan ötücü kuşlardan biridir. Başının ön kısmındaki kırmızı "maske", beyaz yanağı ve burayı çevreleyen siyah çerçevesi, kahverengi sırtı, beyaz karnı ile oldukça karakteristik bir türdür. Siyah kanadının ortası geniş bir sarı çizgi bulunur, kanatları ve kuyruk telekleri siyahtır, uçlarında ise beyaz benekler vardır.

Genç bir sakanın başı ve sırtı gri kahverengi üzerine çizgilidir, kafadaki kırmızı, siyah ve beyaz renkli alanlar görülmez. Erkek ve dişisi arasında belirgin farklar yoktur. Erkeği göz pınarındaki ve burnunun üzerindeki tüylerinin siyah olması ve kafasındaki kırmızının genişliği ile dişisinden ayrılır. Erkekler daha iri ve parlak tüylüdür. Ayrıca kanat üstü örtü tüyleri erkeklerde siyah iken dişilerde kahverengidir.^[6]

Bir önceki yazımızda, diğer yazı dizilerimizde daha genel kapsamda ele aldığımız seçilim olgusunun daha akademik detaylarına girmiştik ve farklı sayıdaki lokus sayısıyla ifade edilen özelliklere göre geliştirilen farklı modellerin varlığından söz etmiştik. Ancak daha önemlisi, mutasyonların evrimin ana mekanizması olamayacağı gerçeğini matematiksel olarak ispatladıktan sonra, mutasyonların yarattığı varyasyonlar üzerine etki eden seçilimin ne kadar önemli bir evrimsel kuvvet olduğunu sözel olarak açıklamış, örnekler vermiştik. Şimdi ise bu konunun matematiğine girerek, mutasyonlara kıyasla seçilimin ne kadar hızlı bir şekilde evrimi tetikleyebileceğini göstereceğiz. Böylece matematik alet çantamıza yeni formüller ekleyerek, Hardy-Weinberg Dengesi'nin ikinci kuralı olan "Dengenin var olması için seçilim olmayacak." ilkesini bozsak bile popülasyonların evrimsel analizi nasıl yapabileceğimizi göreceğiz.

Öncelikle, herkesin genel hatlarıyla bildiği seçilim olgusunu sayısal bir düzleme oturtalım: Yine tek lokuslu (2 alelli) bir model kullanacağız, en basitini yani. Alellerimizin adı B1 ve B2 olsun bu defa. Tıpkı A ve a gibi; ancak farklı harflere ve isimlendirmelere de alışın diye böyle yapmayı uygun görüyoruz. Hemen bir başlangıç frekansı tanımlayalım:

Ekim-Kasım 2014 aylarında o kadar fazla ve o kadar kaliteli bilim kurgu filmleri çıktı ki, hepsine yetişip kapsamlı analizler yapmamız oldukça güç oluyor. Yıldızlararası (Interstellar) için yazdığımız detaylı analiz, sadece birkaç haftada binlerce defa paylaşıldı ve hatta StumbleUpon'da da karşımıza çıkan bir içerik haline geldi. Ancak Yıldızlararası'nın etkisine kapılıp, bilim kurgunun bir diğer önemli eserini es geçmemek gerekiyor: dilimize tuhaf bir şekilde Evrim olarak çevrilmiş olan, aslında "üstünlük, aşkınlık" anlamına gelen, orijinal adı Transcendence...

Yıldızlararası bizi Evren'in ve modern fiziğin sınırlarına götürürken, Transcendence bizleri beynimizin müthiş dünyasına çekiyor, nanoteknolojiden gücünü alan yapay zekanın gelecekte ne seviyeye gelebileceğine dair net bir görüntü sunuyor. Tıpkı Yıldızlararası gibi, Transcendence da çok uzak olmayan bir gelecekte geçiyor. Peki filmde gösterilenler ne kadar gerçekçi? Yapay Zeka gerçekten bu kadar zincirlerini kırıp, sınır tanımaz hale gelebilir mi? Beynimizi bir makinaya indirgemek mümkün mü? Anılarımız, bir USB bellek ile kıyaslanabilir özellikte midir? Nanoteknoloji, hiper-hızlı kendi kendini yenileme ve hiper-hızlı kendi kendine organizasyon gibi teknolojileri mümkün kılabilir mi? Kuantum bilgisayarlar, bugüne kadar var olmuş bütün insanların toplam zekasından kat kat daha zeki hale gelebilir mi? Bir makina hissedebilir, şahsi emellerine göre tercihlerde bulunabilir, duygulara sahip olabilir, insanları kontrol edebilir ve hepsinden önemlisi, kendine ait bir "benliğe" sahip olabilir mi? Bu yazımızda bu sorulara değinecek ve modern bilimin ışığında bazı bilgiler vereceğiz. 

Havayolu kullanan yolcuların sayısı, küresel salgın gölgesinde geçen 2020 yılını saymazsak, giderek artıyordu. 2017 yılında yaklaşık 4 milyar yolcu havayolunu kullanmışken bu sayı 2018 yılında 4.3 milyar, 2019 yılında ise 4.4 milyar yolcuya ulaştı. Sağladığı zaman tasarrufu, düşük maliyeti, uzak mesafeleri tek araçla erişilebilir kılması, havayolunun tercih edilmesindeki faktörlerden sayılabilir. Ancak hepsinin içinde en kritik faktörün güvenlik olduğunu varsaymak yanlış olmaz.

2019 yılında tüm dünyadaki ticari uçuşlarda 114 kaza gerçekleşti ve ne yazık ki 6 ölümlü kaza nedeniyle 239 kişi hayatını kaybetti. Geçmiş yıllara göre hem kaza oranları hem ölümlü kaza sayılarında önemli yol kat edilmiş gibi görünse de daha iyisi için durmaksızın çalışılıyor.