Çok az film, izleyicilere V for Vendetta’dan daha "isyankar" bir hava aşılamıştır. Bir 16. yüzyıl devrimcisi olan Guy Fawkes'a atıfla başlayan film, ölçüsüz hükümet kontrolü ve vatandaşların toplum içinde sahip olması gereken güç miktarına yönelik sorunlara odaklanıyor. Film, hayatını baskıcı bir hükümeti devirmeye ve İngiltere liderlerinin yanlışlarını ortaya çıkarmaya adamış bir karakter olan V üzerine yoğunlaşıyor.

Tabii ki de filmde hoş gözüken aktörler ve hayran bırakan aksiyon sahneleri mevcut; fakat filmin asıl başarısı, izleyicilere yaşadıkları toplumda kendilerinin ve hükumetin rolünü düşündürmeyi becerebilmesinden geliyor. Büyük çoğunlukta insana yararı dokunsa bile, hükumeti sınırlanması gereken bir nokta var mıdır? Peki ya bu yarar, azınlık bir grubun hakları pahasına sağlanıyor ise? Gelin hep birlikte V for Vendetta'nın geçmişine, bugününe ve yarınına bir bakış atalım.

Görüntü, floresan atomların keskin kırmızı noktalarının dalga paketlerinin bulanık lekelerine dönüştüğünü gösteriyor. Bu, kuantum mekaniğinin temel taşlarından biri olan atomların hem parçacık hem de dalga olarak var olduğu fikrinin çarpıcı bir göstergesidir.

Görüntüleme tekniğini icat eden bilim insanları, bulgularını ön baskı olarak arXiv'de yayınladılar.^[1] Bu nedenle araştırmaları henüz hakem denetiminden geçmedi.

Kuzey İspanya'da yapılan arkeolojik kazılar sonucu bazı ahşap aletlerin de bulunduğu Neandertal yaşam alanları keşfedildi. İki adet oldukça iyi korunmuş olan ahşap aletlerden biri, 15 cm uzunluğunda kazma çubuğu.

Çalışmaya, İspanya'da insan evrimine dair araştırmalar yapan Centro Nacional de Investigación sobre la Evolución Humana (CENIEH) adındaki enstitüden Joseba Rios-Garaizar önderlik etti.

Metaller periyodik tablonun sol tarafında bulunan (Hidrojen hariç). İletken olan + yüklü iyonlaşan dışı parlak atomik yapılı maddelerdir. Periyodik tabloda en çok metaller bulunmaktadır. Demir (Fe) bakır (Cu) nikel (Ni) gibi maddeler metaldir. Cıva hariç öbür metallerin erime noktaları oldukça yüksektir. En yüksek erime noktasına sahip olan tungstenin erime noktası 3.422 °C dir. Metaller kendi aralarında bileşik oluşturamazlar, ama eriyerek alaşım dediğimiz yapıları oluşturabilirler. Periyodik tabloda soldan sağa ve yukarıdan aşağı doğru metallik arttığı için en metalik element fransiyumdur. İletken madde olarak kullanılırlar. Özellikle bakır maliyeti ucuz ve iletkenliği çok iyi bir metal olduğu için elektrik devrelerinde tercih edilmektedir. Ayrıca oksijenle tepkimeye girerlerse çoğunlukla bazik oksitler oluşturabilirler.

Metaller şu şekilde sınıflandırılır:

Canlı organizmalar arasındaki böylesi farklı davranışların nedenleri nelerdir? Davranışı nasıl inceleriz? Hayvan davranışına yönelik araştırmalar, çevrebilim ve evrim hakkında bilgi vermekte ve doğal çevrenin korunması ile ilgili sorunlara çözümler sunmaktadır.

Davranış, canlı organizmaların temel özelliklerindendir. Bakteriler kimyasal gradyanlara tepki olarak aktif bir şekilde hareket ederler, amipler besinin etrafını sarmak için şekil değiştirirler ve nergisler mutedil rüzgârlarda çiçeklerini rüzgâr yönünde çevirirler (Berg 2000, Etnier & Vogel 2000). Süngerler gibi basit yapılı çok hücrelilerden eklembacaklılar, derisidikenliler ve kordalılar gibi organ sistemi olan hayvanlara kadar tüm hayvanlar iç ve dış çevreden gelen uyaranlara tepki gösterirler.

Daha önceden bilim insanları arasındaki ateizm oranlarını buradaki yazımızda anlatmıştık. Bu yazımızda, evrimsel biyologlar arasındaki ateizm oranlarına bakış atacağız:

American Scientist tarafından yapılan bir araştırmada, evrimsel biyologların inançları araştırılmıştır. Gregory W. Griffin ve William B. Provine tarafından yürütülen ve 149 profesyonel evrimsel biyolog üzerinde yapılan araştırma, ilginç sonuçlar çıkarmıştır.^[1] Bu bilim insanları toplamda 28 farklı saygın ulusal akademiye üyedirler. Deneklerin uzmanlıkları şu bilim dallarından en az birini içermektedir: evrim, filogenetik, popülasyon genetiği, paleontoloji, paleoekoloji, paleobiyoloji, sistematik, organizma düzeyinde adaptasyon veya uyum başarısı.

Bir kaç yıl önce kendimi eksik,başarısız,şanssız hissettiğim bir zaman oldu.Bu duygularımın nedenini sorgulamaya başladım.Farkına vardım ki ben kendimi diğerleriyle kıyaslamaktan bu haldeyim.Bunu farkettiğim an çok üzüldüm.Tıpkı yaralı bir kediyi can çekişirken gördüğümdeki üzüntüye benziyordu ama bu sefer farklı olarak midem ağrıdı,kalbim çarptı,burnum sızladı.Kendimin bana ihtiyacı olduğunu anladım o zaman.Her yerde duyduğumuz,okuduğumuz ‘kendinizi sevin’ benzeri cümleleri açıkçası pek önemsemezdim.Hatta komik bulurdum.Ta ki anlamlarının ne denli kıymetli olduklarını anlayana kadar.Kolları sıvadım ve beynimi kurcalamaya başladım.Neden sürekli kendimi başkalarıyla kıyaslıyorum diye düşününce birçok neden buldum.İlki,özgüven eksikliğimdi.Bunun üstüne gitmeliydim.Kitaplar okudum,hobiler edindim,sosyalleştim.Tabii ki bunlar uzun bir sürece yayıldı ancak sonucunda olumlu etkilerini gördüğümden eminim.Bulduğum bir diğer neden ise sosyal medya oldu.Ailemde,arkadaşlarımda,çevremde gözlemlediğim kadarıyla çoğu kişi kendini farketmeden de olsa diğer insanlarla kıyaslıyor.Ama bu hepimizde istemsiz bir davranış haline gelmiş.Öyle ki duygularımızı kontrol edebiliyor.İşte bu durumun bu kadar yaygın olmasının nedenini ben sosyal medyaya bağlıyorum.Her türlü kültürden insanın yaşamlarına her gün saatlerce tanık ediyoruz.

Unutmayalım ki gördüklerimiz,o insanların herkesle paylaşmak için ‘seçtiği’ anılarının fotoğrafları,videoları.Aslında bir bakıma bizlere göstermek istediği yaşamları.Eğer varsa kendi paylaşımlarımızdan yola çıkarak da bunu çok kolay fark edebiliriz.Sosyal medyayı iş için,içerik üretmek için kullananlar da aynı şekilde;sayfalarını en etkili biçimde kullanabilmeleri için paylaştıkları içeriklerin hep en estetiğini,en kalitelisini sunma durumundalar.

Hemen hemen hepimizin köylerde, doğada anısı vardır. Kim bilir, belki de bunu yaşayabilmş olan son kuşak olacağız. Köydeki anılarınızla şehirdeki anılarınızı saymanızı istesem, yüksek ihtimalle köyde ya da doğada geçirdiğiniz anıları anlatma oranınız şehre kıyasla daha yüksek olacaktır. Çünkü orada tüm duyularımız ile öğreniyoruz: İşitiyoruz, dokunuyoruz, tadıyoruz, kokluyoruz... Nasıl unutalım? Oysa şehirde? Marketlerde, AVM’lerde başkasının bizim için hazırladıklarına talib oluyoruz. Arkadaşlarımızla yıldızları değil, AVM’lerdeki reklamları izliyoruz. Bu ince dostluk bağından ne çıkar?

Hatırlarım, 7-8 yaşlarındayken köyde kuzenimle bir araba yapar ve bir üst evin çocuklarıyla yarıştırırdık. Bunun dışında yaptığımız ağaç evler ve daha nicesi... Tüm bunları sizin vaktinizi almak için yazmıyorum, az sonra asıl konuya gireceğim. Şimdi bir çocuk düşünün lütfen; şehirde yaşayan ve bence doğadan alınması gereken temel eğitimlerden geçmemiş, dayanıksız, stratejik düşünmeye hiç başlayamamış. O, arabayı bir oyuncakçıdan alıyor. Fark da bu işte. Ben onu yaparken ellerimi, kaslarımı, zihnimi vs. çalıştırdım; o ise rahatlığa alışmak dışında pek bir şey kazanamaz.