İnternet, günlük yaşamla o kadar iç içe geçmiştir ki, bu müthiş teknolojinin ne kadar olağanüstü bir başarı ve hazine olduğunu unutmak kolaydır. Sadece birkaç on yıl içinde, insanlığın bilgi birikiminin büyük bir kısmı toplu olarak yazıya döküldü ve internet bağlantısı olan herkesin erişimine sunuldu.

Ancak tüm bunlar sona ermek üzere. Yapay zekanın ortaya çıkışı, yazarların, sanatçıların ve diğer yaratıcıların insan kitlelerine ulaşmasını sağlayan karmaşık çevrimiçi ekosistemi yok etmekle tehdit ediyor.

Ellingham diyagramları, bir bileşiğin stabilitesinin sıcaklığa olan bağımlılığını gösteren bir grafiktir. Bu analiz, metal oksit ve sülfitler gibi kimyasalların redükte edileiblme kolaylığını ölçmekte kullanılır. Ellingham diyagramının temel kullanım alanları metalürji endüstrisi, inorganik kimya ve fiziko kimyadır. Metalürji endüstrisinde metal madeninden saf metal elde etmekte kullanılır.

Ellingham diyagramları, ismini mucidi olan Harold Ellingham'dan almıştır. İlk kez 1944 yılında "Metalürjik Süreçlerde Oksit ve Sülfitlerin İndirgenebilirliği" (İng: "Reducibility of Oxides and Sulfides in Metallurgic Processes") adlı makalesinde bu diyagramlar tanıtılmıştır. Ellingham diyagramları, o zamandan bu yana diğer elementler için de genelleştirilmiştir. Oksit ve sülfitlerin yanında bromür, klorür, florür, iyodür, hidrit, nitrit, selenit ve tellüritler için de Ellingham diyagramları yapılmıştır.

Türdiriltimi (İng: "De-extinction") veya "diriltme biyolojisi", soyu tükenmiş türlerin bireylerine (genellikle genetik olarak) benzer canlı organizmaların yeniden oluşturulma sürecini ifade eder. Daha uzun tanımıyla türdiriltimi; soyu tükenmiş bir türün yapay seçilim yoluyla geri ıslah (İng: "back-breeding"), klonlama ve genom düzenlemesi gibi teknikler kullanılarak canlı bir organizmanın nesli tükenmiş türe doğru değiştirilmesidir.

Yani türdiriltimi, türlerin neslinin tükenmesine sebep olan faktörleri anlamak ve bu türleri yeniden canlandırmak amacıyla bir dizi teknik ve yöntem kullanılan çok kapsamlı bir süreçtir. Her ne kadar kulağa ilk etapta Jurassic Park ve Frankenstein esintilerine sahip ütopik bir olgu gibi gelse de aslında nesli tükenmiş türleri geri getirme çabalarını bir araya getiren bir bilim dalıdır.

Modern biyoloji ders kitapları, yalnızca bakterilerin atmosferden azotu alıp yaşam için kullanılabilir bir forma dönüştürebileceğini iddia eder. Baklagiller gibi azotu sabitleyen bitkiler, bunu kök nodüllerinde simbiyotik bakteriler barındırarak yaparlar. Ancak yeni bir keşif, bu kuralı altüst ediyor.

2024 yılında yayınlanan iki makalede, uluslararası bir bilim ekibi ökaryotik bir hücre içinde bilinen ilk azot sabitleyici organeli tanımlıyor. Bu organel, prokaryotik bir hücrenin ökaryotik bir hücre tarafından yutulduğu ve simbiyozun ötesinde bir organele dönüştüğü süreç olan birincil endosimbiyozun tarihteki dördüncü örneğidir. UC Santa Cruz'da doktora sonrası araştırmacı ve son iki makaleden birinin ilk yazarı olan Tyler Coale şöyle anlatıyor:

Beklenmedik gelecek olsa da, başlıktaki soru yıllardır bilim insanlarının kafalarında soru işaretlerine neden olan bir sorudur. Bilim böyledir, aşina olduğumuz ama cevaplanmamış birçok gizem perdesinin peşinde koşar. Çünkü aşinalıktan kaynaklanan duyarsızlık, birçok kıymetli gerçeği gözümüzün önünde olmalarına rağmen kaçırmamıza neden olabilir. Bilim, buna engel olan müthiş bir araçtır. Soru her ne kadar kolay geliyor olsa da, bir türlü aydınlatılamamıştır. Sahi, heteroseksüel erkekler neden dişilerin göğüs bölgesinde bulunan yağlı bir doku parçasına bu kadar kafayı takmış durumdalar? Bilim insanlarının bu konuda yeni bir teorisi var.

Önce terimleri temizleyelim: her ne kadar tuhaf bir şekilde "kibar" olduğu iddia ediliyorsa da "göğüs" ile "meme" aynı şeyler değildir. Eş anlamlı olarak kullanılmaları bilimsel olarak hatalıdır. Örneğin "göğüs kanseri" diye bir kanser türü yoktur (eğer göğüsteki deri kanseri kastedilmiyorsa). Yaygın olarak bilinen o kanser türünün adı "meme kanseri"dir. Göğüs, bilimsel adıyla "toraks" (thorax) olarak bilinir. Hayvanlar Alemi içerisindeki sayısız hayvanın, dolayısıyla insanın da, boynu ile karnı arasındaki bölgeye işaret eder. Türüne bağlı olarak göğüs bölgesinde, vücudun içinde ve dışında çok sayıda yapı ve organ bulunabilir: kalp, akciğerler, göğüs kafesi, "meme" de, Memeli Hayvanlar Sınıfı'nda bulunan bu yapılardan biridir.

Bilim, en küçük atomaltı parçacıklardan en büyük galaksi kümelerine kadar, fiziksel ve doğal dünyanın yapısını ve davranışlarını gözlem ve deney yoluyla, sistematik bir şekilde inceleyen, entelektüel ve pratik bir faaliyet olarak tanımlanabilir.^[1] Bilim, Evren'e, parçalarına ve varsa ötesine dair genel gerçekleri ve temel yasaları öğrenme yolunda çıkılan bir yolculuk; bir veri toplama, değerlendirme ve öngörü aracı olarak da düşünülebilir. Bir diğer deyişle bilim, doğal dünyada olan biteni ve bunların nasıl işlediğini öğrenmenin bir yoludur; bu bakımdan bilim, pul koleksiyonu yapmak gibi gerçekleri toplamaktan ibaret değildir; onları açıklayıp, anlamayı da hedefler.^[2]

Çalışma biçimine yönelik yapılacak bir diğer tanımla bilim, olguları açıklamaya çalışan, bir yanıyla eylemsel (gözlem, deney, sayım, ölçme vb.), öbür yanıyla zihinsel (kavram, hipotez, indüktif ve dedüktif çıkarım) bir etkinliktir. Bilim, olgudan kurama gider. Bilim olgular hakkında doğrulanabilir kuramlar geliştirir. 

Birlikte yaşayan ya da birbirleriyle çok fazla zaman geçiren kadınların adet döngülerinin senkronize olduğu iddiasını destekleyen hiçbir bilimsel veri yoktur.^[1]

Kadınların adet döngülerinin senkronize olabileceği fikri, ilk olarak 1971 yılında Nature dergisinde yayımlanan Menstrüal Senkronizasyon ve Baskılama başlıklı makalede, Martha K. McClintock tarafından tespit ve tarif edilmiştir.^[2] Bu sebeple, buna "McClintock Etkisi" adı da verilmektedir. 

UYARI: Aşağıdaki görseller bazı okurlarımız tarafından rahatsız edici bulunabilir. Kendi tercihinizle devam ediniz.

Siyam ikizleri, ana rahminde birbirine yapışmış olan tek yumurta ikizleridir. Her 120.000 doğumdan sadece 1 tanesinde böyle bir durum görülür. Bu vakaların da yaklaşık yarısında ikizlerden bir tanesi veya ikisi de ölü doğar. Geri kalan yarısında da çoğu zaman yapışık halde iki tam (veya tama yakın) vücut bulunmaz; bunun yerine bir tam vücuda ek olarak, ikinci bedenin sadece bazı organları ve uzuvları yapışık olarak gelişir. 

Dünya'da meteor bulmaya en elverişli yer Antarktika'dır. Dünya'ya düşen meteorların yaklaşık 2/3'ü başka bir deyişle düştüğü tespit edilen 67.000 meteorun 42.000'i Antarktika'da tespit edilmiştir. Ayrıca Antarktika'ya düşen meteorların yaklaşık %13'ü buzulların üzerinde iken,% 87'si buzulların içindedir.

Peki Antarktika neden meteor bulmaya en elverişli yer?