Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın Sadece 2. Maddesine Sadık Kalmak, Türkiye'nin Ekonomik Durumunu Nasıl Değiştirebilirdi?
Wikimedia
- Blog Yazısı
Toplumların refah düzeyi ve yaşam kalitesi ülke ekonomisinin gelişmesi ile yakından ilgilidir. Bu da izlenen ekonomi politikalarının yanı sıra diğer sosyal alanlardan da etkilenir.
Ülke ekonomilerinin durumunu gösteren çok sayıda endeks vardır.[1] Bunların çoğu toplumun dar bir kesimini veya yalnız bazı uzmanları ilgilendirirken, "kişi başına düşen milli gelir" (Kişi Başı GSYH) ve "gelir dağılımı" (GINI Endeksi) halkın refah düzeyini göstermeleri açısından çok önemli ve tüm toplumu ilgilendiren iki endekstir.
Bu yazımızda, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın II. Maddesinde sayılan üç niteliğin (demokratik, laik, hukuk devleti) kişi başına düşen milli gelir ve gelir dağılımı ile ilişkisi, çok sayıda ülke verisi yardımıyla incelenmiştir.
Kişi Başına Düşen Milli Gelir
Farklı ülkelerdeki Kişi Başı GSYH'ı karşılaştırabilmek için öncelikle her ülkenin kendi para birimi ile hesaplanmış milli gelir rakamlarını ortak bir birime çevirmek gerekir. Bunun için en yaygın kullanılan para birimi ABD Doları'dır.
Toplumların refah düzeyini adil bir şekilde karşılaştırabilmek için, her ülkedeki ürün ve hizmet fiyatlarının da hesaba katılması istenir. Bu amaçla, çok sayıda ürün ve hizmetten oluşan bir sepetin her ülkedeki maliyeti dikkate alınarak bir "satın alma gücü paritesi" (SAGP) hesaplanır ve bunun kullanılmasıyla "Kişi Başı GSYH (SAGP)" endeksi oluşturulur.
Ancak, her ülkedeki ürünlerin aynı kalitede olmaması, her toplumun tüketim tercihlerinin farklı olması gibi nedenlerle Kişi Başı GSYH hesabında SAGP kullanılmasının da kendine özgü hatalara yol açabildiği düşünülmektedir. Bununla birlikte, bu yazımızdaki grafiklerde aksi belirtilmedikçe SAGP temelli veri kullanılmıştır.[2] Aynı grafikler ABD Doları cinsinden de oluşturulmuş, grafiklerin yorumlanmasını etkileyecek kadar fark görülmediği için çalışmada yer verilmemiştir.
Demokratiklik ile Gelir İlişkisi
Demokratikliğin ölçütü olarak ise Economist Group'un derlediği endeks kullanılmıştır.[3] Ülkeler bu endekse göre sırasıyla "Tam Demokrasi", "Kusurlu Demokrasi", "Hibrid" ve "Otoriter" olmak üzere dört rejim tipine ayrılmaktadır.
Aşağıdaki grafikte 160 ülkenin rejim tipine göre kişi başına düşen milli gelir trendi gösterilmektedir.
Yukarıdaki grafikte, demokrasi endeksine göre en düşük seviyede olan otoriter ülkelerde ortalama gelir düzeyinin hibrid rejime sahip ülkelerden biraz daha yüksek olduğu gözükmektedir. Ancak, petrol zengini Arap ülkelerinin otoriter grupta olmasının da bunda önemli rolü olduğu düşünülebilir. Bu ve benzeri açılardan daha detaylı bir inceleme bu sıralamayı değiştirebilir.
Türkiye, demokrasi endeksi sıralamasında 2021 yılı itibariyle 167 ülke arasında 103. sıradadır ve hibrid rejim kategorisindedir.
Hukukun Üstünlüğü ile Gelir İlişkisi
Aşağıdaki grafikte 202 ülkenin hukukun üstünlüğü sıralamasında girdiği yüzdelik aralığa göre kişi başına düşen milli gelir trendi gösterilmektedir.[4]
Aslında maddi destek istememizin nedeni çok basit: Çünkü Evrim Ağacı, bizim tek mesleğimiz, tek gelir kaynağımız. Birçoklarının aksine bizler, sosyal medyada gördüğünüz makale ve videolarımızı hobi olarak, mesleğimizden arta kalan zamanlarda yapmıyoruz. Dolayısıyla bu işi sürdürebilmek için gelir elde etmemiz gerekiyor.
Bunda elbette ki hiçbir sakınca yok; kimin, ne şartlar altında yayın yapmayı seçtiği büyük oranda bir tercih meselesi. Ne var ki biz, eğer ana mesleklerimizi icra edecek olursak (yani kendi mesleğimiz doğrultusunda bir iş sahibi olursak) Evrim Ağacı'na zaman ayıramayacağımızı, ayakta tutamayacağımızı biliyoruz. Çünkü az sonra detaylarını vereceğimiz üzere, Evrim Ağacı sosyal medyada denk geldiğiniz makale ve videolardan çok daha büyük, kapsamlı ve aşırı zaman alan bir bilim platformu projesi. Bu nedenle bizler, meslek olarak Evrim Ağacı'nı seçtik.
Eğer hem Evrim Ağacı'ndan hayatımızı idame ettirecek, mesleklerimizi bırakmayı en azından kısmen meşrulaştıracak ve mantıklı kılacak kadar bir gelir kaynağı elde edemezsek, mecburen Evrim Ağacı'nı bırakıp, kendi mesleklerimize döneceğiz. Ama bunu istemiyoruz ve bu nedenle didiniyoruz.
Yukarıdaki grafikte her yıl verisi bulunan ülke adedi biraz değişmektedir. Ülkeler hukukun üstünlüğü sıralamasına göre %25'lik dört kategoriye ayrılmış ve her kategori için kişi başına düşen milli gelir ortalamaları gösterilmiştir.
Türkiye hukukun üstünlüğü sıralamasında 2000-2015 yılları arasında 2. grupta iken 2016 yılından itibaren 3. gruba düşmüştür.
Dindarlık ile Gelir İlişkisi
Aşağıdaki grafikte 111 ülkeden yaklaşık biner yetişkinin Gallup’un 2009 tarihinde yapmış olduğu araştırmada "Günlük hayatta din sizin için önemli mi?" sorusuna verdiği cevap oranlarına göre kişi başına düşen milli gelir trendi gösterilmektedir.[5]
"Günlük hayatta din sizin için önemli mi?" sorusuna verilen cevaplar devletin bir özelliği olan laikliği doğrudan ölçmese de pratikte laikliğin ne ölçüde hayata geçirilebileceğinin göstergesi olarak kabul edilebilir.
Gallup'un araştırmasına Türkiye’den katılanların %82'si "evet" cevabı vermiştir.
Gelir Dağılımı
Kişi başına düşen milli gelir, toplumun toplam refah düzeyini göstermesi açısından faydalı olmakla birlikte, bunun toplumun farklı kesimlerine ne şekilde dağıldığı da çok önemlidir. Gelir dağılımının eşitsizliğini ölçmek için kullanılan ölçüte GINI endeksi denmektedir. Bu endeks, 0 ila 100 arasında değişmektedir ve ne kadar düşükse gelir dağılımının o kadar dengeli, ne kadar yüksekse gelir dağılımının o ölçüde dengesiz olduğunu göstermektedir. Yani Kişi Başı GSYH ne kadar yüksekse, GINI endeksi ise ne kadar düşükse vaziyet o kadar olumlu demektir. Bu yazımızdaki grafiklerdeyse okuyana kolaylık olması açısından GINI endeksi yerine "100 – GINI endeksi" kullanılmıştır. Dolayısıyla bu çalışmadaki grafiklerin tamamında yüksek değerler daha iyi, düşük değerler daha kötüdür.
Aşağıdaki grafikte 136 ülkenin rejim tipine göre gelir dağılım trendi gösterilmektedir.
Aşağıdaki grafikte 164 ülkenin hukukun üstünlüğü sıralamasında girdiği yüzdelik aralığa göre gelir dağılım trendi gösterilmektedir.
Demokrasi ve hukukun üstünlüğü kriterlerine göre en önde yer alan toplumlar, gelir dağılımı adaleti açısından da belirgin şekilde pozitif ayrışmışlardır. Ancak, diğer toplumlarda durum nispeten belirsiz gözükmektedir. Bu konunun daha detaylı incelenmesinde fayda görülmektedir.
Aşağıdaki grafikte 111 ülkeden yaklaşık biner yetişkinin Gallup'un 2009 tarihinde yapmış olduğu araştırmada "Günlük hayatta din sizin için önemli mi?" sorusuna verdiği cevap oranlarına göre gelir dağılım trendi gösterilmektedir.
Dine verilen önem ile gelir dağılımı adaletsizliği arasında oldukça yüksek bir korelasyon gözükmektedir. Bunun sebeplerinin araştırılmasında fayda görülmektedir.
Türkiye'nin Durumu
Türkiye demokrasi endeksi açısından 2021 yılı itibariyle 167 ülke arasında 103. sırada, hukukun üstünlüğü açısından 202 ülke arasında 119. sıradadır. "Günlük hayatta din sizin için önemli mi?" sorusuna Türkiye’den katılanların %82'si evet cevabı vermiştir.
Türkiye kişi başına düşen milli gelir (SAGP) sıralamasında 2019 yılı itibariyle 190 ülke arasında 75. sırada, gelir dağılımı sıralamasında 2018 yılı itibariyle 84 ülke arasında 68. sırada yer almıştır.
Bu yazımızda gördüğümüz grafiklerden yola çıkacak olursak, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın II. Maddesinde sayılan üç özelliği (demokratik, laik, hukuk devleti) pratikte iyi derecede hayata geçiren ülkelerin kişi başına düşen milli gelir ve gelir dağılımı konularında da üst sıralarda olduğu, dolayısıyla toplumlarına daha yüksek bir refah sağladıkları sonucuna varmak mümkündür.
Elbette toplumların yaşam kalitesini etkileyen faktörler üç adetten ibaret değildir. Örneğin, Dr. Muhammed Ali Yıldırım ve Dr. Cem Çakmaklı tarafından TÜSİAD için yapılmış olan bir regresyon analizinde, 105 ülke verisi kullanılarak altı adet etkenin (nüfus, fiziksel sermaye, beşeri sermaye, demokrasi, hukukun üstünlüğü, orta ve yüksek teknolojik ürünlerin ihracattaki oranları) kişi başına düşen milli geliri ne yönde ve ne miktarda etkilediği saptanmıştır.[6] Bu analizin sonuçlarına göre, Türkiye'nin söz konusu alanlarda sadece OECD ortalamasına ulaşması halinde bile, 20 yılda Kişi Başı GSYH'ı 3 katına çıkartarak 30.000 dolara ulaştırması ve böylece gelişmiş ülkeler arasına katılması mümkün görülmektedir. Bu raporda ve çeşitli başka kaynaklarda bu hedefe ulaşılabilmesi için oldukça kapsamlı ve detaylı öneriler de yer almaktadır.[7], [8]
Aşağıdaki grafikte Asya Kaplanları olarak adlandırılan dört ülke ve Türkiye’de kişi başına düşen milli gelir trendleri gösterilmektedir.[9]
Yukarıdaki grafikte satın alma gücü paritesine göre daha eski tarihlere gidebildiği için USD değerler kullanılmıştır. Grafikte kişi başına düşen milli gelirleri 1970'li, 1980'li yıllarda Türkiye ile yakın olan dört ülkenin, bugün Türkiye'nin 3 ila 6 katı düzeye ulaşabilmiş oldukları görülmektedir. Bu ülkeler, Türkiye'den farklı şartlara sahip olmakla birlikte, hızlı ekonomik kalkınmanın mümkün olduğunu göstermeleri açısından önemli örnek teşkil etmektedirler.
Sonuç
Türkiye de 2001-2008 yılları arasında IMF programını sadık şekilde uygulayarak ve Avrupa Birliği Üyeliği hedefi doğrultusunda demokrasi ve hukukun üstünlüğü alanlarında olumlu uygulamaları hayata geçirerek hızlı bir büyüme elde etmiştir. Sonuç olarak doğru politikalar uygulandığı takdirde Türkiye’nin de hızla büyüyerek gelişmiş ülkeler arasına katılabileceği görülmektedir.
-
37
-
17
-
8
-
7
-
5
-
5
-
5
-
3
-
2
-
1
-
1
-
1
- ^ S. B. Arzova, et al. Endekslerle Türkiye Ekonomisi. ISBN: 9789751419750.
- ^ World Bank. Gdp Per Capita, Ppp (Current International $). Alındığı Yer: World Bank | Arşiv Bağlantısı
- ^ Economist Intelligence Unit. Democracy Index 2021: The China Challenge. (15 Şubat 2022). Alındığı Yer: Economist Intelligence Unit | Arşiv Bağlantısı
- ^ World Bank. Rule Of Law, The World Bank. Alındığı Yer: World Bank | Arşiv Bağlantısı
- ^ Gallup. Religiosity Highest In World's Poorest Nations. (31 Ağustos 2010). Alındığı Yer: Gallup | Arşiv Bağlantısı
- ^ TÜSİAD. Yeni Bir Anlayışla Geleceği İnşa: İnsan, Bilim, Kurumlar. Alındığı Yer: TÜSİAD | Arşiv Bağlantısı
- ^ M. Eğilmez. Yapısal Reformlar Ve Türkiye. ISBN: 9789751420886.
- ^ D. Acemoğlu, et al. High-Quality Versus Low-Quality Growth In Turkey: Causes And Consequences. (6 Ekim 2020). Alındığı Yer: World Scientific Pub Co Pte Ltd doi: 10.1142/9789811214899_0003. | Arşiv Bağlantısı
- ^ World Bank. Gdp Per Capita (Current Us$). Alındığı Yer: World Bank | Arşiv Bağlantısı
Evrim Ağacı'na her ay sadece 1 kahve ısmarlayarak destek olmak ister misiniz?
Şu iki siteden birini kullanarak şimdi destek olabilirsiniz:
kreosus.com/evrimagaci | patreon.com/evrimagaci
Çıktı Bilgisi: Bu sayfa, Evrim Ağacı yazdırma aracı kullanılarak 07/05/2025 00:06:52 tarihinde oluşturulmuştur. Evrim Ağacı'ndaki içeriklerin tamamı, birden fazla editör tarafından, durmaksızın elden geçirilmekte, güncellenmekte ve geliştirilmektedir. Dolayısıyla bu çıktının alındığı tarihten sonra yapılan güncellemeleri görmek ve bu içeriğin en güncel halini okumak için lütfen şu adrese gidiniz: https://evrimagaci.org/s/12010
İçerik Kullanım İzinleri: Evrim Ağacı'ndaki yazılı içerikler orijinallerine hiçbir şekilde dokunulmadığı müddetçe izin alınmaksızın paylaşılabilir, kopyalanabilir, yapıştırılabilir, çoğaltılabilir, basılabilir, dağıtılabilir, yayılabilir, alıntılanabilir. Ancak bu içeriklerin hiçbiri izin alınmaksızın değiştirilemez ve değiştirilmiş halleri Evrim Ağacı'na aitmiş gibi sunulamaz. Benzer şekilde, içeriklerin hiçbiri, söz konusu içeriğin açıkça belirtilmiş yazarlarından ve Evrim Ağacı'ndan başkasına aitmiş gibi sunulamaz. Bu sayfa izin alınmaksızın düzenlenemez, Evrim Ağacı logosu, yazar/editör bilgileri ve içeriğin diğer kısımları izin alınmaksızın değiştirilemez veya kaldırılamaz.
Engin Arık: Bilimde Bir Kadın Öncü ve Türkiye’nin Kaybedilen Değeri
Mitik Hristiyanlık: İsa'nın Gerçek Bir Kişi Olmadığına Yönelik Argümanlar Ne Kadar Gerçekçi?
Kıskançlığın Flört Şiddetindeki Rolü
Çöp İthalatı
Rett Sendromu
Apokrita (Apocrita)
