Epikür'ün "Ölümden korkmak anlamsızdır, çünkü yaşadığımız sürece ölüm yoktur" sözü tatmin edici mi ?

Merhaba Kayra,

Sanıyorum ki Epikür bu sözü ile yok olmanın biz varken karşımıza çıkmayacağını söylüyor. "Ölüm fikri" insanın soruşturduğu konulardan bir tanesi ve olmaya devam edecek. Bu nedenle Epikür'ün ifade etmeye çalıştığı biz varken ölüm fikrinin bizimle birlikte olmayacağı değildir. Yok olma durumunun, yaşıyorken karşımıza çıkamayacağıdır. Yok olmak, ölüm ile birlikte ortaya çıkacak bir durum. Bu nedenle Epikür ölümden korkmanın anlamsızlığına vurgu yapıyor. Yaşıyorken var olmaya devam edeceğiz fakat öldüğümüzde yok olma açığa çıkacak. Bu konuya ilgili iseniz eğer Schopenhaur'un ölüm ile ilgili düşüncelerine de bakmanızı tavsiye ederim. Çünkü o da aslında ölümden korkmanın anlamsızlığından bahsetmiş, bu korkunun temelde neyden kaynaklandığını soruşturmaya çalışmıştır. Schopenhauer, kendimizin ve yakınlarımızın ölümünden korkmamızın asıl sebebinin, ölüm sonrası ortaya çıkan yok olma durumu ile ilgili olduğunu söyler. İnsanın içerisinde var olan yaşama isteği, yok olmanın acı verici bir şey olduğunu düşünür. Bu nedenle her birimiz ölümden korkarız.

Merhaba.Bir anlamda evet.Ölüm denilen şey zaten deneysel değildir ki.Tam zıddı doğum da öyle.Doğduğunu hatırlayan, bilen,gören ya da hisseden var mı? Ama çevremiz dolayısıyla bir doğum gerçeğinden haberdarız.Hatta daha da ileri gidiyoruz,"Madem ben doğdum,o halde benim bir başlangıcım var.O halde her şeyin bir başlangıcı var.Veya tam tersi,ben öldüm; o halde her şeyin bir sonu var" diyebiliyoruz.Bu anlamda Epikür,olaya materyalist yaklaşmış.Ölüm maddesel değildir ki.Ancak doğruluk payı da yok değildir.Çünkü ölüm,salt metafiziksel bir fenomen değil aynı zamanda bir realitedir de.Ayrıca karşı çıktığınız argümanınızı da anlayamadım."Yaşadığımız süre boyunca ölüm olgusu hep var olacak ve onu düşüneceğiz, ben varken de ölüm var olmaya devam edecek.".Bizler ölümü gerçekte deneyimlemeyiz.Ölümü düşünmek demek,onu var etmek demek değildir.Matematik gibi,soyut olarak zihnimizde vardır.

Kaygı bozukluğuna sahip birisi olarak şöyle söyleyebilirim.Bana bu soru “Zebralar neden ülser olmaz?”kitap başlığında ki soruyu hatırlattı.Ben bu duruma şu şekilde bakıyorum:

Ailemden birisini kaybetmekten aşırı korktuğum ve anksiyete atakları geçirdiğim bir dönem olmuştu ve ben bu konu hakkında düşümeye başlayınca şunu fark etmiştim;bu durum bir şekilde yaşanacak ya da yaşanmayacak.Benim bu durum için kaygıdan mahvolmam neyi değiştirebilir? Eğer böyle bi şey olucaksa ve ben üzüleceksem o zaman üzüleyim.Çünkü şuan buna üzülmem hiçbir şeyi değiştiremez.Bu yüzden birisini kaybetmekten korksam direkt bunu düşünüyorum.Bu durum yaşandığı zaman böyle bir duyguyla savaşırsın ama böyle bir durum ortada yoksa bunun için kaygılanmak,korkmak hiçbir şeyi değiştiremez.Yaşanması gereken şey yaşanır, ve biter.

Ölümde kesinlik var, evet ama bununda ne zaman,nasıl,ne şekilde geleceğini bilemediğimiz için bundan korkmak,kaçmak,bir çözüm değil,sadece yaşamın size verdiği zamandan çalmış oluyorsunuz.Anda kalmak çok zor,evet biliyorum.Ama gelecek sadece daha fazla kaygı ve anı da yaşayamamayla bize geri dönebiliyor.

Sorunuza tam bir cevap olmadı ama sorunun bende çağrıştırdığı durumu sizinle paylaşmak istedim.Bazen başka durumlardan çıkardığımız sonuçları,hayatın diğer sorularında kullanabiliyoruz.