Çay, Theaceae (çaygiller) familyasına ait Camellia sinensis bitkisinin yapraklarının kurutma, savurma ve okside etme, yani yükseltgenme gibi çeşitli işlemlerden geçirilmesi ile elde edilen ve genelde sıcak su ile demlenerek servis edilen kuru bir besindir. Çay bitkisinin çiçeklerinin veya yapraklarının toplanma zamanındaki ve oksidasyonundaki farklılıklara göre, küçük ölçekte kimyasal bileşimleri ve aromaları farklı olan yeşil çay, beyaz çay (oolong çayı) ve siyah çay elde edilir. Çay yaprağının tamamen fermente edilmesi ile siyah çay, hafif fermente edilmesi ile beyaz çay ve hiç fermente edilmemesi ile yeşil çay elde edilir.

2018 yılının eylül ayında Çin'de bulunan Dünya Çay Komitesi'nin hazırladığı "Dünya Çay Raporu" sonuçlarına göre, ülkelerin kişi başı çay tüketimlerinin esas alındığı sıralamada kişi başı 3.5 kilogram tüketim ile Türkiye ilk sırada yer aldı. Raporda çayın çeşidine göre bir ayrım yapılmamıştır. Dünyada sudan sonra en çok tüketilen içecek olarak tanımlanan çayın özelliklerini başlıklar altında inceleyelim.

Hayat Molekülleri, ya da diğer bir ismiyle organik moleküller en azından bizim bildiğimiz ve tanımladığımız anlamıyla canlılığın var olabilmesi ve varlığını sürdürebilmesi için gereken kimyasal moleküllerdir. Temel olarak nükleotitler, lipitler, proteinler ve karbonhidratlar "hayat molekülleri"dir. Bu moleküllerin hepsinin genel formları az çok benzer olsa da, işlevleri kimyasal ve fiziksel özelliklerinden dolayı birbirlerinden tamamen farklıdır.

Bu farklı özelliklerin toplamı, bugün bizlerin "canlı" olarak isimlendirdiği varlık formlarını meydana getirir. Daha doğrusu, canlılık için gereken aktivite ve organizasyon şartlarının istikrarlı bir şekilde sağlanabilmesi için bu kimyasallardan oluşan bir yapı ve bu yapının uzun süreli deneme-yanılma ve eleme-seçme mekanizmalarından geçmesi gerekmektedir. Dolayısıyla, şimdilik bildiğimiz kadarıyla, bu moleküllerden oluşmayan bir varlığın canlılığın ilkelerini bir arada bulundurması pek mümkün değildir. Bunda, bu moleküllerin istikrarlı yapısının (tepkimeler, radyoaktivite, vb. kimyasal özellikler bakımından) çok büyük önemi olduğunu unutmamak gerekmektedir.

Avustralya Ulusal Üniversitesi'nden bilim insanları, sıtma parazitlerine karşı mücadelede devrim yaratacak bir yöntem geliştirdi. Bu yeni teknik, kolesterolü kullanarak parazitleri hedef alan ve onlara ölümcül darbeler indiren bir "Truva atı" taktiği sunuyor. Hem hastalıkların tedavisinde yeni bir umut doğuran hem de hayvancılık sektörünü koruma potansiyeline sahip bu yaklaşım, paraziter hastalıkların tedavisinde çığır açabilir.

Birçoğumuz kolesterolü genellikle kötü bir şey olarak düşünürüz, çünkü kalp hastalıkları ve felç gibi ciddi sağlık sorunlarıyla ilişkilendirilir. Yüksek kolesterol seviyeleri, damar tıkanıklığına ve diğer kardiyovasküler hastalıklara yol açabileceği için genellikle olumsuz bir ışık altında ele alınır. Ancak kolesterol, vücudumuzun hayatta kalması için temel bir bileşendir. Hücrelerimizin düzgün çalışabilmesi, hücre zarlarının stabil kalabilmesi ve vücudun hormon üretimi gibi kritik işlevleri yerine getirebilmesi için kolesterol gereklidir. Yani, kolesterol bir düşman değildir; vücudun işlevselliği ve sağlığı için vazgeçilmezdir.

Manyetik rezonans görüntüleme (MRG), vücudun içinin açık ameliyat veya zararlı radyasyon kullanılmadan detaylı bir şekilde görüntülenebilmesini sağlayan bir teknolojidir. Bu görüntüleme işlemi de MR cihazları olarak tabir ettiğimiz tıbbi cihazlar ile gerçekleşir.

MR cihazlarında X-ışınlarının aksine güçlü manyetik alanlar ve radyo dalgaları kullanılarak kemiklerin ardındaki yumuşak dokular, beynin karmaşık yapısı, eklemlerdeki en küçük yırtılmalar dahi yüksek detayla ortaya çıkarılır. Cihazın çalışma prensibi ise atom çekirdeklerinin dinamiği ve kuantum fiziği ile ilgilidir.

Newton fiziğinde kütleyi nasıl ele aldığımızdan daha önce bahsetmiştik. Newton fiziği, her ne kadar günlük hayatımızda işimize yarasa da ışık hızına yaklaştıkça yanlış tahminlerde bulunmaktadır. Bu tarz durumlarda, Newton fiziğinin çok daha genel bir hali olan özel görelilik teorisini kullanmamız gerekir.

Özel görelilik teorisi, 1905 yılında Einstein tarafından ortaya atıldığında uzay ve zaman anlayışımız üzerinde devrimsel bir değişim yarattı. Uzay ve zaman dediğimiz kavramların, sezgilerimizin bize söylediğinin aksine, değişmeyen mutlak şeyler olarak değil; ama farklı hızlardaki gözlemciler tarafından farklı ölçülen kavramlar olduğu ortaya çıktı. Dahası görelilik, sadece uzay ve zaman hakkındaki sezgilerimizin değil, ama aynı zamanda kütle hakkındaki sezgilerimizin de yanlış olduğunu bize gösterdi.