29 yaşındaki Charles Darwin 11 Ekim 1838 tarihinde, kuzeni Emma Wedgwood kendisinin evlenme teklifini kabul ettikten sonra günlüğüne, “İşte beklenen gün!” diye yazmıştı. Ancak efsanevi natüralist bu birliktelikle ilgili her zaman bu kadar kararlı davranmamıştı. Sadece birkaç ay önce bir arkadaşından gelen mektubun arkasına evlilik ve evliliğin çalışmaları üzerine yapacağı potansiyel etkiyle ilgili bir artılar (“yalnız kalmamak”, “müziğin ve kadınsı küçük sohbetlerin cazibesi”) ve eksiler (“sınırlı imkanlar”, “kitap olmaması”, “inanılmaz ölçüde zaman kaybı”) listesi çiziktirmişti. Liste Charles Darwin’in Yazışmaları’nda (Bölüm 2: 1837-1843) bulunmuştu ve yazışmalar ayrıca Darwin Correspondence Project adlı mükemmel internet sitesinde, 7 Nisan 1838 başlığı altında bulunabilir. Bu liste zamanın ötesindedir ve yapay olduğu konusunda tartışmaya açıktır. Aile ve kariyer, aşk ve iş, kalp ve beyin arasındaki kültürel gerilimin bir göstergesi olmuştur. 

Şimdi (bazılarından tam olarak ne kastettiği anlaşılmayan) notlarına bir göz atalım (not defterine olabildiğince sadık kaldık, bazı kısımları diller arası geçişte anlamlı kılabilmek için hafifçe modifiye ettik; ancak özünden bir şey kaybetmedi):

Atom, kimyasal bir elementi oluşturan maddenin en küçük yapıtaşıdır. Katı, sıvı, gaz ve plazma hâlindeki her madde, nötral veya iyonize olmuş atomlardan oluşur. Çoğu atom, 1 metrenin 10 milyarda biri (yani yaklaşık 100 pikometre) büyüklüğündedir. Bu kadar küçük ölçeklerde, kuantum mekaniğinden kaynaklı etkiler maddenin davranışını domine etmeye başlar. Bir diğer deyişle, örneğin bir tenis topunun davranışlarını kestirmekte kullandığımız klasik fizik, bu ölçekte anlamını yitirir. Dolayısıyla, atomlar kadar küçük nesnelerin davranışlarını açıklayabilmek için kuantum fiziği denilen özel bir fizik türünün kullanılması gerekir.

Her atom, bir çekirdek ve bu çekirdeğin etrafına bağlı hâlde bulunan 1 ya da daha fazla sayıda elektrondan oluşur. Atom çekirdeği ise 1 ya da daha fazla sayıda proton ve nötrondan oluşur. Hidrojen atomlarının en yaygın formu hariç, bütün atom çekirdeklerinde nötronlar bulunur. Elektronlar, proton ve nötronlara göre o kadar küçüktür ki, atomun toplam kütlesinin %99.94'ünü protonlar ve nötronlar tek başlarına oluştururlar.

Beyin, düşünceyi, hafızayı, duyguyu, dokunmayı, motor becerileri, görmeyi, nefes almayı, sıcaklığı, açlığı ve vücudumuzda ki süreçleri düzenleyen kompleks bir organdır. Beyin ve ondan uzanan omurilik birlikte merkezi sinir sistemini oluşturur.

Beynin fiziksel özellikleri nelerdir?

Sagan Standardı, konuyla ilgili kanıtlara bakarak, bir iddia ne kadar olasılık dışı ise, ondan beklenen kanıt standardının da bir o kadar büyük olması gerektiğini söyler. Her ne kadar ilk olarak Carl Sagan tarafından geliştirilmemiş olsa da Sagan Standardı, "Olağanüstü iddialar, olağanüstü kanıtlar gerektirir." olarak bilinen bir sözün kavramsal kısaltmasıdır.

Buna göre, eğer belli bir iddianın (bilimsel fikir birliğine uyuşmaması gibi sebeplerle) "olağanüstü" olduğu düşünülüyorsa, bu iddiayı ileri süren kişi, daha az olasılık dışı olduğu düşünülen bir iddiayı sunan kişiye göre daha yüksek bir kanıt standardına tabi tutulur.

Görelilik! Bulunduğumuz çağı bundan daha iyi simgeleyen başka bir sözcük var mı? Artık hiçbir şeyin kesinliğinden emin olamıyoruz. Her şeye göreliliğin ışığında bakıyoruz. Görelilik, günden güne ucuz filozofların elinde oyuncak haline geliyor.

Savaş sonrası dünyamızda, meydan okunmamış herhangi bir standart kaldı mı? Değişmezliği veya kalıcılığı bir yerlerde sorgulanmamış; etiğin, ekonominin yahut hukukun mutlak olduğu bir sistem kaldı mı? Artık üçgenin iç açılarının toplamının 180 derece sayılmadığı, zaman kavramının anlamını yitirdiği, sonsuzun sonu olduğu ve sonlunun sonsuzlukta kaybolduğu bir dünyada, kalıcı değer, yahut tartışmasız doğru diye bir şey olabilir mi?

İnsnalık, son yüzyılda uzay macerası başladığından beri uzay yolculuğu için hep daha iyi yöntemler deniyor, keşfediyor. Bu son yüzyılda Ay'a insanlı yolculuk yapıldı, Mars'a, Venüs'e, Merkür'e, Satürn'e, Jüpiter'e ve bir çok yere uzay sondaları gönderildi. Hatta Voyager uzay aracı Güneş Sistemi'nin dış sınırlarına yolculuk yaparak, helyosferden ayrılan ilk insan yapımı araç oldu. İleride bir gün insanların kendisi de güneş sisteminin dışına, yıldızlara yolculuk yapacaktır. Ama galaksimiz Samanyolu'nun dışına çıkmak epey zor olacak.

Bu yolculuklar bir çok sıkıntı taşıyor. İtiş gücü için roketler kullanılıyor, kullanılan yakıt çok büyük yer kaplıyor ve uzay araçlarını ağırlaştırıyor, yakıt tükenme sıkıntısı mevcut. Bu nedenle uzak yerlere gitmek için yol üzerindeki gezegenlerin kütleçekimlerinden faydalanılıyor ve bu yüzden mesafe uzuyor. Bunları telafi edebilmek için bir çok düşünce üretildi uygulamaya konuldu. Mesela iyon motorları sayesinde daha az yakıtla uzun bir sürede yavaşça hızlanarak yüksek bir hıza ulaşılabiliyor. Henüz sadece teorik düzeyde de olsa, antimadde kullanarak az miktarda bir yakıt ile uzun mesafeli hızlı yolculuklar gerçekleştirilebilir. Ama başka iki yöntem var ki biri uygulanmaya başladı bile: Güneş yelkeni ve manyetik yelken.

1968 yılında, kaldığı Omaha Hayvanat Bahçesi'nden sürekli kaçmakta olan Fu Manchu isimli orangutan, o dönemde pek olmasa da bu zamanlarda oldukça ilgi çekiyor. Çünkü günümüzde, beyni olan her hayvanın düşünebildiği net bir şekilde biliniyor. Fu Manchu'nun bu ardı arkası kesilmeyen kaçışları ise, o dönemde bir süre anlaşılamadı. Öyle ki, baş bakıcısı olan Jerry Stones o günleri şöyle özetliyor:

Neyse ki kaçışının tekrarlanmasından birkaç deneme sonra, artık işlerini ellerinde tutmak isteyen bakıcılar, sonunda Fu Manchu'yu iş üzerinde yakaladılar.