Uzay Birasının Tadı Dünya Birasından Daha İyi Olabilir!

Tarih boyunca hemen her uygarlık, yalnızca içecekler değil, ekmek, turşu ve yoğurt gibi birçok temel gıda için fermantasyona başvurmuştur. İnsanlığın teknolojik bilgi birikimi arttıkça, bu kimya prensiplerini ilaçlardan biyoyakıtlara kadar birçok farklı alana uyarladık. Tabii ki bu süreç, uzun vadeli bir Ay üssü veya Mars'ta yaşam planlanırken akla gelen ilk ihtiyaç olmasa da uzun süreli görevlerin başarısı için kritik öneme sahip.

Florida Üniversitesi Gıda ve Tarım Bilimleri Enstitüsü'nden araştırmacılar, ilk kez mikro yerçekiminde bira üretimini denedi. Beverages dergisinde yayımlanan bulgular, mikro yerçekiminin yalnızca fermantasyon süreçlerini hızlandırmakla kalmadığını, aynı zamanda daha kaliteli ürünler ortaya çıkardığını gösteriyor. Bu sonuçlar, uzayda sürdürülebilir bir yaşam için biyoteknolojinin potansiyelini de gözler önüne seriyor. Çalışmanın ortak yazarı ve Enstitüde gıda bilimi doçenti olan Andrew MacIntosh, üniversiteden yaptığı bir duyuruda şunları söylüyor:

Uzay araştırmalarına devam ettikçe gelecekte mikro yerçekimi altında fermantasyonlar gerçekleştireceğimiz kesin ve bunun tahmin etmemizin çok zor olacağı sonuçları da olacak.

Ancak, Uluslararası Uzay İstasyonu'na bira yapmak için gerekli kiti göndermek şu anda mümkün değil. Bunun yerine araştırmacılar, Dünya'da küçük bir mikro yerçekimi simülatörü kurdu. Bu işlemden sonra yerel olarak yetiştirilen arpayı toplayıp bira ve viski üretiminde kullanılan şekerli sıvı olan mayşe haline getirdiler ve bu karışımı altı örneğe böldüler. Her tüpe, lager biralarda kullanılan Saccharomyces pastorianus mayasını eklediler.

Üç tüp kontrol olarak bırakıldı, diğer üç tüp ise mikro yerçekimi koşullarını simüle eden bir araç olan klinostata yerleştirildi. (Klinostat, içindeki malzemeleri yatay bir eksen etrafında sürekli döndürerek yerçekimi etkisini taklit eden bir cihazdır.) Ekip, üç gün boyunca mayalanan biraları düzenli aralıklarla yoğunluk, maya sayısı ve maya canlılığı gibi özellikleri bakımından değerlendirdi.

Üç günün sonunda araştırmacılar, mikro yerçekiminin fermantasyonu zararlı bir şekilde etkilemediği yönündeki ilk hipotezlerinden birini doğrulamayı başardı. Ayrıca fermantasyon süreci, kontrol örneklerine kıyasla klinostat örneklerinde gerçekten de hızlıydı.

Dahası ekip beklenmedik bir şekilde, sonuçların mikro yerçekimi mayasının Dünya'da yapılan fermantasyona kıyasla daha yüksek kalitede ürünler elde edilmesini sağlayabileceği üzerinde duruyor. Yine de daha fazla araştırma gerektiğini vurgulayan ekip, bunun mayadaki ester seviyeleriyle ilgili belirli bir genle ilişkili olabileceğini düşünüyor. Esterler, hem iyi hem de kötü bira tatlarından sorumlu fermantasyon yan ürünleridir.

Genellikle yüksek alkol grupları ile lager esterleri arasındaki oran 3-4:1 arasında değişir. Daha yüksek oranlar, biranın daha kuru ve daha az aromatik olmasına neden olur. Ekip, kontrol örneklerinde bu oranın 1.4:1 olduğunu saptadı, ancak mikro yerçekiminde üretilen biraların oranı 4.6:1 olarak ölçüldü. Bu sonuç, mikro yerçekimi biralarının daha az aromatik olduğunu gösteriyor.

Özellikle izoamil asetat ve 2-fenetil asetat esterleri, mikro yerçekimi ile kontrol örnekleri arasında belirgin farklar gösterdi. Bu esterlerin seviyelerinin yüksek olması, biraya genellikle pek istenmeyen meyvemsi ve muzumsu tatlar verir. Ancak mikro yerçekiminde üretilen biralarda yapılan ölçümlerde, bu esterlerin seviyeleri diğer örneklere kıyasla kayda değer miktarda azalmıştı. Ekip şu ifadeyi kullanıyor:

Bira fabrikasına bağlı olarak bu bileşikler tercih edilse de belirli bir eşiğin üzerinde tespit edilmeleri genellikle bir kusur olarak kabul edilir. Bu nedenle, mikro yerçekimi koşullarında elde edilen sonuçların, düşük ester seviyesi sayesinde daha yüksek kaliteli olarak değerlendirilebilecek bir son ürün ortaya koyduğunu söyleyebiliriz.

Yazarlar, bu araştırmaların, mikro yerçekiminin üretim sürecini iyileştirebileceğini ve daha kaliteli biralar ortaya çıkarabileceğini, hatta Dünya'da gözlemlenemeyen faydalar sağlayabileceğini düşündüklerini belirtiyor. Ancak, MacIntosh ve ekibi henüz karışımlarını test etmedikleri için bu potansiyel yararları doğrulayabilmiş değil.