Tarih Öncesi Muhabbet Kuşları 2,5 Milyon Yıl Önce İnsanlığın Beşiğinde Yaşadı!
- Basın Bildirisi
- Paleontoloji
- Bilim Haberciliği
Paleontologlar, Geobios dergisinde yayınlanan bir makalede Güney Afrika'nın Gauteng Eyaletindeki UNESCO Dünya Mirası listesinde yer alan İnsanlığın Beşiği'nin (İng: "Cradle of Humankind") üç farklı bölgesinde Agapornis cinsi yeni bir papağan türüne ait fosilleşmiş kemikler buldu.[1] Torino Üniversitesi'nden Dr. Marco Pavia ve meslektaşları keşif ile ilgili şunları söylüyor:
Muhabbet kuşları, Sahra Altı Afrika ve Madagaskar'a endemik olan küçük boyutlu papağanlardır. Şu anda, ağaç kovuklarında üredikleri ve çoğunlukla yerde, bazen de ağaçlarda topladıkları ot tohumları veya meyvelerle beslendikleri ormanlık alanlarda ya da ağaçlık savanlarda yaşayan dokuz tür bulunuyor.
Genetik veriler, papağanların Afrika'ya Geç Eosen/Erken Oligosen döneminde yerleştiğini, Agapornis'in ise Avustralya'dan Afrika'ya ancak Geç Oligosen/Erken Miyosen döneminde, yani yaklaşık 24 milyon yıl önce geldiğini gösteriyor.
Yeşil papağan ise yaklaşık 2,5-1,5 milyon yıl önce Pliyosen-Pleistosen sınırına yakın bir dönemde kıtaya yayılan en son papağan türüdür. Afrika'da papağanlara dair fosil kayıtları oldukça nadir bulunur. Elde edilen en eski fosil, Langebaanweg'de bulunan ve Erken Pliyosen dönemine ait olan bir kalıntıdır. Dr. Pavia ve ekibi devam ediyor:
İlginç bir şekilde, Afrika'daki fosillerin çoğu Agapornis cinsine atfedilmiş. Bunlar arasında en eskisi, Güney Afrika'daki Langebaanweg'den gelen ve Erken Pliyosen dönemine tarihlenen Agapornis attenboroughi.
Yeni tanımlanan Agapornis longipes türü, yaklaşık 2,5 milyon yıl önce Güney Afrika'da yaşamış. Elde ettiğimiz örnekler arasında; humerus, ulna ve karpometakarpus gibi ana kanat kemikleri var.
İnsanlığın Beşiğinin, Güney Afrika'nın erken hominin evrimini anlamak için önemli bir bölge olduğunu belirten paleontologlar, keşfin önemini şöyle aktarıyor:
İnsanlığın Beşiği, Geç Pliyosen'den Geç Pleistosen'e kadar uzanan birçok hominin fosil bulgusu barındırıyor. Bu bulgular, Homo cinsinin bölgedeki ortaya çıkışını ve aynı zamanda çağdaş australopithecine'ler ve Paranthropus ile olan ilişkilerini anlamamıza yardımcı oluyor.
Tüm Reklamları KapatSwartkrans, Cooper’s Cave ve Kromdraai'deki üç fosil alanı birbirine birkaç yüz metre uzaklıkta ve İnsanlığın Beşiği'nin güney kısmında yer alıyor. Bu bölgeler, Sterkfontein Mağaraları'nın 1 km doğusunda ve yaklaşık 1,5 km kuzeydoğusunda.
Agapornis longipes, tüm Agapornis türleri arasında en küçük humerus/tarsometatarsus oranıyla Agapornis atlanticus ve Agapornis attenboroughi'den ayrılıyor. Bu farklılık, türün yaşam tarzıyla da yakından ilişkili. Araştırmacılar, bu farklılığı şöyle anlatıyor:
Agapornis türlerinden biri hariç hepsi ot tohumlarıyla beslenir ve meyve tüketir. Genellikle bu türler, otlakların, sürekli su kaynaklarının ve doğal kovuklar ya da diğer kuşlar tarafından kazılmış delikler sunan yüksek ağaçların varlığıyla ilişkilidir. Aynı zamanda bu beslenme adaptasyonu, Agapornis longipes'in uzun ayaklarını da açıklayabilir.
Gerçekten de, daha düşük humerus/tarsometatarsus oranına sahip modern türler genellikle yiyeceklerini yerde toplarken, diğerleri ağaçlardan da tohum veya meyve topluyordu:
Bu nedenle, eski çevresel koşulların da gösterdiği üzere, Agapornis longipes'in uzun bacaklarını kullanarak tarih öncesi Bloubank Vadisi'nin yüksek ve yoğun otlaklarında yerdeki ot tohumlarıyla beslendiğini düşünüyoruz.
Yazarlar sözlerini şöyle bitiriyor:
İnsanlığın Beşiği'nin günümüzdeki çevresi, Erken Pleistosen dönemindekinden çok da farklı değil. Muhabbet kuşlarının Pleistosen döneminde bu bölgeden yok olmasının sebebi, genel çevresel koşulların değişmesinden ziyade, mikroiklim koşullarındaki değişiklikler veya belirli besin kaynaklarının tükenmesi ile ilgili.
İçeriklerimizin bilimsel gerçekleri doğru bir şekilde yansıtması için en üst düzey çabayı gösteriyoruz. Gözünüze doğru gelmeyen bir şey varsa, mümkünse güvenilir kaynaklarınızla birlikte bize ulaşın!
Bu içeriğimizle ilgili bir sorunuz mu var? Buraya tıklayarak sorabilirsiniz.
Soru & Cevap Platformuna Git-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
-
0
- ^ M. Pavia, et al. (2024). A New Species Of Lovebird (Aves, Psittaculidae, Agapornis) From The Plio-Pleistocene Of The Cradle Of Humankind (Gauteng, South Africa). Elsevier BV. doi: 10.1016/j.geobios.2024.05.006. | Arşiv Bağlantısı
Evrim Ağacı'na her ay sadece 1 kahve ısmarlayarak destek olmak ister misiniz?
Şu iki siteden birini kullanarak şimdi destek olabilirsiniz:
kreosus.com/evrimagaci | patreon.com/evrimagaci
Çıktı Bilgisi: Bu sayfa, Evrim Ağacı yazdırma aracı kullanılarak 17/11/2024 17:39:14 tarihinde oluşturulmuştur. Evrim Ağacı'ndaki içeriklerin tamamı, birden fazla editör tarafından, durmaksızın elden geçirilmekte, güncellenmekte ve geliştirilmektedir. Dolayısıyla bu çıktının alındığı tarihten sonra yapılan güncellemeleri görmek ve bu içeriğin en güncel halini okumak için lütfen şu adrese gidiniz: https://evrimagaci.org/s/18467
İçerik Kullanım İzinleri: Evrim Ağacı'ndaki yazılı içerikler orijinallerine hiçbir şekilde dokunulmadığı müddetçe izin alınmaksızın paylaşılabilir, kopyalanabilir, yapıştırılabilir, çoğaltılabilir, basılabilir, dağıtılabilir, yayılabilir, alıntılanabilir. Ancak bu içeriklerin hiçbiri izin alınmaksızın değiştirilemez ve değiştirilmiş halleri Evrim Ağacı'na aitmiş gibi sunulamaz. Benzer şekilde, içeriklerin hiçbiri, söz konusu içeriğin açıkça belirtilmiş yazarlarından ve Evrim Ağacı'ndan başkasına aitmiş gibi sunulamaz. Bu sayfa izin alınmaksızın düzenlenemez, Evrim Ağacı logosu, yazar/editör bilgileri ve içeriğin diğer kısımları izin alınmaksızın değiştirilemez veya kaldırılamaz.
