Epikür'ün çok güzel bir lafı var bu konu üzerine. Diyor ki '' Ölümden korkmam için hiçbir sebep yok çünkü ben varken ölüm yok, ölüm varken ben yokum'' dolayısıyla ölüm geldiğinde zaten siz olmayacaksınız ve hiçbir şey bilmeyeceksiniz yani öldüğünüzün de farkında olmayacaksınız. Bunun nasıl bir deneyim olduğunu düşünüyorsanız doğmadan önceki durumunuzu düşünün. Tabii ki her birimiz ölümden korkuyoruz ve ölümü düşünüyoruz. Bence ölümden korkmayan tek bir insan bile yok ancak ölüm aslında olması gereken, yerinde ve zamanında yaşanıldığında son derece faydalı bir olgu. Sonsuza kadar yaşamak, sonsuza kadar her şeyi tekrar etmek muhtemelen çok daha azap verici bir deneyim olurdu. Ölüm iyi ki var, varlığı ürkütücü gelebilir ancak iyi ki var. Ölümü düşünelim ama bizi yıpratmasına müsaade etmeyelim.
Öleceğiz ve öldükten sonrası da yok. Tek bir hayat yaşıyorsunuz ve bu hayatınız sınırlı bir hayat. Düşünsenize tekrarı yok ve zaman işliyor. İşte tam bu sebeple hayatınızın ne kadar değerli olduğunu hatırlamalısınız. Hayatınızı daha anlamlı ve değerli kılacak eylemlere yönelmeli, keyif aldığınız işlerle meşgul olmalı ve günün sonunda yaşadığınız hayattan pişman olmamalısınız. Evet ölüm var ama devam edeceğiz, güzel müzikler dinleyeceğiz, eşsiz kitaplar okuyacağız, denizin, kumun, güneşin tadını çıkaracağız. Hayat, sonu olmayan uçsuz bucaksız bir kütüphane ve bizim yapmamız gereken bu kütüphaneden en azından birkaç kitabı hakkıyla kurcalamak. Devam edelim ve mükemmel anlamlar yaratalım!