Bunun evrensel bir insan davranışı olduğunu düşünmüyorum. Bu daha çok doğu ve aile bağları daha güçlü olan akdeniz kültürlerinde olan bir kaygı bence. Mesela bizim kültürümüzde uzak akrabalar için bile bir isim türetilmiş:dayı,baldız,elti vs. Ancak bu ünvanların daha bireysel topluluklarda bir karşılığı yok çoğunlukla. Hatta bazı Amerikan yapımı dizi/filmlerde çocukların ebeveynlerine isimleriyle hitap etmesi,yabancısı olduğumuz için bize hep ilginç gelmiştir :)
Bunların dışında şahsi düşüncem toplumumuzda ki bu ünvan beklentisinin kimlik kazanma çabasıyla da ilgili olduğunu yönünde. Muhafazakar aileler çocuk yetiştirirken onların hata yapmaması adına davranışlarını ve dolaylı olarak da kişilik gelişimlerini engelliyorlar. Bu yüzden hata yapmak,kendimizi tanımak ardından da birey olmak yolundaki gelişimimiz sekteye uğruyor. Biz de kendimizi Esra ya da Furkan olarak değil de falancanın kardeşi,amcası,öğretmeni,annesi olarak tanıtmayı tercih ediyor olabiliriz. :)
